Connect with us

Actueel

Zie jij wat er zo bijzonder is aan deze foto? Kijk goed en maak je klaar voor een verrassende wending…

Avatar foto

Published

op

Soms bekijk je een oude foto en voel je meteen dat er iets bijzonders in schuilt. Niet alleen de kleding valt op, maar ook de sfeer, de blik in iemands ogen, de houding vol zelfvertrouwen. Zeker als het gaat om een beeld uit de jaren 70 – een decennium waarin mode niet alleen veranderde, maar een krachtige vorm van zelfexpressie werd. De jaren 70 vierden vrijheid, kleur en individualiteit, en dat zie je terug in elk detail. Het was een tijd waarin stijl meer zei dan woorden, waarin kleding een verhaal vertelde over wie je was, waar je voor stond en hoe je je voelde.

Mode als identiteit

De jaren 70 vormden een kantelpunt in hoe mensen naar mode keken. Kleding werd niet langer alleen gezien als praktisch of netjes, maar als een persoonlijk visitekaartje. Wat je droeg, zei iets over je stemming, je waarden en je plek in de wereld. En het mooiste was: er waren geen vaste regels meer. Je kon kiezen voor bohemian jurken, fluweelzachte overalls of kleurrijke grafische blouses – en het allemaal combineren zoals jij dat wilde. Iedereen creëerde zijn eigen stijl, los van trends of modetijdschriften. Het was een tijd waarin mode zich aanpaste aan jou, in plaats van andersom.

Dansvloeren als catwalk

In het nachtleven van de jaren 70 kwam die expressie pas echt tot leven. Clubs als Studio 54 in New York groeiden uit tot tempels van vrijheid en zelfontplooiing. Daar draaide het niet om status, maar om plezier. De dansvloer was een plek waar iedereen gelijk was, waar uiterlijkheden vervaagden in het flikkerende licht van de discobol. Hier droegen mensen outfits die net zo sprankelend waren als hun energie: metallic stoffen, glitters, lovertjes, satijnen broeken, open hemden, opvallende hakken en zwierige jurken. Mode werd een feest – en iedereen was uitgenodigd.

Elke outfit op de dansvloer was zorgvuldig gekozen, niet om indruk te maken op anderen, maar om jezelf te vieren. De jaren 70 maakten het mogelijk om je fantasie te volgen. Je mocht experimenteren met vormen, stoffen en kleuren die tot dan toe als ‘te veel’ werden gezien. Maar in die clubs, op die vloeren, was er geen ‘te veel’. Alles was welkom.

Jeans als modieus basisstuk

Eén kledingstuk dat in de jaren 70 een glorieuze comeback maakte, was de jeans. Wat ooit begon als werkkleding, werd nu het symbool van stijl en rebellie. Merken als Levi’s en Calvin Klein gaven denim een modieuze draai. Hoge tailles, flared pijpen, stoere afwerkingen en vergrijsde wassingen zorgden voor een jeans die niet alleen praktisch, maar ook uitgesproken stijlvol was. Je kon een jeans combineren met alles – een blouse, coltrui, blazer of leren jack – en het werkte altijd.

Denim werd het canvas waarop iedereen zijn eigen stijl kon schilderen. Jong, oud, man of vrouw: een goede spijkerbroek hoorde bij je basisgarderobe. Of je nu naar een festival ging of gewoon door de stad liep, met jeans voelde je je altijd goed gekleed. Het was een modestatement én een ode aan comfort.

Polyester: de stof van het volk

Misschien wel de meest iconische stof uit dit decennium was polyester. Deze synthetische vezel was betaalbaar, makkelijk te onderhouden en kwam in de meest uitbundige prints. Bloemen, ruiten, geometrie, paisley – alles was mogelijk. Een blouse met wijde mouwen, een jumpsuit in knalkleuren, of een blouse-jurk met psychedelisch patroon: polyester was overal.

Voor veel mensen betekende deze stof toegankelijkheid. Mode hoefde geen fortuin te kosten. Je kon in elke winkel een kleurrijk statement maken, zonder dat je je zorgen hoefde te maken over strijken of stomen. Even uithangen, en je outfit was weer klaar voor de volgende dag.

Vrijheid om te combineren

Wat de jaren 70 écht bijzonder maakte, was de vrijheid om stijlen te mengen. Je kon een leren jas dragen over een kanten top, of een hippie-jurk combineren met cowboylaarzen. Mode was geen keurslijf meer. Je kon elke dag een andere versie van jezelf laten zien. Vandaag romantisch, morgen stoer, overmorgen glamoureus.

Het resultaat? Een straatbeeld dat levendiger was dan ooit. Mensen lieten zich inspireren door muziek, film, kunst en elkaars creativiteit. In elke stad, op elke hoek van de straat zag je iemand lopen die je deed omkijken. Niet vanwege perfectie, maar vanwege lef.

