Connect with us

Actueel

Vreselijk nieuws over Winter Vol Liefde-Maarten

Avatar foto

Published

op

Winter Vol Liefde-deelnemer Maarten strijdt tegen alvleesklierk*nker: “Ik ga d00d, nou en?”

In het afgelopen seizoen van het populaire programma Winter Vol Liefde was Maarten een van de deelnemers die op zoek was naar een serieuze relatie. Maar vlak voordat de eerste aflevering werd uitgezonden, werd bekend dat hij ongeneeslijk z!ek is. Sindsdien is zijn gezondheid achteruitgegaan en het lijkt er nu op dat hij in een kritieke fase is beland.

Maarten kampte al met gezondheidsproblemen voordat hij aan het programma meedeed, maar pas later werd de keiharde diagnose gesteld: hij heeft alvleesklierk*nker, een van de meest agressieve vormen van k*nker. Zijn deelname aan het programma kreeg daardoor een extra lading, aangezien hij niet alleen op zoek was naar liefde, maar ook te maken kreeg met een beperkte toekomstverwachting.

De diagnose: slechts drie maanden te leven

Toen Maarten te horen kreeg dat hij alvleesklierk*nker had, waren de vooruitzichten allesbehalve rooskleurig. Artsen gaven hem aanvankelijk nog maar drie maanden te leven. “Dat was een klap, maar ik ben iemand die niet snel bij de pakken neerzit,” vertelde hij in een eerder interview met Story. Ondanks de zware prognose bleef Maarten hoop houden en probeerde hij het beste te maken van de tijd die hem nog restte.

Wonderbaarlijk genoeg leeft hij inmiddels negen maanden na de diagnose nog steeds. Dit heeft hij deels te danken aan een chemokuur die hij in eerste instantie eigenlijk niet wilde ondergaan. “Er was maar 20 procent kans dat het zou aanslaan,” legde hij uit. “Maar die kleine kans heb ik toch gegrepen.”

De chemotherapie heeft ervoor gezorgd dat zijn levensverwachting iets langer werd, maar uiteindelijk kon de behandeling het onvermijdelijke niet stoppen. Eind januari gaf Maarten aan dat hij was gestopt met de chemo. “Ik ga d00d. Nou en?” zei hij destijds nuchter. “Dat is voor mij de normaalste zaak van de wereld. Ik maak me er totaal niet druk over.”

Het gevecht tegen de z!ekte

Alvleesklierk*nker staat bekend als een van de meest agressieve en dodelijke vormen van k*nker. De meeste patiënten die de diagnose krijgen, hebben nog maar een beperkte tijd te leven. Vaak zijn er weinig symptomen in een vroeg stadium, waardoor de z!ekte pas in een gevorderd stadium wordt ontdekt. In het geval van Maarten betekende dit dat genezing niet meer mogelijk was en dat alle behandelingen zich richtten op levensverlenging en pijnbestrijding.

Toch ging hij op een bewonderenswaardige manier om met zijn situatie. “Veel mensen zijn bang voor de d00d, maar ik niet,” zei hij eerder. “Iedereen gaat op een dag. Het enige verschil is dat ik weet wanneer het ongeveer zal gebeuren.”

Zijn relativerende houding maakte indruk op veel kijkers van Winter Vol Liefde. Tijdens de afleveringen zagen ze een man die ondanks zijn z!ekte vol in het leven stond en nog altijd openstond voor liefde.

Annette geeft een update: “Het gaat heel slecht”

Sinds de reünie-aflevering van Winter Vol Liefde was het stil rondom Maarten. Veel mensen vroegen zich af hoe het met hem ging. Maar vandaag gaf Annette, een van de deelnemers met wie hij in contact stond, een update in RTL Boulevard.

