Actueel
Familie Sneijder gaat door nachtmerrie: ”We hebben nog hoop”
De familie Sneijder wordt geconfronteerd met een onvoorstelbaar zware periode. Slechts zes maanden na het 0verlijden van hun moeder, die op 59-jarige leeftijd st!erf, kwam er opnieuw schokkend nieuws: vader Barry Sneijder lijdt aan uitgezaaide longk*nker. De familie probeert met deze nieuwe klap om te gaan, terwijl de broers Wesley en Rodney Sneijder hun vader zo goed mogelijk bijstaan.
Een Zware Tijd voor de Familie Sneijder
In een openhartig interview met De Telegraaf vertelt Wesley Sneijder over de nachtmerrie waarin de familie verkeert. Het verlies van hun moeder, die ondanks aanvankelijke genezing uiteindelijk 0verleed aan de gevolgen van z!ekte, was al moeilijk genoeg. Nu is hun vader geconfronteerd met een ongeneeslijke diagnose, wat de familie opnieuw zwaar op de proef stelt.
Barry kreeg in 2019 voor het eerst te maken met k*nker. “Hij werd getroffen door blaask*nker,” vertelt Wesley. “Na een intensieve behandeling werd hij genezen verklaard. We waren zo opgelucht. Maar toen werd mijn moeder z!ek. Ook zij leek te herstellen, maar uiteindelijk is het haar toch fataal geworden. En nu lijkt het bij mijn vader ook niet goed te gaan.”
Mantelzorg en Familiedynamiek
De diagnose van Barry heeft een grote impact op de dagelijkse levens van de familieleden. Wesley, voormalig topvoetballer, heeft speciaal voor zijn vader besloten terug te verhuizen naar Nederland. Hij neemt een groot deel van de mantelzorg op zich en zorgt samen met zijn broers en andere familieleden dat Barry constant omringd wordt door zorg en liefde.
“Je weet nooit hoe een dag met hem zal verlopen,” legt Wesley uit. “Hoe hij zich voelt, verandert met de dag. Dat komt door de bestraling en de chemo. Het is zwaar voor ons allemaal, maar voor hem is het natuurlijk het allerlastigst.” Ondanks de uitdagingen probeert de familie zich te richten op wat echt belangrijk is: de kwaliteit van leven. “We proberen hem zoveel mogelijk comfort en steun te geven in deze moeilijke tijd.”
Rodney, de jongere broer van Wesley, vult aan: “Sinds dat moment mag hij geen seconde meer alleen zijn. Samen met onze oma, tante en broer Jeffrey hebben we een schema opgesteld. We zorgen ervoor dat er altijd iemand bij hem is. Dit doen we met heel veel liefde, want hij verdient dat.”
Leven in Fase Vier
De diagnose van Barry bevindt zich in fase vier, wat volgens Wesley “de ergste fase” is. Dit is het stadium waarin de z!ekte zich door het lichaam heeft verspreid, en genezing vrijwel uitgesloten lijkt. Toch blijft de familie hoop houden, hoe klein die ook mag zijn.
“De hoogleraren zeggen: de wonderen zijn de wereld nog niet uit,” deelt Wesley. “Misschien komt er over twee, drie maanden een nieuw medicijn. Dat is waar we ons aan vastklampen.”
Rodney spreekt ook over de hoop die hij koestert, ondanks de ernst van de situatie. “Bij mijn moeder moest ik die hoop uiteindelijk opgeven. Ze kon niet meer beter worden, en wat ik bij haar heb gezien, was mensonterend. Op een gegeven moment dacht ik: het is goed zo. Maar nu probeer ik dat anders te benaderen. Voor mijn vader blijf ik hopen op een wonder.”
Kwaliteit van Leven en Familiebanden
De Sneijders benadrukken het belang van een goede kwaliteit van leven voor hun vader. Hoewel de medische behandelingen zwaar zijn en veel van Barry vragen, is het voor de familie essentieel om hem te omringen met liefde, steun en momenten van geluk. Ze zetten alles op alles om zijn dagen zo aangenaam mogelijk te maken.
