Actueel
Zo laag is de erfenis die Rob de Nijs nalaat aan vrouw en zoons: ‘Huis nog niet afbetaald’
Rob de Nijs: een muzikaal icoon zonder miljoenen op de bank
Rob de Nijs, een van de meest geliefde en invloedrijke zangers die Nederland heeft gekend, is op 82-jarige leeftijd 0verleden. Zijn dood kwam niet onverwacht, aangezien hij al jaren kampte met gezondheidsproblemen, waaronder de z!ekte van Parkinson. Met een carrière die ruim zes decennia omspande, laat hij een onuitwisbare muzikale erfenis achter. Maar terwijl zijn muziek voor altijd voortleeft, blijkt er financieel gezien weinig te verdelen.
Waar bij andere grootheden, zoals André Hazes, juridische strijd losbarstte over enorme erfenissen, lijkt dat bij De Nijs niet aan de orde. Hoewel hij tientallen jaren aan de top stond en talloze hits scoorde, stond hij ook bekend om zijn liefde voor het uitgeven van geld. Hij was een man die van het leven genoot, met een passie voor motoren, mode en een luxueuze levensstijl. Daardoor bleef een groot vermogen uit, en tot aan zijn laatste jaren moest hij blijven werken om zijn hypotheek te kunnen betalen.
Geen miljonair, ondanks enorme carrière
Het beeld dat succesvolle artiesten automatisch steenrijk zijn, blijkt in de praktijk niet altijd te kloppen. Story-hoofdredacteur Guido den Aantrekker gaf in het programma Shownieuws uitleg over de financiële situatie van Rob de Nijs. “Iedereen denkt dat zulke grote sterren multimiljonair zijn, dat het geld binnenstroomt en dat ze er nooit omkijken naar hebben. Maar dat is bij Rob nooit het geval geweest,” vertelde Den Aantrekker.
Volgens hem was Rob iemand die het geld dat hij verdiende vooral weer uitgaf. “Hij hield van prachtige motoren, dure kleding en een luxueuze levensstijl. Dat geld moest ergens vandaan komen, en dat betekende dat hij eigenlijk altijd moest blijven optreden.”
Rob zelf was daar altijd open over. In interviews vertelde hij eerlijk dat hij geen enorm fortuin had opgebouwd en dat hij ook na tientallen jaren in de muziekwereld nog steeds afhankelijk was van zijn optredens om zijn levensonderhoud te financieren. “Mensen beseffen niet dat ik nog steeds moet werken voor mijn hypotheek,” zei hij eens.
Zijn huis in Bennekom was prachtig, maar bracht ook hoge kosten met zich mee. “Het is niet zo dat ik lekker achterover kan leunen,” gaf hij toe. “Ik moet blijven werken, want die hypotheek betaalt zichzelf niet.”
Hypotheek als drijfveer voor optredens
In 2019, vlak voor zijn 77ste verjaardag, gaf Rob de Nijs een interview aan Het Laatste Nieuws. Hierin sprak hij openhartig over zijn financiële situatie. Hij gaf aan dat hij op zijn leeftijd minder optredens deed, maar dat hij ze nog steeds nodig had om rond te komen.
“Twee optredens vlak na elkaar? Dat is niet meer te doen voor mij,” vertelde hij destijds. “Ik neem het rustiger aan, maar ik moet nog steeds mijn hypotheek betalen. Die loopt gewoon door, hoor. We zijn allemaal gewone mensen.”
Zijn fans bleven hem echter trouw. Sterker nog, zijn concerten verkochten vaak uit. Veel mensen realiseerden zich dat zijn live-optredens steeds zeldzamer werden en wilden hem graag nog een laatste keer zien. “We zijn overal uitverkocht,” zei hij. “Waarschijnlijk speelt het idee mee: we moeten hem nu zien, zolang het nog kan.”
Zijn allerlaatste concert vond plaats in juni 2022 in de Ziggo Dome. Het werd een emotionele avond, vol nostalgie en liefde van het publiek. Voor velen was het een waardig afscheid van een zanger die zoveel betekend heeft voor de Nederlandse muziek.
Een artiest met een liefde voor luxe
Naast zijn muzikale carrière stond Rob de Nijs ook bekend om zijn oog voor stijl en luxe. Hij was altijd goed gekleed en reed op de mooiste motoren. Guido den Aantrekker vertelde in Shownieuws over de ijdelheid van de zanger en zijn drang om herkend te worden.
“Maarten Spanjer, de zoon van een rijschoolhouder in Amsterdam-Oost, woonde vroeger in dezelfde buurt als Rob. Hij vertelde eens dat Rob in het begin van zijn carrière graag herkend wilde worden,” aldus Den Aantrekker.
Volgens Spanjer reed Rob vaak door de Linnaeusstraat en over de Middenweg in een opvallende auto, waarvan de koplampen altijd aan waren, zelfs als het niet nodig was. “Zo viel hij meer op in het donker,” zei hij. “Hij wilde in die begintijd gewoon graag herkend worden.”