Invloed tot op de dag van vandaag

Hoewel de jaren 70 alweer ruim vijftig jaar achter ons liggen, zie je de invloeden nog steeds terug. Denk aan flared jeans, plateauzolen, oversized zonnebrillen en bloemenprints: ze maken steeds opnieuw een comeback. Ontwerpers grijpen graag terug naar die tijd vanwege de expressiviteit en het plezier waarmee toen kleding werd gedragen.

De hedendaagse vertaling is iets strakker, moderner – maar de essentie is gebleven. Vrijheid, speelsheid en authenticiteit. Jongeren die de jaren 70 niet zelf meemaakten, ontdekken via mode hoe fijn het is om je niet te conformeren. De boodschap van toen leeft voort in een nieuwe generatie: wees jezelf, en draag wat bij je past.

Mode als verbindende kracht

Wat de jaren 70 ons vooral leerden, is dat kleding meer is dan uiterlijk vertoon. Het is een manier om jezelf te laten zien, verbinding te maken en zelfs iets van je wereldbeeld over te brengen. In een periode waarin veel veranderde – op politiek, maatschappelijk en cultureel vlak – bood mode een veilige haven én een uitlaatklep. Wie je ook was, je kon meedoen.

Die inclusiviteit en openheid is iets wat we vandaag nog steeds nodig hebben. Mode die je laat lachen, die je energie geeft, die je uitdaagt en omarmt. De jaren 70 herinneren ons eraan dat kleding een bron van geluk kan zijn. Iets wat je aantrekt en je sterker maakt. Een verlengstuk van jezelf.

Een ode aan stijl en zelfvertrouwen

Dus de volgende keer dat je een oude foto tegenkomt waarop iemand uit de jaren 70 poseert met een zonnebril op, wijde broek aan en een zelfverzekerde blik? Kijk dan even wat langer. Zie de kleur, de durf, het plezier. Het is meer dan nostalgie – het is een herinnering aan wat mode echt kan zijn. Niet om perfect te zijn, maar om trouw te blijven aan jezelf. Om elke dag een beetje te durven dromen in stof en kleur.

Samenvattende key-points:

  • De jaren 70 stonden voor modevrijheid en persoonlijke expressie.

  • Nachtclubs als Studio 54 waren verzamelplekken van stijl, zelfvertrouwen en verbinding.

  • Denim werd een krachtig modieus basisstuk voor iedereen.

  • Polyester maakte kleurrijke kleding betaalbaar en praktisch.

  • Het combineren van stijlen werd aangemoedigd: alles kon en mocht.

  • Invloeden uit de jaren 70 zijn nog altijd zichtbaar in moderne mode.

  • Mode werd toen – en nu weer – een manier om verbinding te maken en jezelf te vieren.

  • De blijvende boodschap: stijl is niet wat je draagt, maar hoe je het draagt.

Actueel

Wederom een enorme klap voor de PVV: ‘De vernedering van rechts’

Avatar foto

Published

op

Hevige politieke en publieke reacties op nieuwe Kamervoorzitter: keuze leidt tot felle discussie

De verkiezing van een nieuwe Kamervoorzitter, normaal gesproken een procedurele stap in het parlementaire proces, groeide dit keer uit tot een moment dat Den Haag en de rest van het land in beroering bracht. Na drie stemrondes werd Thom van Campen gekozen als nieuwe voorzitter, terwijl Martin Bosma – die in de eerste twee rondes duidelijk de meeste stemmen kreeg – uiteindelijk aan de kant werd geschoven.

Wat volgde was een golf van reacties. In de Kamer, op sociale media en in talkshows werd druk gediscussieerd over de vraag of deze uitkomst het gevolg was van een eerlijke afweging van kwaliteiten, of van politieke strategie die de geloofwaardigheid van het proces onder druk zette.


Een stemronde die meer vragen opriep dan antwoorden gaf

Het contrast tussen de eerste twee rondes en de uiteindelijke uitslag viel veel mensen meteen op. Bosma stond aanvankelijk ruim bovenaan, maar bleek in de beslissende ronde niet langer de voorkeurskandidaat.

Volgens critici leek het erop dat de procedure minder draaide om het kiezen van de meest ervaren of meest natuurlijke voorzitter, maar vooral om het voorkomen van een ongewenste uitkomst. Voorstanders van Bosma benadrukten dat hij de afgelopen jaren herhaaldelijk had laten zien dat hij Kamerdebatten ordelijk en rustig kon leiden. Zelfs politieke tegenstanders roemden zijn kalme stijl en heldere manier van voorzitten.

Toch kreeg hij niet het vertrouwen van een meerderheid. Dat maakte deze voorzittersverkiezing tot een bron van debat: gaat het in zo’n functie om vakmanschap, of om politieke comfortzones?


Online ontstond direct een storm van verontwaardiging

Binnen enkele minuten nadat de uitslag bekend werd gemaakt, barstte op sociale media een golf van woede en ongeloof los. Oud-Kamerlid Harm Beertema merkte op dat de derde ronde eerder leek op een blokkade dan op een zorgvuldige beoordeling. Zijn analyse werd duizenden keren gedeeld en onderschreven.

