Actueel
Vriend betrapt Suzanne Schulting op heterdaad en vindt bekende Nederlander in zijn kledingkast!
Suzanne Schulting: ijskoningin met olympisch goud én een levendig liefdesleven
Suzanne Schulting behoort tot de absolute top van de Nederlandse sportwereld. De shorttrackster, die ook geregeld uitkomt op de langebaan, groeide uit tot een nationale heldin dankzij haar prestaties tijdens de Olympische Winterspelen van 2018 en 2022. Met haar explosieve snelheid, krachtige bochtenwerk en tomeloze inzet wist ze Nederland meerdere keren naar het ereschavot te brengen.
Maar Suzanne is méér dan een topsporter. Ze is een jonge vrouw met een uitgesproken persoonlijkheid, een energieke levensstijl en – als we de geruchten mogen geloven – een nogal dynamisch liefdesleven.
In dit artikel belichten we zowel de glorieuze sportcarrière van Suzanne als enkele kleurrijke momenten uit haar privéleven, die de nodige aandacht trokken op sociale media en juicekanalen.
De doorbraak: goud in Pyeongchang
Suzanne Schulting werd op 25 september 1997 geboren in Groningen. Al op jonge leeftijd bleek ze een natuurtalent op het ijs. Ze combineerde kracht met techniek en een messcherpe focus – eigenschappen die in de wereld van het shorttrack onmisbaar zijn.
Haar grote doorbraak kwam tijdens de Olympische Winterspelen van 2018 in het Zuid-Koreaanse Pyeongchang. In een zenuwslopende finale op de 1000 meter shorttrack pakte Suzanne het goud, en schreef daarmee geschiedenis: ze werd de eerste Nederlandse olympisch kampioen in het shorttrack.
Alsof dat nog niet genoeg was, voegde ze er ook een bronzen medaille op de 3000 meter aflossing aan toe. Samen met Yara van Kerkhof, Jorien ter Mors en de helaas veel te vroeg overleden Lara van Ruijven, reed ze zelfs een wereldrecord in de B-finale. Door straffen van China en Canada in de A-finale schoof Nederland alsnog door naar het podium.
De vervolgsuccessen: dominantie op het ijs
Na Pyeongchang ging het hard met Suzanne. In 2019 kroonde ze zich tot wereldkampioen op de 1000 meter én overall, wat betekende dat ze de beste allround shorttrackster ter wereld was.
Ze bevestigde haar status vervolgens door ook in 2020 en 2021 de Europese titels binnen te slepen. Zowel op individuele afstanden als in teamverband stond ze haar mannetje – of beter gezegd: haar vrouw.
Op de Olympische Spelen van 2022 in Beijing bewees Suzanne dat haar eerdere gouden plak geen toevalstreffer was. Ze verdedigde met succes haar olympische titel op de 1000 meter, pakte zilver op de 500 meter, en won met het Nederlandse team ook nog eens goud op de relay.
Met meerdere wereld- en Europese titels op zak is Schulting zonder twijfel een van de meest succesvolle Nederlandse shorttrackers aller tijden.
Suzanne op de langebaan
Hoewel shorttrack haar specialisme is, liet Suzanne zich ook zien op de langebaan. Zo deed ze af en toe mee aan nationale wedstrijden, en wist daar ook podiumplekken te behalen.
Haar stijl – krachtig en technisch verfijnd – bleek ook op de lange rechte stukken effectief. Toch blijft haar hart duidelijk bij het shorttrack liggen, waar strategie, snelheid en scherpte nog intenser samenkomen.
Liefde buiten het ijs: geruchten en verhalen
Dat Suzanne niet alleen snel is op het ijs, maar ook in de liefde graag op gevoel afgaat, blijft niet onopgemerkt. Juicekanalen zoals Reality.FBI en Juicechannel wisten in het verleden een aantal opvallende verhalen over haar te delen.
Een van de meest besproken geruchten is het incident waarbij Suzanne, tijdens een relatie, zou zijn betrapt met sprinter Isayah Boers – een topsporter met medailles op Europese en wereldkampioenschappen.
Volgens bronnen van Reality.FBI kwam haar toenmalige vriend onverwachts thuis, waarop Boers zich noodgedwongen zou hebben verstopt in een kledingkast. “Hij zat daar – volgens insiders – tussen de jassen, met zijn knieën tegen zijn kin,” aldus het kanaal. Of dit verhaal volledig klopt, blijft gissen, maar het werd breed gedeeld op sociale media.
De link met Heleen van Royen
Wat het verhaal extra pikant maakt, is de vermeende connectie met schrijver Heleen van Royen. Suzanne zou na de bewuste relatie ook een tijdlang zijn geweest met de zoon van Van Royen. Of deze persoon op de hoogte was van de situatie met Boers, is niet bekend, maar het gerucht zorgde in elk geval voor de nodige beroering.
