Connect with us

Actueel

hond verliest de hoop, “huilt eindeloos” na 260 dagen in het asiel – op zoek naar een perfect nieuw huis

Avatar foto

Published

op

In de stille, echoënde gangen van de Humane Society for Hamilton County in Indiana, waar het gefilterde licht zachtjes op de vloer valt, weerklinkt een hartverscheurend geluid. Het is het huilen van Major, een vierjarige terriër/pitbull-mix, wiens hoop langzaam vervaagt na meer dan 260 dagen in een kennel. Zijn verhaal is een droevige herinnering aan de vergeten dieren in asielen, maar ook een levend bewijs van de veerkracht en ongebroken geest van een hond die blijft hopen op een liefdevol thuis.

Verwaarlozing

Major’s saga begon op een zomerdag toen hij als zwerver werd binnengebracht bij het asiel, afhankelijk van de vriendelijkheid van vreemden en de schaduw van wat ooit een thuis was.

Bij zijn binnenkomst ontdekten de medewerkers dat hij gechipt was, wat aangaf dat iemand hem ooit had liefgehad, of op zijn minst gekend.

Hoopvol contacteerden ze zijn voormalige eigenaren, in de verwachting dat deze hem zouden willen terugzien.

Hun beloften bleken echter loos; ze verklaarden dat ze hem zouden komen ophalen, maar lieten hem in een voortdurende staat van wachten achter.

Wanhoop

Aanvankelijk was Major het toonbeeld van vreugde binnen de muren van het asiel. Hij speelde altijd met zijn geliefde Jolly Ball en charmeerde iedereen met zijn zachtaardige en gevoelige natuur.

Hij werd snel een favoriet onder het personeel, dat hem liefdevolle bijnamen gaf zoals ‘Major Hunk’ en ‘Major Heartthrob’.

Maar ondanks deze genegenheid en zijn aantrekkelijke persoonlijkheid, bleef een permanent thuis een onvervulde belofte.

Terwijl de maanden verstreken en elke potentiële adoptant voorbijliep zonder een tweede blik, verviel Major in een diepe melancholie.

Strijd

De constante afwijzing en het gebrek aan een liefdevolle omgeving hebben een diepe wond geslagen in Majors eens zo levendige geest. Hij veranderde van een speelse en levendige hond in een schim van zijn voormalige zelf, vaak huilend in zijn verblijf, een geluid dat zowel medewerkers als bezoekers raakt.

In een poging om zijn stress te verminderen, verplaatste het asiel hem naar een rustigere bezoekkamer, maar de echte oplossing – een liefdevol en permanent thuis – blijft uit.

Zoektocht

Major heeft specifieke behoeften wat betreft zijn toekomstige leefomgeving: hij zou het beste passen in een huis zonder jonge kinderen of katten, waar hij de onverdeelde aandacht en ruimte krijgt om te bloeien. Hoewel hij goed overweg kan met andere honden, is zijn kracht soms te veel voor zijn eigen goed, en daarom wordt een voorzichtige kennismaking aangemoedigd. Zijn ideale eigenaar zou iemand zijn die niet alleen zijn energie en speelsheid kan waarderen, maar ook de tijd en toewijding kan geven die hij verdient.

Adoptie

Het asiel doet een emotioneel beroep op de gemeenschap: als je klaar bent om een liefdevolle, sterke en speelse vriend in je leven te verwelkomen, overweeg dan om Major een kans te geven. Hij vertegenwoordigt niet alleen zichzelf maar ook de talloze andere dieren die nog steeds in asielen over de hele wereld verblijven, wachtend op die ene persoon die hun leven voorgoed zal veranderen.

Actueel

Verschrikkelijk nieuws voor Yvon Jaspers: ´Mijn wereld is compleet ingestort´

Avatar foto

Published

op

In het LINDA. vakantieboek laat Yvon Jaspers zich van een uiterst kwetsbare kant zien. Met een brok in haar keel vertelt ze dat haar broer Willem, die pas 43 jaar is, is gediagnosticeerd met P@rkinson. Het nieuws sloeg in als een bom bij de familie Jaspers. “Mijn leven staat op de kop,” zegt Yvon zonder omhaal van woorden. Het is een emotionele bekentenis die raakt, juist omdat ze zich zo zelden zo persoonlijk uitlaat.

