Gordon haalt fel uit naar André Hazes Sr.: “Ik vond hem een vreselijke man”

Gordon staat bekend om zijn uitgesproken mening en het feit dat hij zelden een onderwerp schuwt. In een recent interview bij Yoursafe Radio deed de zanger, presentator en ondernemer een aantal opvallende uitspraken over de overleden volkszanger André Hazes Sr. Wat begon als een openhartig gesprek over cancelcultuur en heldenverering, mondde uit in een stevige aanval op de manier waarop Hazes nog altijd geëerd wordt in Nederland.

Volgens Gordon is het tijd om het eerbetoon aan Hazes kritisch onder de loep te nemen. De populaire zanger, die in 2004 op 53-jarige leeftijd overleed, wordt door velen gezien als een icoon van de Nederlandse muziek. Toch heeft Gordon daar zo zijn vraagtekens bij.

“Hij wordt vereerd alsof hij een heilige was”

In het interview laat Gordon duidelijk weten dat hij zich stoort aan de manier waarop André Hazes Sr. postuum nog steeds op een voetstuk wordt geplaatst. Jaarlijks wordt hij geëerd tijdens grote evenementen zoals Holland Zingt Hazes, waar duizenden fans luidkeels zijn hits meezingen. Gordon begrijpt daar weinig van.

“Iedereen staat mee te zingen, maar ik niet,” zegt hij stellig. “Ik heb nooit begrepen waarom iemand met zo’n verleden nog steeds wordt neergezet als nationale held.”

Relatie met Rachel Hazes roept vragen op

Gordon doelt daarmee onder meer op de controversiële relatie tussen André Hazes en Rachel Hazes. Rachel was nog maar een tiener toen ze een relatie kreeg met de volkszanger, die toen al volwassen was. Volgens Gordon is dat reden genoeg om vraagtekens te zetten bij de lofzang rondom Hazes.

“We cancelen artiesten als Marco Borsato, die nog niet eens veroordeeld zijn. Terwijl iemand als Hazes, van wie bekend is dat hij een relatie had met een minderjarig meisje, gewoon blijft worden toegejuicht.”

Zijn woorden raken een gevoelige snaar in de discussie over cancelcultuur, hypocrisie en het meten met twee maten binnen de showbizzwereld.

Gordon: “Ik heb hem Rachel zien slaan”

Wat de uitspraken van Gordon extra beladen maakt, is zijn persoonlijke ervaring met André Hazes. In het interview vertelt hij over een gebeurtenis die hem diep raakte en zijn mening over de zanger voorgoed veranderde.

“Ik heb hem Rachel zien slaan in een vliegtuig. Dat beeld vergeet ik nooit meer,” onthult Gordon. “Ik vond hem een vreselijke man. Iedereen was altijd idolaat van hem, maar ik heb een hele andere kant van hem gezien.”

Het is een onthulling die hard binnenkomt. Tot nu toe waren er geen publieke verhalen bekend over fysiek geweld van Hazes jegens Rachel. Dat Gordon dit nu, jaren na zijn dood, vertelt, maakt het extra gevoelig.

Geen respect

Gordon zegt in het interview dat hij geen respect kan opbrengen voor Hazes Sr., mede door zijn persoonlijke ervaringen met de zanger. Hij wil hiermee een bredere discussie aanzwengelen over hoe we in Nederland omgaan met het verleden van bekende personen.

“Ik zeg niet dat iedereen gecanceld moet worden. Maar wees tenminste eerlijk over iemands verleden. We kunnen toch niet blijven doen alsof Hazes een soort heilige was?”

Het interview zorgt voor veel opschudding en verdeelt het publiek. Waar de één Gordon prijst om zijn eerlijkheid, vinden anderen het ongepast om iemand die zich niet meer kan verdedigen, zo hard aan te vallen.

De dubbele moraal in de showbizz

Wat Gordon vooral lijkt te willen aankaarten, is de dubbele standaard in de entertainmentwereld. Terwijl sommige artiesten voor veel minder uit de gratie raken, worden anderen – ondanks een omstreden verleden – nog steeds op handen gedragen.

Marco Borsato is daar volgens Gordon het meest recente voorbeeld van. Ondanks het feit dat er nog geen rechtszaak of veroordeling heeft plaatsgevonden, is de zanger al jaren niet meer op televisie te zien en zijn zijn nummers nauwelijks nog te horen op de radio. Tegelijkertijd blijft het erfgoed van André Hazes onverminderd populair.

“Het is niet dat ik Marco verdedig,” zegt Gordon. “Maar laten we wel eerlijk zijn: waarom meten we met twee maten? Als je iemand de maat neemt, doe dat dan ook bij anderen.”

Reputaties in de balans

Gordons uitspraken werpen een nieuw licht op hoe we omgaan met de reputaties van overleden sterren. Het roept de vraag op of het nog gepast is om grote evenementen te wijden aan iemand met een discutabel verleden. Moeten we de muziek los zien van de persoon? Of is het tijd om ook het complete verhaal te vertellen?

Zijn opmerkingen maken duidelijk dat hij het niet langer vindt kunnen dat het verleden van Hazes wordt genegeerd of gebagatelliseerd. Voor Gordon is de maat vol, en hij lijkt niet bang te zijn om tegen de stroom in te roeien.

Fans reageren verdeeld

Na het interview stroomden de reacties binnen op social media. Sommige mensen prijzen Gordon voor zijn moed en openheid, terwijl anderen het zien als respectloos om deze beschuldigingen te uiten over iemand die zich niet meer kan verdedigen.

“Ik snap zijn punt over de dubbele moraal,” schrijft iemand op X, “maar ik vind het niet oké om Hazes Sr. zo aan te vallen na zijn dood.” Anderen zijn juist blij dat er eindelijk iemand opstaat die het durft te benoemen: “Goed dat Gordon dit zegt. Iedereen doet altijd alsof Hazes perfect was, terwijl dat niet zo was.”

Rachel Hazes zwijgt vooralsnog

Vanuit het kamp van de familie Hazes is nog geen reactie gekomen op de uitspraken van Gordon. Rachel Hazes, die zelf de regie voert over de nalatenschap van haar overleden man, heeft in het verleden vaak laten zien haar imago en dat van André Sr. te willen beschermen. Het is dan ook de vraag of er vanuit haar nog een reactie zal volgen – of dat er juridische stappen overwogen worden.

Een ongezouten mening of een terechte aanklacht?

Wat je ook van Gordon vindt, zijn uitspraken hebben één ding zeker teweeggebracht: een maatschappelijke discussie over idoolverering, selectieve verontwaardiging en de grens tussen eerbetoon en ontkenning. Zijn verhaal dwingt ons om na te denken over de mensen die we vereren, de normen die we stellen en het belang van eerlijkheid over iemands verleden.

Of de uitspraken van Gordon op steun kunnen rekenen, zal de tijd leren. Maar één ding is duidelijk: hij heeft de stilte doorbroken. En in een wereld waarin we steeds vaker stilstaan bij gedrag, verantwoordelijkheid en publieke figuren, is dat misschien wel precies wat nodig was.