De sportwereld, die doorgaans een stuk discreter omgaat met privéleven dan de entertainmentindustrie, keek met gefronste wenkbrauwen naar de sensatie rond Suzanne. Maar zoals altijd bij geruchten: er is geen bevestiging vanuit het kamp-Schulting, en Suzanne zelf zwijgt in alle toonaarden.
Suzanne blijft gefocust op het ijs
Wat er zich achter de schermen ook afspeelt, één ding is zeker: op het ijs laat Suzanne zich niet afleiden. Ze blijft keihard trainen, stelt doelen en blijft uitkomen op het hoogste niveau.
In interviews benadrukt ze hoe belangrijk mentale kracht is in haar sport. Shorttrack draait om beslissingen op milliseconden, en fouten worden zelden vergeven. Haar focus en veerkracht maken haar tot een voorbeeld voor veel jonge sporters.
Een publiekslieveling met karakter
Suzanne’s populariteit reikt verder dan de schaatshal. Ze wordt veel gevraagd voor talkshows, is actief op sociale media en staat bekend om haar eerlijke en uitgesproken karakter.
Ze spreekt zich uit over onderwerpen als vrouwensport, mentale gezondheid en sportethiek, en durft zichzelf kwetsbaar op te stellen. Die mix van prestaties en persoonlijkheid maakt haar tot een geliefde figuur bij fans én sponsors.
De toekomst: Parijs 2026 en daarna?
Hoewel haar focus nog altijd ligt op shorttrack, heeft Suzanne meermaals laten doorschemeren open te staan voor andere paden na haar sportcarrière. Misschien ligt er een rol in de media, misschien in de coaching, of wellicht blijft ze actief als ambassadeur voor de sport.
Voorlopig blijft de blik gericht op de Olympische Winterspelen van 2026, waar ze opnieuw een hoofdrol wil spelen. Met haar ervaring en vastberadenheid is het niet ondenkbaar dat ze daar opnieuw het podium zal betreden.
Conclusie: een vrouw van extremen
Suzanne Schulting is een sportvrouw in hart en nieren. Ze combineert explosieve prestaties op het ijs met een sprankelende persoonlijkheid en een privéleven dat – al dan niet terecht – af en toe de roddelpers haalt.
Haar succesverhaal begon in Pyeongchang en krijgt met ieder toernooi een nieuw hoofdstuk. Of het nu gaat om medailles, records of liefdesperikelen: Suzanne blijft Nederland verbazen.
En misschien is dat wel wat haar zo bijzonder maakt – niet alleen de snelheid op het ijs, maar ook het lef om zichzelf te zijn, in alle facetten van het leven.
Hevige politieke en publieke reacties op nieuwe Kamervoorzitter: keuze leidt tot felle discussie
De verkiezing van een nieuwe Kamervoorzitter, normaal gesproken een procedurele stap in het parlementaire proces, groeide dit keer uit tot een moment dat Den Haag en de rest van het land in beroering bracht. Na drie stemrondes werd Thom van Campen gekozen als nieuwe voorzitter, terwijl Martin Bosma – die in de eerste twee rondes duidelijk de meeste stemmen kreeg – uiteindelijk aan de kant werd geschoven.
Wat volgde was een golf van reacties. In de Kamer, op sociale media en in talkshows werd druk gediscussieerd over de vraag of deze uitkomst het gevolg was van een eerlijke afweging van kwaliteiten, of van politieke strategie die de geloofwaardigheid van het proces onder druk zette.
Een stemronde die meer vragen opriep dan antwoorden gaf
Het contrast tussen de eerste twee rondes en de uiteindelijke uitslag viel veel mensen meteen op. Bosma stond aanvankelijk ruim bovenaan, maar bleek in de beslissende ronde niet langer de voorkeurskandidaat.
Volgens critici leek het erop dat de procedure minder draaide om het kiezen van de meest ervaren of meest natuurlijke voorzitter, maar vooral om het voorkomen van een ongewenste uitkomst. Voorstanders van Bosma benadrukten dat hij de afgelopen jaren herhaaldelijk had laten zien dat hij Kamerdebatten ordelijk en rustig kon leiden. Zelfs politieke tegenstanders roemden zijn kalme stijl en heldere manier van voorzitten.
Toch kreeg hij niet het vertrouwen van een meerderheid. Dat maakte deze voorzittersverkiezing tot een bron van debat: gaat het in zo’n functie om vakmanschap, of om politieke comfortzones?
Online ontstond direct een storm van verontwaardiging
Binnen enkele minuten nadat de uitslag bekend werd gemaakt, barstte op sociale media een golf van woede en ongeloof los. Oud-Kamerlid Harm Beertema merkte op dat de derde ronde eerder leek op een blokkade dan op een zorgvuldige beoordeling. Zijn analyse werd duizenden keren gedeeld en onderschreven.