Veel berichten klonken in dezelfde lijn: hoe kan iemand die twee rondes bovenaan staat in de slotfase toch worden weggestemd, zonder duidelijke inhoudelijke reden?

Onder de reacties zat een voelbare frustratie over het idee dat gevestigde partijen elkaar vasthouden om een bepaalde politieke richting te voorkomen. Volgens veel commentatoren aangaf dit moment een bredere zorg: dat het parlement niet altijd aansluit bij de wens van een groot deel van de kiezers.

Ook Elbertus van Lagen uitte zorgen over het groeiende wantrouwen in de politiek. Zijn uitspraak dat het vertrouwen nóg verder zou kunnen dalen, raakte een gevoelige snaar bij veel burgers.


Journalisten zien een patroon in deze gang van zaken

De discussie bleef niet beperkt tot sociale media. Verschillende journalisten reageerden kritisch op de stemprocedure. Bart Nijman omschreef de situatie als een ‘politiek onderonsje’, een verwijzing naar het idee dat partijen soms vooral bezig zijn elkaar intern te beschermen in plaats van de beste kandidaat naar voren te schuiven.

Zijn woorden kregen veel bijval. Voor een grote groep kijkers voelde de verkiezing inderdaad als een proces waarin de uitkomst al min of meer was bepaald voordat de rondes begonnen. Niet door open debat of door inhoudelijke afweging, maar door afspraken achter de schermen.

Daardoor ervoer een deel van het publiek de uitkomst als een gemiste kans voor transparantie en professionaliteit.


Een gevoel van buitensluiting bij veel kiezers

Voor veel mensen ging de discussie niet alleen over de functie van de nieuwe Kamervoorzitter. Het voelde ook als een symbolische gebeurtenis waarin zichtbaar werd hoe grote groepen kiezers zich niet vertegenwoordigd voelen.

Na de verkiezingen, waarin de rechtse partijen een grote overwinning behaalden, leek dit moment dat gevoel verder te versterken. De boodschap die sommige burgers eruit haalden: zelfs wanneer een kandidaat op basis van stemmen en ervaring een logische keuze lijkt, kunnen politieke afspraken alsnog bepalen dat hij niet wordt gekozen.

In gesprekken rond het Binnenhof viel te horen dat de keuze mogelijk voortkomt uit een reflex die al jarenlang te zien is: het proberen te behouden van vertrouwde verhoudingen binnen het politieke midden. Het resultaat is dat veel burgers de indruk krijgen dat hun stem minder invloed heeft dan ze hopen.


Een gemiste kans om vertrouwen te herstellen

De derde stemronde werd door veel politieke analisten gezien als een belangrijk moment om te laten zien dat kwaliteit boven partijgrenzen kan worden gesteld. Dat gebeurde niet, en juist daardoor werd een kans gemist om vertrouwen bij het publiek te versterken.

Doordat de keuze uiteindelijk vooral werd gezien als een strategisch besluit, is de kloof tussen politiek en burger opnieuw zichtbaar geworden. Mensen die de stemmingen live volgden, zagen hoe een kandidaat met veel ervaring en brede erkenning toch aan de kant werd gezet.

Voor burgers die al langer twijfelen aan de manier waarop de politiek functioneert, gaf dit moment nieuwe aanleiding om zich af te vragen of het parlement werkelijk handelt op basis van transparantie en inhoud.


Het debat over vertrouwen in de politiek laait verder op

De intense reacties van burgers, journalisten en oud-politici laten zien dat de behoefte aan een opener en eerlijker politiek proces groot is. De voorzittersverkiezing werd daardoor meer dan een procedurele stap: het werd een moment waarin het grotere vraagstuk van vertrouwen opnieuw centraal kwam te staan.

Veel mensen hopen dat dit geen gesprek is dat snel wegzakt. Het is juist een kans om te bespreken hoe democratische processen beter kunnen worden bewaakt en hoe de afstand tussen burgers en politiek kan worden verkleind.

Het zou waardevol zijn als er ruimte komt voor een breed gesprek over representatie, transparantie en de rol van politieke strategie bij belangrijke beslissingen.


Praat mee over deze politieke ontwikkeling

Hoe kijk jij naar deze gang van zaken?
Vond je de keuze logisch, of zie je het – net als veel anderen – als een gemiste kans voor geloofwaardig leiderschap?

Deel jouw mening op onze Facebookpagina en praat mee over een onderwerp dat veel Nederlanders bezighoudt.

Continue Reading

Trending

  • Actueel11 maanden geleden

    Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’

  • Actueel10 maanden geleden

    Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien

  • Actueel10 maanden geleden

    Martijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’

  • Actueel10 maanden geleden

    Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald

  • Actueel11 maanden geleden

    André Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg

  • Actueel10 maanden geleden

    Volgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔

  • Actueel10 maanden geleden

    Ophef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg

  • Actueel10 maanden geleden

    Zangeres Maan laat op podium zien wat ze in huis heeft tijdens optreden. Daar kunnen de mannen wel van genieten