Voor de camera vertelde ze dat ze nog steeds leuk contact met Maarten heeft, al is dat niet altijd even makkelijk. “Ik zou hem graag willen bezoeken, maar ja, het is niet naast de deur,” legde ze uit. Maarten woont namelijk in het buitenland, waardoor een bezoek plannen ingewikkeld is.

Op de vraag hoe het met hem gaat, moest Annette een verdrietig antwoord geven. “Het gaat heel slecht,” zei ze. “Hij ligt op bed en heeft geen stem meer.” Dit betekent dat Maarten fysiek zo verzwakt is dat hij niet meer in staat is om te praten.

Wat opvalt, is dat Annette nu appjes van hem krijgt in het Engels. “Ik vermoed dat zijn ex-vrouw of vrienden om hem heen de berichten voor hem typen,” zei ze. “Maar ik heb nog steeds wekelijks contact.” Dit suggereert dat Maarten niet langer in staat is om zelf berichten te sturen en dat anderen dit nu voor hem doen.

Een emotioneel afscheid

De berichtgeving over Maarten raakt veel mensen. Hij werd tijdens Winter Vol Liefde gezien als een charismatische en sterke man, die ondanks zijn z!ekte positief in het leven bleef staan. Maar nu lijkt het einde echt in zicht te zijn.

Zijn situatie roept ook veel reacties op van fans van het programma. Op sociale media uiten mensen hun medeleven en bewondering voor de manier waarop hij zijn z!ekte heeft gedragen. “Wat een ongelooflijk sterke man,” schrijft een kijker. “Hij verdient alle liefde en steun in deze laatste fase van zijn leven.”

Een ander voegt toe: “Het is hartverscheurend om te horen dat het zo slecht met hem gaat. Ik hoop dat hij zijn laatste dagen omringd wordt door de mensen die van hem houden.”

De impact van Winter Vol Liefde

Winter Vol Liefde is een programma waarin deelnemers op zoek gaan naar de liefde, vaak op een exotische locatie. Deelnemers worden gevolgd in hun zoektocht naar een partner, terwijl ze genieten van een nieuw leven in het buitenland. Het programma heeft al meerdere succesvolle liefdesverhalen opgeleverd, maar het verhaal van Maarten is anders.

Zijn deelname kreeg een extra laag door zijn z!ekte. Voor hem was de zoektocht naar liefde niet alleen een kwestie van romantiek, maar ook een manier om zijn laatste maanden betekenisvol te maken. Hij wilde laten zien dat hij nog steeds kon genieten van het leven, ondanks de zware omstandigheden waarin hij verkeerde.

Wat nu?

De toekomst van Maarten is onzeker, maar het is duidelijk dat hij zich voorbereidt op zijn laatste dagen. Zijn keuze om de chemotherapie te stoppen was een bewuste beslissing, en hij lijkt vrede te hebben met wat komen gaat.

Annette en andere vrienden blijven in contact met hem, en ook zijn ex-vrouw en dierbaren lijken een belangrijke rol te spelen in zijn zorg. Hoewel hij niet meer kan praten, blijft hij op zijn manier verbonden met de mensen om hem heen.

Voor de kijkers van Winter Vol Liefde blijft zijn verhaal een inspirerend, maar ook hartverscheurend voorbeeld van hoe iemand met een terminale z!ekte om kan gaan. Zijn nuchtere houding en acceptatie van zijn lot laten een diepe indruk achter.

Een laatste boodschap?

De grote vraag is of Maarten nog een laatste boodschap zal delen met zijn volgers en fans van het programma. Zijn recente berichten laten zien dat hij nog steeds in contact wil blijven, maar gezien zijn gezondheidstoestand is het onzeker of hij nog de kans krijgt om echt afscheid te nemen.

Wat zeker is, is dat zijn verhaal niet snel vergeten zal worden. Hij heeft laten zien hoe je zelfs in de moeilijkste tijden kunt blijven vechten, liefhebben en genieten van de kleine dingen in het leven.