Diagnose komt als mokerslag

De diagnose kwam een jaar geleden, volledig onverwachts. Willem was nog jong, energiek en vader van drie kinderen. Dat juist hij P@rkinson heeft, maakt het extra schrijnend. Voor Yvon is het meer dan alleen verdriet. Ze voelt de verantwoordelijkheid om zijn verhaal te delen én de oorzaak van de z1ekte te onderzoeken. Dat heeft geleid tot een nieuw televisieproject waarmee ze meer bewustwording wil creëren rond deze slopende aandoening.

Verband tussen landbouwgif en z1ekte

In haar zoektocht naar antwoorden sprak Yvon met een neuroloog van het Radboud UMC. Deze arts doet al jaren onderzoek naar de relatie tussen landbouwgif en P@rkinson. Wat ze hoorde, bracht haar volledig uit balans. “Bestrijdingsmiddelen, pesticiden die wereldwijd gebruikt worden om voedsel te produceren, spelen een aantoonbare rol in het krijgen van P@rkinson,” zegt ze. De link tussen haar jarenlange werk met boeren en de z1ekte van haar broer voelt wrang en confronterend.

Twintig jaar liefde voor boerenleven

Yvon staat bekend als het gezicht van programma’s als Boer Zoekt Vrouw, waarin ze met veel warmte en respect het leven van boeren belicht. Dat juist die wereld nu in verband wordt gebracht met de z1ekte die haar broer treft, voelt voor haar tegenstrijdig. “Enerzijds is er het boerenbestaan waar ik al twintig jaar met veel liefde televisie over maak, en anderzijds is er nu mijn broer die zo jong P@rkinson heeft,” aldus Yvon.

Schokkende geografische kaarten

Tijdens haar gesprek met de neuroloog kreeg ze kaarten te zien van onder andere Frankrijk en Canada. Deze kaarten tonen duidelijk aan dat P@rkinson vooral voorkomt in gebieden met intensieve landbouw. “Dat beeld vergeet ik nooit meer. Je ziet letterlijk waar het risico het grootst is,” vertelt ze. Het zet haar aan het denken over de prijs die mensen soms betalen voor onze voedselproductie.

Willem blijft positief

Ondanks de zware diagnose, blijft haar broer Willem opvallend positief. “Hij is allesbehalve zielig,” zegt Yvon. “Mijn broer gaat bewonderenswaardig goed met deze situatie om. Hij is positief en krachtig.” De familie laat zich niet verlammen door verdriet, maar kiest ervoor om het leven samen te blijven vieren. “We doen wat we kunnen. We willen alles uit deze jaren halen.”

Boer Zoekt Vrouw

Extra rol: voogd van zijn kinderen

Wat veel mensen niet weten, is dat Yvon voogd is van de drie kinderen van Willem. Deze rol geeft haar nog meer verantwoordelijkheid én betrokkenheid. “Mijn broer leeft nu. Dit zijn de beste jaren,” benadrukt ze. Ze wil niet dat zijn kinderen hem later herinneren aan de hand van beperkingen, maar juist aan alle mooie momenten die ze als gezin nu nog samen beleven.

Samen genieten, ondanks alles

Yvon sluit haar verhaal af met een ontroerende boodschap over veerkracht en familieband. “Hij is een grote levensgenieter, en onze hele familie is zo. We kunnen heul goed genieten,” zegt ze met een glimlach. De z1ekte mag dan als een donkere wolk boven hun hoofd hangen, de warmte binnen de familie laat zich niet zomaar verdrijven. Liefde, humor en verbondenheid blijven hun krachtigste wapens.

Continue Reading

Trending

  • Actueel9 maanden geleden

    Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’

  • Actueel8 maanden geleden

    Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien

  • Actueel8 maanden geleden

    Martijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’

  • Actueel7 maanden geleden

    Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald

  • Actueel8 maanden geleden

    André Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg

  • Actueel8 maanden geleden

    Volgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔

  • Actueel8 maanden geleden

    Ophef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg

  • Actueel8 maanden geleden

    Zangeres Maan laat op podium zien wat ze in huis heeft tijdens optreden. Daar kunnen de mannen wel van genieten