Actueel
Anne is de leukste vrachtwagenchauffeur van ons land: ”Ik wil gewoon uren maken”
Anne Wiendels: de stoerste vrachtwagenchauffeur van Nederland
Vrachtwagenchauffeur zijn is voor velen een jongensdroom. Maar voor Anne Wiendels is het werkelijkheid – én een levensstijl. De jonge Groningse bewijst dagelijks dat dit beroep niet alleen voor stoere mannen is weggelegd. Met haar tomeloze enthousiasme, vakmanschap en liefde voor het vak weet ze niet alleen ladingen van A naar B te brengen, maar ook menig vooroordeel te ontkrachten. In een openhartig interview vertelt Anne over haar weg naar succes in een wereld die nog steeds grotendeels door mannen wordt gedomineerd.
Van droom tot werkelijkheid
Voor Anne begon de liefde voor vrachtwagens al op jonge leeftijd. Als klein meisje mocht ze een keer mee met haar vader en opa, die beiden in de transportsector werkten. Die ervaring maakte diepe indruk. “Ik mocht toen de vrachtwagen wassen. Dat vond ik echt fantastisch. Vanaf dat moment wist ik: dit wil ik ook,” vertelt Anne met een grote glimlach.
Die jeugdige fascinatie groeide al snel uit tot een serieuze ambitie. Terwijl veel leeftijdsgenoten droomden van carrières als influencer, marketeer of verpleegkundige, zette Anne alles op alles om haar vrachtwagenrijbewijs te halen. En met succes. Inmiddels is ze fulltime actief in de transportwereld en geniet ze van elke rit die ze maakt.
Geen baan van negen tot vijf
Vrachtwagenchauffeur zijn is geen beroep voor mensen die op zoek zijn naar regelmaat of gemak. Anne werkt gemiddeld twaalf uur per dag en maakt wekelijks meerdere ritten van tien uur achter het stuur. Maar voor haar is het geen straf. “Ik hou van de vrijheid op de weg. Het buiten zijn, het gevoel van controle over zo’n grote machine, en de verantwoordelijkheid die erbij hoort – het past allemaal bij me,” legt ze uit.
Hoewel het fysiek en mentaal veeleisend is, ervaart ze haar werk niet als zwaar. “Je moet wel stevig in je schoenen staan en doorzettingsvermogen hebben. Maar als je van het vak houdt, voelt het als een avontuur. Elke dag is anders.”
Vooroordelen? Laat maar komen
Anne is zich er terdege van bewust dat ze in een mannenwereld opereert. Toch laat ze zich daar allerminst door tegenhouden. “Soms zie je wel eens een verbaasde blik als ik uitstap. Dan denken ze: ‘Een vrouw achter het stuur van zo’n bakbeest?’ Maar zodra ze zien hoe ik rijd, is het respect er meteen,” vertelt ze nuchter.
Ze krijgt weleens opmerkingen, maar laat zich daardoor niet uit het veld slaan. “Ik hoor weleens iets als ‘Dat wordt niks met zo’n vrouw achter het stuur.’ Maar als ik vervolgens soepel inparkeer of een moeilijke route zonder moeite rijd, is de toon meestal ineens anders.”
Volgens Anne is het belangrijk om zelfverzekerd te zijn en te blijven presteren. “Als je je werk goed doet, verdien je respect. Punt.”
Liefde voor het vak
Wat Anne zo aantrekt in het vak, is de combinatie van vrijheid, techniek en verantwoordelijkheid. “Je hebt veel zelfstandigheid, je bent veel onderweg, je komt op plekken waar je anders nooit zou komen. En het is ook gewoon gaaf om zo’n groot voertuig te mogen besturen.”
Ze benadrukt dat het vak veel meer inhoudt dan alleen maar ‘een beetje sturen’. “Je moet je lading goed kennen, weten hoe je moet laden en lossen, omgaan met onverwachte situaties op de weg. Het is echt een vak waar je trots op kunt zijn.”
Die trots deelt ze ook met haar volgers op sociale media. Regelmatig plaatst ze foto’s en video’s van haar werk, waarbij ze een kijkje achter de schermen geeft. Dat levert haar niet alleen een groeiende schare fans op, maar ook bewondering van collega’s in het vak.
Rolmodel voor een nieuwe generatie
Met haar zichtbaarheid op sociale media, haar nuchtere aanpak en haar indrukwekkende rijstijl is Anne uitgegroeid tot een rolmodel. Niet alleen voor vrouwen die twijfelen of ze wel passen in de transportwereld, maar ook voor jonge mensen in het algemeen die op zoek zijn naar een beroep waarin ze zich echt thuis kunnen voelen.