Wat ons rest, is Maarten en zijn dierbaren veel sterkte te wensen in deze laatste fase van zijn leven.

Actueel

Zangeres Sieneke doet walgelijke uitspraken over Suzan & Freek

Avatar foto

Published

op

Verdriet bij opa Wim: “Ik mis mijn kleindochter Sieneke in deze laatste fase van mijn leven”

Voor veel mensen is de band met een kleindochter iets om te koesteren, zeker in kwetsbare tijden. Zo ook voor Wim, de opa van zangeres Sieneke Peeters. Hij kampt met ernstige gezondheidsproblemen en leeft met de wetenschap dat zijn tijd beperkt is. In alle openheid vertelt hij over zijn verdriet in deze laatste levensfase: het gemis van contact met zijn dierbare kleindochter, met wie hij ooit zo’n hechte band had.

Een moeilijke diagnose, een moeilijke periode

Wim lijdt aan uitgezaaide slokdarmk*nker, en de prognose is weinig hoopgevend. De behandelingen bieden mogelijk geen uitkomst meer, en hij voelt zijn krachten afnemen. “De afgelopen twee maanden ben ik voor mijn gevoel met vijftig procent achteruit gegaan,” vertelt hij in een interview met het weekblad Story.

In deze periode van onzekerheid en fysieke achteruitgang snakt Wim naar nabijheid van zijn dierbaren. Zijn grootste wens? Tijd doorbrengen met zijn familie, en in het bijzonder met Sieneke, zijn oudste kleindochter.

Een stille afstand

Wat Wim het meest raakt, is het uitblijven van contact. “Ik heb tot op heden niets van Sieneke of haar ouders vernomen,” vertelt hij. “Ze zijn niet langs geweest. Dat doet ontzettend veel pijn. Sieneke is mijn eerste kleinkind, en ik heb haar altijd gesteund. Ik ben zo trots op haar carrière geweest, op hoe ze zich als zangeres heeft ontwikkeld.”

De pijn in zijn stem is voelbaar. Wim zoekt niet naar schuldigen, maar spreekt uit wat hem raakt: het gevoel dat hij er op dit kwetsbare moment alleen voor staat, zonder een simpel berichtje of bezoekje van een van de mensen die hem het meest dierbaar zijn.

Een breuk in de familieband?

In het interview geeft Wim aan dat er in het verleden spanningen zijn geweest binnen de familie, met name tussen hem en Sienekes vader. “Kijk, ik snap dat kinderen vaak de kant van hun ouders kiezen. Dat is menselijk. Maar nu ik in deze situatie zit… dan hoop je toch dat er iets van menselijk contact overblijft.”

Hij spreekt zijn verdriet uit zonder harde woorden, maar wel met duidelijk gemis. “Het gaat me niet om het verleden. Het gaat me om nu. Om het moment. Om de verbinding.”

Steun aan anderen, gemis dichtbij

Wat het voor Wim extra verwarrend maakt, is het feit dat hij ziet hoe Sieneke zich wel betrokken toont bij anderen in soortgelijke situaties. Zo liet ze onlangs via Instagram weten mee te leven met het nieuws over Freek Rikkerink van het muzikale duo Suzan & Freek, bij wie uitgezaaide longk*nker is vastgesteld.

“Ze schreef onder een post van Freek hoe erg ze het vond, en wenste hen kracht en sterkte toe. En dat siert haar,” zegt Wim. “Het is mooi dat ze zo meevoelt. Maar ik begrijp dan niet waarom ze mij niet even een berichtje stuurt. Ik ben toch haar opa?”

Zijn woorden zijn niet bedoeld als verwijt, maar als verwondering. Een zacht uitgesproken vraag die blijft hangen: hoe kan je wél meeleven met mensen die je van een afstand kent, maar zwijgen tegenover iemand uit je eigen familie?