“Het gaat om het maken van herinneringen en het koesteren van de tijd die we nog samen hebben,” zegt Wesley. “Het is een emotionele rollercoaster, maar we doen dit samen. Als familie staan we sterk, ook al is het soms moeilijk.”
De Impact van Verlies
Het verlies van hun moeder heeft diepe sporen nagelaten in de familie. Wesley en Rodney geven beiden aan dat het 0verlijden van hun moeder een harde leerschool was in omgaan met verlies. Rodney vertelt: “Wat ik bij mijn moeder heb gezien, was verschrikkelijk. Het heeft me geleerd hoe belangrijk het is om de tijd die je hebt met je dierbaren te waarderen. Daarom doe ik er nu alles aan om mijn vader te ondersteunen.”
Ook Wesley blikt terug op de moeilijke periode na het 0verlijden van hun moeder. “Het is een pijnlijk proces om iemand die je liefhebt te zien lijden. Dat doet iets met je als mens. Maar het heeft ons als familie ook dichter bij elkaar gebracht. Dat is iets waar we nu kracht uit halen.”
Steun voor de Familie Sneijder
De situatie van de familie Sneijder roept veel medeleven op bij het publiek. Fans, vrienden en kennissen laten massaal hun steunbetuigingen achter op sociale media en in reacties. Veel mensen spreken hun bewondering uit voor hoe Wesley en Rodney omgaan met de zware verantwoordelijkheid van mantelzorg en hoe ze elkaar blijven steunen in deze moeilijke tijd.
“Het is hartverwarmend om te zien hoeveel steun we krijgen,” zegt Wesley. “Dat geeft ons kracht om door te gaan. Mijn vader voelt die liefde ook, en dat betekent veel voor hem.”
De Hoop op een Wonder
Ondanks de harde realiteit blijft de familie Sneijder hoopvol. Ze weten dat de kansen klein zijn, maar vasthouden aan een sprankje hoop helpt hen om deze moeilijke tijd door te komen. “Zolang er leven is, is er hoop,” zegt Rodney. “We blijven geloven in mogelijkheden, hoe klein die ook mogen zijn.”
Voor Wesley is het belangrijk om positief te blijven voor zijn vader. “We kunnen niet voorspellen wat de toekomst brengt. Maar zolang we samen zijn, blijven we vechten. Voor hem, voor ons gezin, en voor de herinneringen die we nog kunnen maken.”
Een Inspirerend Voorbeeld
De manier waarop de familie Sneijder met deze moeilijke situatie omgaat, is een inspiratie voor velen. Hun toewijding aan elkaar, hun veerkracht en hun focus op het ondersteunen van hun vader laten zien hoe krachtig familiebanden kunnen zijn, zelfs in de meest uitdagende tijden.
“Het leven is onvoorspelbaar,” concludeert Wesley. “Maar samen komen we erdoorheen. We blijven hopen, geloven en ondersteunen, wat er ook gebeurt.”
Steun de Familie Sneijder
De familie Sneijder beleeft een zware periode waarin ze geconfronteerd worden met verlies, z!ekte en onzekerheid. Laat je steun blijken en wens hen sterkte in deze moeilijke tijd. Samen kunnen we laten zien dat ze er niet alleen voor staan.
Mariska Bauer raakt gevoelige snaar met nostalgische vakantiefoto: “Toen was alles simpeler”
Met één enkele foto op Instagram weet Mariska Bauer opnieuw duizenden volgers te raken. Geen glitter, geen filters, geen perfecte poses — maar een puur moment uit een ander tijdperk. De foto toont een jonge moeder met haar kleine kinderen, lachend aan zee tijdens een onbezorgde vakantie.