Ze krijgt regelmatig berichten van meisjes die geïnspireerd zijn door haar verhaal. “Ze zeggen dan: ‘Dankzij jou durf ik ook die stap te zetten.’ Dat vind ik geweldig om te horen. Want uiteindelijk gaat het erom dat je doet wat je leuk vindt, ongeacht wat anderen daarvan denken.”
Geen makkelijk pad, maar wel de moeite waard
Anne benadrukt dat het vak uitdagingen kent. Lange dagen, fysieke arbeid, files en soms ook eenzaamheid op de weg zijn zaken waar je mee moet kunnen omgaan. Maar de voldoening die het oplevert, maakt het voor haar allemaal de moeite waard.
“Je moet het echt willen. Het is niet altijd rozengeur en maneschijn. Maar als je hart bij het vak ligt, dan is er geen beter beroep.”
Op weg naar de toekomst
Anne heeft geen spijt van haar keuzes en kijkt met vertrouwen naar de toekomst. Ze overweegt zelfs om op termijn haar eigen transportbedrijf te beginnen. “Ik wil blijven groeien. Misschien ooit mijn eigen vrachtwagen kopen, of andere vrouwen begeleiden die ook deze wereld in willen stappen.”
Met haar vastberadenheid en passie lijkt niets haar in de weg te staan. Ze bewijst dat je met inzet en liefde voor het vak alles kunt bereiken – zelfs in een wereld waar je niet meteen wordt verwacht.
Dit bericht op Instagram bekijken
Conclusie: Anne rijdt recht het hart van Nederland in
Anne Wiendels is veel meer dan een chauffeur. Ze is een pionier, een rolmodel en een ambassadeur voor vrouwen in de transportsector. Met haar passie, vakmanschap en positieve uitstraling laat ze zien dat vrachtwagen rijden niet alleen draait om spierballen, maar vooral om hart voor het vak.
Vooroordelen? Die laat ze moeiteloos achter zich in de achteruitkijkspiegel. Met haar blik op de horizon en haar handen stevig aan het stuur, is Anne klaar voor nog vele kilometers op de weg én in de harten van het Nederlandse publiek.
Janna Clinton genoot van een weekend in juli op haar achterporch, terwijl ze haar 11-jarige zoon zag vissen in de vijver achter hun huis in Oklahoma.
Toen Charlie begon te schr*euwen, sprong ze van haar stoel en rende naar haar zoon, die geschokt was door het wezen dat aan het einde van zijn vislijn hing.
Het buurtvijvertje achter het huis van de Clintons is een leuke plek om te vissen en weer vrij te laten voor baars en meerval. Maar in het weekend van 14 juli viste Charlie met alleen een stuk brood als aas een vreemd uitziend wezen op en riep zijn moeder Janna om hulp.
“Hij schre*uwde: ‘Oh my God, mam! Oh my God!'”, zei de moeder. “Ik dacht eerlijk gezegd dat hij gewoon dr*matisch deed.” Bij nader inzien ontdekte ze dat de vangst tanden had die leken op die van een mens. “Natuurlijk zijn we in een buurtvijver gewend om slechts een paar baarzen of meervallen te vangen… Ik bedoel, niets met tanden die op die van mensen lijken,” zei ze, eraan toevoegend dat de vis behoorlijk fel was. “(Charlie) zei dat het een behoorlijk gevecht leverde. Hij was de enige die daar beneden aan het vissen was en hij heeft het geweldig gedaan.”
De Clintons plaatsten een foto van de bizarre vis op hun buurt-Facebookpagina en plaatselijke bewoners die de post en foto’s zagen, deelden hun gedachten: “DAT ZIJN MENSELIJKE TANDEN,” zei de een, terwijl een ander schreef: “Wat in de wereld!?! Dat is eng!”
Sommigen suggereerden dat de familie contact opneemt met de natuurorganisatie. “Dat is absoluut geen ‘vangen en weer vrijlaten’! Bedankt dat je het serieus neemt,” zei een bewoner, terwijl een ander deelde: “Misschien moet je dat aan iemand bij de natuurorganisatie melden…”
Voordat ze contact opnamen met de natuurorganisatie over hun angstaanjagende vangst van de dag, hebben ze de vis teruggezet in de vijver. “Het is een vijver om te vangen en weer vrij te laten… dus hebben we het helaas weer vrijgelaten omdat we op dat moment niet beter wisten,” zei Janna. “We hebben daar een fout gemaakt.”