Hoewel het misschien wat ijdel lijkt, ziet Den Aantrekker het als een onschuldige en charmante eigenschap. “Ik breng het nog netjes, want over de doden niets dan goeds. Maar eigenlijk is dat juist iets heel liefs.”
Een muzikale erfenis zonder financiële nalatenschap
Met zijn 0verlijden verliest Nederland een van zijn grootste muziekiconen. Zijn liedjes, zoals Ritme van de Regen, Banger Hart en Malle Babbe, zullen nog generaties lang worden gedraaid. Zijn invloed op de Nederlandse muziekwereld is enorm en zijn stem blijft voortleven op radio en streamingdiensten.
Toch zal er financieel gezien weinig te verdelen zijn. Waar bij andere sterren, zoals André Hazes en Herman Brood, juridische gevechten uitbraken over erfenissen en nalatenschappen, lijkt dat bij Rob de Nijs niet het geval te zijn.
Dat is niet per se een verdrietige conclusie. Het laat zien dat Rob tot het einde van zijn leven trouw bleef aan zichzelf: een man die van muziek hield, die graag in de schijnwerpers stond en die genoot van het leven. Hij werkte hard, verdiende goed, maar gaf het ook weer uit aan de dingen die hij belangrijk vond.
Zijn laatste rustplaats
Op dit moment is nog niet duidelijk waar en wanneer de uitvaart van Rob de Nijs zal plaatsvinden. Volgens journalist Evert Santegoeds zal het een openbaar afscheid worden.
“Het past niet bij Rob de Nijs om dat in beslotenheid te doen,” zei hij in een interview. “Hij heeft zijn leven nogal publiekelijk geleid. Grote drama’s uit zijn leven, daar zong hij ook over. Daar mocht iedereen getuige van zijn, hij vertelde erover. Hij was geen gesloten boek.”
Volgens Santegoeds zou het afscheid een grootschalig evenement kunnen worden. “Ik begrijp dat Joop van den Ende zich er nu mee bemoeit. Ik neem aan dat het in elk geval in Amsterdam gaat plaatsvinden. Ik denk dan aan het DeLaMar Theater of Carré.”
Wat de exacte plannen ook mogen zijn, één ding is zeker: Nederland zal afscheid nemen van een man die niet alleen prachtige muziek heeft achtergelaten, maar ook een blijvende indruk op de harten van velen.
Een legende die voortleeft
Hoewel Rob de Nijs geen groot fortuin achterlaat, laat hij iets veel waardevollers na: zijn muziek, zijn herinneringen en de emoties die hij in zijn liedjes wist te leggen. Voor zijn fans en dierbaren is dat misschien wel de mooiste erfenis die er is.
Zijn stem, zijn optredens en zijn persoonlijkheid zullen altijd blijven voortleven. En misschien is dat uiteindelijk wel waardevoller dan een bankrekening vol geld.
Verdriet bij opa Wim: “Ik mis mijn kleindochter Sieneke in deze laatste fase van mijn leven”
Voor veel mensen is de band met een kleindochter iets om te koesteren, zeker in kwetsbare tijden. Zo ook voor Wim, de opa van zangeres Sieneke Peeters. Hij kampt met ernstige gezondheidsproblemen en leeft met de wetenschap dat zijn tijd beperkt is. In alle openheid vertelt hij over zijn verdriet in deze laatste levensfase: het gemis van contact met zijn dierbare kleindochter, met wie hij ooit zo’n hechte band had.
Een moeilijke diagnose, een moeilijke periode
Wim lijdt aan uitgezaaide slokdarmk*nker, en de prognose is weinig hoopgevend. De behandelingen bieden mogelijk geen uitkomst meer, en hij voelt zijn krachten afnemen. “De afgelopen twee maanden ben ik voor mijn gevoel met vijftig procent achteruit gegaan,” vertelt hij in een interview met het weekblad Story.
In deze periode van onzekerheid en fysieke achteruitgang snakt Wim naar nabijheid van zijn dierbaren. Zijn grootste wens? Tijd doorbrengen met zijn familie, en in het bijzonder met Sieneke, zijn oudste kleindochter.
Een stille afstand
Wat Wim het meest raakt, is het uitblijven van contact. “Ik heb tot op heden niets van Sieneke of haar ouders vernomen,” vertelt hij. “Ze zijn niet langs geweest. Dat doet ontzettend veel pijn. Sieneke is mijn eerste kleinkind, en ik heb haar altijd gesteund. Ik ben zo trots op haar carrière geweest, op hoe ze zich als zangeres heeft ontwikkeld.”
De pijn in zijn stem is voelbaar. Wim zoekt niet naar schuldigen, maar spreekt uit wat hem raakt: het gevoel dat hij er op dit kwetsbare moment alleen voor staat, zonder een simpel berichtje of bezoekje van een van de mensen die hem het meest dierbaar zijn.
Een breuk in de familieband?
In het interview geeft Wim aan dat er in het verleden spanningen zijn geweest binnen de familie, met name tussen hem en Sienekes vader. “Kijk, ik snap dat kinderen vaak de kant van hun ouders kiezen. Dat is menselijk. Maar nu ik in deze situatie zit… dan hoop je toch dat er iets van menselijk contact overblijft.”