“Eén foto, geen filters, geen 64 variaties met nét een andere pose. Gewoon klik, klaar,” schrijft Mariska erbij.
Het beeld, en vooral haar boodschap, roepen iets op dat veel mensen herkennen: de eenvoud van vroeger, toen vakanties nog draaiden om samenzijn in plaats van planning, wifi en social media.
Een blik terug in de tijd
De foto die Mariska deelt, lijkt op het eerste gezicht gewoon een familiekiekje. Maar wie goed kijkt, ziet een jonge moeder vol liefde, met drie jongetjes die nog net in het zand passen. Een tijd waarin alles wat trager ging, en geluk vooral bestond uit samen ijsjes eten en zandkastelen bouwen.
“De jongens waren toen nog klein,” schrijft ze met een vleugje weemoed. “We hadden niks nodig. Geen wifi, geen schema, alleen elkaar.”
Vandaag de dag ziet het leven van de Bauers er anders uit. Met vijf mannen in huis – haar echtgenoot Frans Bauer en hun vier zoons – is het gezin uitgegroeid tot een levendige, rumoerige eenheid waarin stilte een zeldzaam goed is.
Van zen naar survival
De vergelijking tussen toen en nu laat Mariska niet onbenoemd. Waar de vakanties vroeger “zen” waren, noemt ze die nu met een glimlach “een logistieke operatie met lichte paniekaanvallen”.
“Ik run tegenwoordig meer een cateringbedrijf dan een gezin,” grapt ze. “De jongens eten alsof ze op trainingskamp zijn, nemen koffers mee alsof ze gaan emigreren, en als er geen wifi is, heb je binnen tien minuten een gezinscrisis.”
Met haar typische gevoel voor humor weet Mariska een herkenbaar beeld te schetsen van het moderne gezinsleven. De ene helft van het gezin zoekt rust, terwijl de andere helft zijn oplader kwijt is. En toch — tussen al die chaos door — klinkt in haar woorden vooral liefde en dankbaarheid.
De drukte van nu, de rust van toen
Mariska beschrijft haar vakanties van vroeger als eenvoudiger, maar zeker niet minder waardevol. Er waren geen dure gadgets, geen constante stroom aan foto’s en video’s — alleen momenten die vanzelf in het geheugen gegrift bleven.
“Toen hadden we geen 64 foto’s met verschillende filters,” schrijft ze. “Gewoon klik, klaar. En toch was dat vaak de mooiste foto van allemaal.”
Het contrast met nu is groot. Tegenwoordig draait een gezinsvakantie vaak om plannen, inpakken, schema’s en digitale afleiding. Maar Mariska benadrukt dat ook in die hectiek iets moois schuilt.
“Een vakantie is tegenwoordig een militaire missie,” zegt ze lachend. “Maar als iedereen ’s avonds weer samen aan tafel zit, besef ik dat dat het echte geluk is.”
Liefde in de chaos
Wat haar bericht zo bijzonder maakt, is dat Mariska niet klaagt — ze viert juist het moederschap in al zijn vormen. Ze noemt de drukte “een teken dat het leven vol is”, en dat is iets waar veel ouders zich in herkennen.
“Ik zou het voor geen goud willen missen,” schrijft ze. “Hoe druk, rommelig of vermoeiend het soms ook is — dit is mijn leven, en dat is goed zo.”
Ze vertelt dat haar zoons inmiddels hun eigen levens leiden, maar dat het huis nog steeds nooit stil is. “Er is altijd wel iemand die zijn sleutels kwijt is of roept dat het eten klaar is terwijl ik nog moet koken,” lacht ze.
De liefde tussen de gezinsleden spat van haar woorden af. En dat is precies wat haar volgers zo aanspreekt: echtheid.
Reacties vol herkenning
Onder de foto stromen de reacties binnen. Honderden ouders schrijven dat ze precies begrijpen wat Mariska bedoelt.