De familie kwam erachter dat de vis die Charlie had gevangen een pacu was, een neef van de piranha, die inheems is in Zuid-Amerika. In tegenstelling tot zijn omnivore verwanten met vlijmscherpe tanden en een onderbeet, is de pacu voornamelijk een vegetariër met vierkante tanden en een lichte overbeet.
Hoe het in de vijver in een buitenwijk ten noorden van Oklahoma City is terechtgekomen, is nog steeds een raadsel voor natuurbeheerders, die vermoeden dat het een huisdier was dat zijn aquarium ontgroeide en werd vrijgelaten in het wild.
In een boodschap aan de vorige eigenaar van de vis schreef het Oklahoma Department of Wildlife Conservation (ODWC) op Twitter: “Beste, degene die een hele Pacu (een Zuid-Amerikaanse vis nauw verwant aan de Piranha) heeft vrijgelaten in een buurtvijver; hoe durf je.”
De Tweet stimuleerde gesprekken in de cybergemeenschap, waar velen verrast waren door de tanden ervan. “WAAROM HEEFT HET MENSELIJKE TANDEN,” vroeg een verwarde gebruiker.
“IK WEET HET NIET, WE HEBBEN ZE NIET GEMAAKT,” antwoordde ODWC, dat een andere boodschap leverde: “Jouw vis werd gevangen door Charlie Clinton. Hij is 11. LAAT JE HUISDIEREN NIET LOS. ZE ZIJN EEN EXOTISCHE, INVASIEVE SOORT DIE SCHADE AAN ONZE LOKALE ECOSYSTEMEN KAN VEROORZAKEN.” Dit zou kunnen leiden tot een dergelijke verschrikkelijke situatie die zeer schadelijk zou kunnen zijn voor het milieu.
Dit was niet de eerste pacu die in Oklahoma werd gevangen. In juli 2018 haalde de 11-jarige Kennedy Smith een pacu uit Marina Cove bij Ft. Cobb Lake, minder dan twee uur bij de Clintons vandaan.
Op dat moment plaatsten de Game Wardens van Oklahoma een waarschuwing op Facebook die zei: “… Pacu’s zijn al in een paar visserijen in Oklahoma gevangen. De introductie van de niet-inheemse pacu in de wateren van Oklahoma is waarschijnlijk afkomstig van individuen die ze als huisdier kochten en ze vrijlieten toen ze te groot werden voor het aquarium waarin ze waren opgegroeid. Pacu’s kunnen een lengte van maximaal 3,5 voet en een gewicht van 88 pond bereiken.”
Hoewel deze lelijke vissen over het algemeen ongevaarlijk zijn voor mensen, hebben de pacu’s een verontrustende bijnaam verdiend, “de ballensnijders.” In 2011 werd een waarschuwing uitgevaardigd voor skinnydippende Zweden toen er een pacu werd gevonden in de Sont van Öresund.
“Er zijn incidenten geweest in andere landen zoals Papoea-Nieuw-Guinea, waar sommige mannen hun testikels zijn afgebeten,” zei visexpert Henrik Carl, die eraan toevoegde dat vissers naar verluidt zijn doodgebloed nadat hun testikels waren afgebeten. Carl ging verder: “Ze bijten omdat ze honger hebben, en testikels zitten lekker in hun mond…” Hij voegde eraan toe: “Normaal gesproken eten ze noten, fruit en kleine vissen, maar menselijke testikels zijn gewoon een natuurlijk doelwit.”
Ondertussen is Charlie in Oklahoma achter de pacu bij de vijver aan het jagen, hopend het nog een keer te kunnen lokken.
Dear, whoever released an entire Pacu (a South American fish closely related to Piranha) into a NEIGHBORHOOD pond;
how dare you. pic.twitter.com/WwQqJ9REAz
— Oklahoma Department of Wildlife Conservation (@OKWildlifeDept) July 18, 2023
“Hij is behoorlijk laat bij de vijvers gebleven die avond en heeft geprobeerd om hem opnieuw te vangen,” zei Janna over haar zoon, die, in de hoop op een gewilde vangst, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat aan het vissen is. “Als hij hem opnieuw vangt, gaan we hem laten opzetten voor hem. Ik denk dat dat een geweldige prijs is en hij verdient het… Ik vertelde hem dat we ervoor zouden zorgen dat de vis glimlacht zodat je zijn tanden kunt zien.”
-
Actueel6 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel5 maanden geledenJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel5 maanden geledenMartijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel5 maanden geledenKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel6 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel5 maanden geledenVolgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel5 maanden geledenOphef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel5 maanden geledenZangeres Maan laat op podium zien wat ze in huis heeft tijdens optreden. Daar kunnen de mannen wel van genieten