De kracht van een knuffel

Wim benadrukt dat hij niet veel verlangt. Geen grote gebaren, geen eindeloze gesprekken. Alleen het gevoel dat hij er niet helemaal alleen voor staat. “Een bezoekje. Een knuffel. Een hand op mijn schouder. Dat is toch waar familie voor is?”

Hij hoopt dat er alsnog contact komt. Dat er een kans is op een moment van erkenning. “Ik zou het geweldig vinden als Sieneke gewoon even langs zou komen. Even zou laten weten dat ze aan me denkt.”

Geen dreiging, maar een grens

Op de vraag of hij er vrede mee zou hebben als het contact uitblijft tot het allerlaatste moment, klinkt hij verdrietig. “Ik weet hoe mijn vrouw en andere zoon erin staan. Als het stil blijft tot het moment dat ik écht stervende ben, dan zullen zij het moeilijk vinden als er dan ineens contact gezocht wordt.”

Het is geen dreigement, maar eerder een weergave van de kwetsbaarheid die zich opstapelt als relaties te lang onbeantwoord blijven. Als stilte te luid wordt.

Een verhaal dat verder reikt

Het verhaal van Wim is niet uniek. In veel families speelt er onuitgesproken spanning, zijn er oude wonden die het contact bemoeilijken. En toch, juist in tijden van z!ekte of afscheid, wordt de wens om verbinding vaak groter. Niet alleen bij de z!eke, maar ook bij familieleden die mogelijk met twijfels of ongemak zitten.

Sieneke heeft zich tot nu toe niet publiekelijk uitgelaten over de situatie met haar opa. Wat er aan haar kant speelt, weten we niet. Misschien is het verdriet, misschien is het complexer. Zoals dat in families vaak het geval is. Maar het is goed om ook het perspectief van iemand als Wim te horen: een man die weet dat zijn tijd beperkt is, en die vooral verlangt naar een paar momenten van nabijheid.

Liefde hoeft geen perfect verleden

Het verhaal van Wim herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om in het nu verbinding te zoeken. Ook als het verleden hobbelig was. Ook als het contact verwaterd is. Want de behoefte aan liefde, erkenning en aanwezigheid blijft bestaan — tot het allerlaatste moment.

Misschien leest Sieneke dit ooit. Misschien niet. Maar wat Wim in zijn woorden laat zien, is universeel: de wens om gehoord en gezien te worden door de mensen van wie je houdt.

Hoop op een brug

Of het contact nog hersteld wordt, is onzeker. Maar de deur lijkt van Wims kant nog altijd op een kier te staan. Niet voor een gesprek over het verleden, maar voor een knuffel in het nu. Voor het uitspreken van liefde, zonder voorwaarden.

Zijn verhaal roept op tot reflectie. Niet alleen voor Sieneke, maar voor iedereen die worstelt met familiebanden. Want soms zijn het juist de kleine gebaren die in de laatste hoofdstukken van iemands leven de meeste betekenis dragen.


Conclusie: kwetsbaarheid verdient nabijheid

In een periode waarin Wim afscheid moet nemen van zijn gezondheid en mogelijk van het leven zelf, is zijn grootste wens verrassend eenvoudig: verbinding met zijn kleindochter. Niet vanuit verwijt, maar vanuit liefde.

Zijn woorden zijn een zachte oproep aan ieder van ons: laat trots, verleden en misverstanden niet in de weg staan van menselijkheid. Want als de tijd schaars is, worden de momenten samen onbetaalbaar.

Continue Reading

Trending

  • Actueel5 maanden geleden

    Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’

  • Actueel4 maanden geleden

    Martijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’

  • Actueel5 maanden geleden

    Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien

  • Actueel5 maanden geleden

    Volgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔

  • Actueel5 maanden geleden

    André Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg

  • Actueel4 maanden geleden

    Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald

  • Actueel4 maanden geleden

    Ophef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg

  • Actueel5 maanden geleden

    😱 Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!