Veel berichten klonken in dezelfde lijn: hoe kan iemand die twee rondes bovenaan staat in de slotfase toch worden weggestemd, zonder duidelijke inhoudelijke reden?
Onder de reacties zat een voelbare frustratie over het idee dat gevestigde partijen elkaar vasthouden om een bepaalde politieke richting te voorkomen. Volgens veel commentatoren aangaf dit moment een bredere zorg: dat het parlement niet altijd aansluit bij de wens van een groot deel van de kiezers.
Ook Elbertus van Lagen uitte zorgen over het groeiende wantrouwen in de politiek. Zijn uitspraak dat het vertrouwen nóg verder zou kunnen dalen, raakte een gevoelige snaar bij veel burgers.
Journalisten zien een patroon in deze gang van zaken
De discussie bleef niet beperkt tot sociale media. Verschillende journalisten reageerden kritisch op de stemprocedure. Bart Nijman omschreef de situatie als een ‘politiek onderonsje’, een verwijzing naar het idee dat partijen soms vooral bezig zijn elkaar intern te beschermen in plaats van de beste kandidaat naar voren te schuiven.
Zijn woorden kregen veel bijval. Voor een grote groep kijkers voelde de verkiezing inderdaad als een proces waarin de uitkomst al min of meer was bepaald voordat de rondes begonnen. Niet door open debat of door inhoudelijke afweging, maar door afspraken achter de schermen.
Daardoor ervoer een deel van het publiek de uitkomst als een gemiste kans voor transparantie en professionaliteit.
Een gevoel van buitensluiting bij veel kiezers
Voor veel mensen ging de discussie niet alleen over de functie van de nieuwe Kamervoorzitter. Het voelde ook als een symbolische gebeurtenis waarin zichtbaar werd hoe grote groepen kiezers zich niet vertegenwoordigd voelen.
Na de verkiezingen, waarin de rechtse partijen een grote overwinning behaalden, leek dit moment dat gevoel verder te versterken. De boodschap die sommige burgers eruit haalden: zelfs wanneer een kandidaat op basis van stemmen en ervaring een logische keuze lijkt, kunnen politieke afspraken alsnog bepalen dat hij niet wordt gekozen.
In gesprekken rond het Binnenhof viel te horen dat de keuze mogelijk voortkomt uit een reflex die al jarenlang te zien is: het proberen te behouden van vertrouwde verhoudingen binnen het politieke midden. Het resultaat is dat veel burgers de indruk krijgen dat hun stem minder invloed heeft dan ze hopen.
Een gemiste kans om vertrouwen te herstellen
De derde stemronde werd door veel politieke analisten gezien als een belangrijk moment om te laten zien dat kwaliteit boven partijgrenzen kan worden gesteld. Dat gebeurde niet, en juist daardoor werd een kans gemist om vertrouwen bij het publiek te versterken.
Doordat de keuze uiteindelijk vooral werd gezien als een strategisch besluit, is de kloof tussen politiek en burger opnieuw zichtbaar geworden. Mensen die de stemmingen live volgden, zagen hoe een kandidaat met veel ervaring en brede erkenning toch aan de kant werd gezet.
Voor burgers die al langer twijfelen aan de manier waarop de politiek functioneert, gaf dit moment nieuwe aanleiding om zich af te vragen of het parlement werkelijk handelt op basis van transparantie en inhoud.
Het debat over vertrouwen in de politiek laait verder op
De intense reacties van burgers, journalisten en oud-politici laten zien dat de behoefte aan een opener en eerlijker politiek proces groot is. De voorzittersverkiezing werd daardoor meer dan een procedurele stap: het werd een moment waarin het grotere vraagstuk van vertrouwen opnieuw centraal kwam te staan.
Veel mensen hopen dat dit geen gesprek is dat snel wegzakt. Het is juist een kans om te bespreken hoe democratische processen beter kunnen worden bewaakt en hoe de afstand tussen burgers en politiek kan worden verkleind.
Het zou waardevol zijn als er ruimte komt voor een breed gesprek over representatie, transparantie en de rol van politieke strategie bij belangrijke beslissingen.
Praat mee over deze politieke ontwikkeling
Hoe kijk jij naar deze gang
van zaken?
Vond je de keuze logisch, of zie je het – net als veel anderen –
als een gemiste kans voor geloofwaardig leiderschap?
Deel jouw mening op onze Facebookpagina en praat mee over een onderwerp dat veel Nederlanders bezighoudt.
-
Actueel11 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel10 maanden geledenJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel10 maanden geledenMartijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel10 maanden geledenKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel11 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel10 maanden geledenVolgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel10 maanden geledenOphef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel10 maanden geledenZangeres Maan laat op podium zien wat ze in huis heeft tijdens optreden. Daar kunnen de mannen wel van genieten