Hij spreekt zijn verdriet uit zonder harde woorden, maar wel met duidelijk gemis. “Het gaat me niet om het verleden. Het gaat me om nu. Om het moment. Om de verbinding.”
Steun aan anderen, gemis dichtbij
Wat het voor Wim extra verwarrend maakt, is het feit dat hij ziet hoe Sieneke zich wel betrokken toont bij anderen in soortgelijke situaties. Zo liet ze onlangs via Instagram weten mee te leven met het nieuws over Freek Rikkerink van het muzikale duo Suzan & Freek, bij wie uitgezaaide longk*nker is vastgesteld.
“Ze schreef onder een post van Freek hoe erg ze het vond, en wenste hen kracht en sterkte toe. En dat siert haar,” zegt Wim. “Het is mooi dat ze zo meevoelt. Maar ik begrijp dan niet waarom ze mij niet even een berichtje stuurt. Ik ben toch haar opa?”
Zijn woorden zijn niet bedoeld als verwijt, maar als verwondering. Een zacht uitgesproken vraag die blijft hangen: hoe kan je wél meeleven met mensen die je van een afstand kent, maar zwijgen tegenover iemand uit je eigen familie?
De kracht van een knuffel
Wim benadrukt dat hij niet veel verlangt. Geen grote gebaren, geen eindeloze gesprekken. Alleen het gevoel dat hij er niet helemaal alleen voor staat. “Een bezoekje. Een knuffel. Een hand op mijn schouder. Dat is toch waar familie voor is?”
Hij hoopt dat er alsnog contact komt. Dat er een kans is op een moment van erkenning. “Ik zou het geweldig vinden als Sieneke gewoon even langs zou komen. Even zou laten weten dat ze aan me denkt.”
Geen dreiging, maar een grens
Op de vraag of hij er vrede mee zou hebben als het contact uitblijft tot het allerlaatste moment, klinkt hij verdrietig. “Ik weet hoe mijn vrouw en andere zoon erin staan. Als het stil blijft tot het moment dat ik écht stervende ben, dan zullen zij het moeilijk vinden als er dan ineens contact gezocht wordt.”
Het is geen dreigement, maar eerder een weergave van de kwetsbaarheid die zich opstapelt als relaties te lang onbeantwoord blijven. Als stilte te luid wordt.
Een verhaal dat verder reikt
Het verhaal van Wim is niet uniek. In veel families speelt er onuitgesproken spanning, zijn er oude wonden die het contact bemoeilijken. En toch, juist in tijden van z!ekte of afscheid, wordt de wens om verbinding vaak groter. Niet alleen bij de z!eke, maar ook bij familieleden die mogelijk met twijfels of ongemak zitten.
Sieneke heeft zich tot nu toe niet publiekelijk uitgelaten over de situatie met haar opa. Wat er aan haar kant speelt, weten we niet. Misschien is het verdriet, misschien is het complexer. Zoals dat in families vaak het geval is. Maar het is goed om ook het perspectief van iemand als Wim te horen: een man die weet dat zijn tijd beperkt is, en die vooral verlangt naar een paar momenten van nabijheid.
Liefde hoeft geen perfect verleden
Het verhaal van Wim herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om in het nu verbinding te zoeken. Ook als het verleden hobbelig was. Ook als het contact verwaterd is. Want de behoefte aan liefde, erkenning en aanwezigheid blijft bestaan — tot het allerlaatste moment.
Misschien leest Sieneke dit ooit. Misschien niet. Maar wat Wim in zijn woorden laat zien, is universeel: de wens om gehoord en gezien te worden door de mensen van wie je houdt.
Hoop op een brug
Of het contact nog hersteld wordt, is onzeker. Maar de deur lijkt van Wims kant nog altijd op een kier te staan. Niet voor een gesprek over het verleden, maar voor een knuffel in het nu. Voor het uitspreken van liefde, zonder voorwaarden.
Zijn verhaal roept op tot reflectie. Niet alleen voor Sieneke, maar voor iedereen die worstelt met familiebanden. Want soms zijn het juist de kleine gebaren die in de laatste hoofdstukken van iemands leven de meeste betekenis dragen.
Conclusie: kwetsbaarheid verdient nabijheid
In een periode waarin Wim afscheid moet nemen van zijn gezondheid en mogelijk van het leven zelf, is zijn grootste wens verrassend eenvoudig: verbinding met zijn kleindochter. Niet vanuit verwijt, maar vanuit liefde.
Zijn woorden zijn een zachte oproep aan ieder van ons: laat trots, verleden en misverstanden niet in de weg staan van menselijkheid. Want als de tijd schaars is, worden de momenten samen onbetaalbaar.
-
Actueel5 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel4 maanden geledenMartijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel5 maanden geledenJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel5 maanden geledenVolgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel5 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel4 maanden geledenKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel4 maanden geledenOphef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel5 maanden geleden😱 Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!