“Zo herkenbaar,” schrijft een moeder. “Vroeger had je één wegwerpcamera en daar stond je hele vakantie op. En nu maak je 500 foto’s en vergeet je te genieten.”
Een andere volger vult aan:
“Dankjewel Mariska, dat je laat zien dat niet alles perfect hoeft te zijn. Soms is één echte foto meer waard dan honderd gestileerde beelden.”
De post van Mariska lijkt voor velen een klein rustmoment in de digitale drukte. Een herinnering aan hoe het ooit was — en misschien ook een stille oproep om het weer een beetje zo te maken.
De kracht van nostalgie
Het succes van haar bericht zit niet alleen in de foto zelf, maar in wat die symboliseert: een verlangen naar eenvoud. In een wereld waarin alles sneller, mooier en drukker moet, herinnert Mariska haar volgers eraan dat de mooiste momenten vaak ontstaan wanneer je niets probeert vast te leggen.
“De tijd gaat zo snel,” schrijft ze. “Voor je het weet, zijn ze groot en nemen ze zelf hun koffers mee. Dan kijk je terug en denk je: wat waren we toen gelukkig, zonder dat we het doorhadden.”
Met die woorden raakt ze een universeel gevoel — het besef dat tijd vluchtig is, maar herinneringen blijven.
Een moeder die durft te delen
Wat Mariska’s verhaal extra krachtig maakt, is haar eerlijkheid. Ze kiest er niet voor om alleen de perfecte kanten van haar leven te tonen, maar deelt ook de rommel, de stress en de zelfspot.
Die openheid maakt haar populair bij een breed publiek. Ze is niet alleen de vrouw van Frans Bauer, maar vooral een moeder die — net als iedereen — probeert de balans te vinden tussen liefde, drukte en tijd voor zichzelf.
“Ik doe mijn best,” zegt ze in een van haar reacties. “En soms is dat genoeg.”
Een ode aan het moederschap
Hoewel de post vol humor en nostalgie zit, is de onderliggende boodschap liefdevol en diep. Mariska gebruikt haar foto niet om te klagen, maar om te koesteren. Ze wil laten zien dat de kleine dingen — een lach, een zandkasteel, een simpele klik op een camera — de momenten zijn die het leven betekenis geven.
“Het is geen klaagzang,” schrijft ze. “Het is een ode aan vroeger én aan nu. Aan het leven zoals het is.”
In haar woorden schuilt een les waar velen iets mee kunnen: geluk zit niet in perfectie, maar in herinneringen.
Een warme boodschap aan het einde van het jaar
Het bericht van Mariska komt op een moment waarop veel mensen terugblikken op het jaar. In een tijd waarin sociale media vaak draaien om hoogglansbeelden, kiest zij juist voor eenvoud en oprechtheid.
En dat blijkt aan te slaan. Haar volgers prijzen haar voor haar authenticiteit en bedanken haar voor de herinnering om af en toe even stil te staan.
“Dankjewel, Mariska,” schrijft iemand. “Door jouw woorden keek ik vandaag ook weer even naar oude foto’s. En ik voelde hetzelfde.”
Conclusie: De foto die meer zegt dan duizend woorden
Met één enkele foto heeft Mariska Bauer een snaar geraakt bij duizenden mensen. Ze herinnert haar volgers eraan dat geluk niet schuilt in filters of perfectie, maar in de momenten die ons mens maken.
De moeder van vier deelt niet zomaar een foto — ze deelt een gevoel. Een gevoel van liefde, tijd, groei en herinnering.
Of, zoals ze het zelf zo mooi zegt:
“De tijd verandert, maar de liefde blijft.”
-
Actueel11 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel10 maanden geledenJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel10 maanden geledenMartijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel10 maanden geledenKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel11 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel10 maanden geledenVolgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel10 maanden geledenOphef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel10 maanden geledenZangeres Maan laat op podium zien wat ze in huis heeft tijdens optreden. Daar kunnen de mannen wel van genieten