Actueel
Stiefdochter Klaas Bijl reageert emotioneel op vondst lichamen
Familie in shock na tragedie met Klaas Bijl, Jeffrey en Emma: ‘Niet te bevatten’
Het familiedrama rond de vermissing van Jeffrey (10) en Emma (8), die samen met hun vader Klaas Bijl d00d werden aangetroffen in een auto in Winschoten, heeft diepe sporen nagelaten binnen de familiekring. De pijn, het ongeloof en de vragen die achterblijven, maken duidelijk hoe intens het verdriet is.
Een ondenkbare wending
In gesprek met Hart van Nederland doet Mariska, de voormalige stiefdochter van Klaas Bijl, voor het eerst haar verhaal. Terwijl de emoties zichtbaar op haar gezicht staan geschreven, spreekt ze over de verwarring, het verdriet en de verwoesting die deze gebeurtenis heeft veroorzaakt.
“Dat je jezelf iets aandoet, is al moeilijk te begrijpen. Maar dat je ook nog je eigen kinderen meeneemt… dat snap ik écht niet,” zegt ze, zichtbaar aangedaan. “Ongelooflijk. Het grijpt me bij de keel.”
Klaas Bijl had in het verleden een relatie met Mariska’s moeder. “Hij was ooit mijn stiefvader. Mijn moeder is inmiddels bijna twaalf jaar geleden overleden.” Ze kende hem dus door en door, en toch had ze dit nooit aan zien komen. “Ik vind dit echt heel heftig. Dat hij zoiets zou doen? Nooit verwacht. Echt totaal niet.”
Klaas in het verleden: drank en egoïsme
Mariska vertelt dat de relatie van haar moeder met Klaas niet altijd eenvoudig was. “Hij was een egoïstische man. Altijd met zichzelf bezig. Dat hij dronk, ja, dat speelde zeker mee.” Volgens haar stelde Klaas zijn eigen noden vaak boven die van anderen. Het schetst een beeld van iemand die al langere tijd worstelde met persoonlijke demonen, al blijft het moeilijk te verklaren wat hem uiteindelijk tot deze daad heeft gebracht.
Wat Klaas bezielde om deze fatale beslissing te nemen, blijft onduidelijk. Wel geeft Mariska aan dat hij eerder dreigde met het ondernemen van drastische stappen. “Hij heeft vaker dingen gezegd. Achteraf denk je: we hadden alarm moeten slaan. Maar het is zo lastig. Je denkt toch: hij meent het niet, het zijn woorden in een boze bui.”
Nauwe band met het gezin
De afgelopen dagen stond Mariska dicht bij het getroffen gezin. Haar zoon heeft veel contact met de familie van Jeffrey en Emma. “We waren hier gisteravond nog. Mijn zoon is er vaak, dus ik ken ze ook goed. Wat er is gebeurd, raakt ons allemaal.”
De impact op de familie is enorm. “Ze zijn kapot van verdriet. Dat is logisch. Dit is zoiets afschuwelijks. Je kan het niet bevatten. Dit komt zo hard binnen, bij iedereen.”
De plek van de vondst: een litteken in het landschap
Dat de auto met de lichamen van Klaas en zijn kinderen werd gevonden aan de Renselweg in Winschoten, maakt diepe indruk. Voor Mariska is het een plek geworden die voor altijd beladen zal blijven. “Het is nu een gekke plek. Een plek van verdriet, van ongeloof. Ik wil het niet geloven, maar het is helaas wel echt gebeurd.”
Volgens haar kende Klaas de omgeving goed. “Hij kwam hier vaker. Het is typisch dat hij juist hier is heen gegaan. Misschien heeft hij het allemaal van tevoren bedacht. Die gedachte maakt het extra wrang.”
Reconstructie van een tragedie
De afgelopen dagen werd steeds duidelijker dat er tekenen waren die wezen op een zorgwekkende toestand van Klaas Bijl. De dag vóór de verdwijning stuurde hij verontrustende berichten naar de moeder van de kinderen, waarin hij schreef dat er ‘iets zou gaan gebeuren’ en dat ze het ‘wel te boven zou komen’. De moeder nam deze signalen serieus en schakelde de p0litie in.
Agenten bezochten het huis van Klaas, maar zagen destijds geen directe aanleiding om de kinderen bij hem weg te halen. De volgende dag nam Klaas de kinderen mee in zijn grijze Toyota Avensis, met de belofte dat ze naar McDonald’s zouden gaan. Tegen een vriendin, Mirka, zei hij echter dat ze ‘naar het paradijs’ gingen.
Later op zondag belde Klaas nog kort met een kennis, om te zeggen dat het goed ging met de kinderen en dat ze aardappelen en schnitzel hadden gegeten. Het bleek het enige en laatste teken van leven.
De brief en de vondst
Op dinsdagochtend maakte de p0litie bekend dat er een handgeschreven brief van Klaas was gevonden. De inhoud riep ernstige zorgen op. Er stonden aanwijzingen in dat hij zichzelf en zijn kinderen van het leven wilde beroven. Het was een dramatische wending in een zaak die het hele land in de greep hield.
Diezelfde avond werd de auto van Klaas gevonden in het water bij de Renselweg in Winschoten. Forensisch onderzoek bevestigde later dat zich meerdere lichamen in het voertuig bevonden. Daarmee kwam een tragisch einde aan de dagenlange zoekactie, waarin honderden mensen hadden meegezocht.
Verbijstering in de gemeenschap
In Beerta en Winschoten heerst diepe rouw. Scholen, sportclubs en buren zijn geraakt door het verlies van twee jonge kinderen. “Iedereen kende ze wel een beetje,” zegt een buurtbewoner. “Altijd vrolijk, altijd samen.” Er worden herdenkingsmomenten voorbereid en er is een stroom van bloemen neergelegd op plekken waar het gezin werd gezien.
Reflectie en vragen
De tragedie roept, naast intens verdriet, ook fundamentele vragen op. Hoe kon dit gebeuren, ondanks de signalen? Wat kunnen we leren over omgangsregelingen, conflicten na scheiding, en de signalering van psychische nood?
Mariska is daar duidelijk over. “Er moeten betere manieren komen om in te grijpen als er zulke duidelijke signalen zijn. Want dit mag nooit meer gebeuren. Geen enkel kind verdient dit. Geen enkele familie verdient dit.”
Voor nu overheerst de stilte, de r0uw en de poging om te begrijpen. Wat rest is een familie die zich door een onvoorstelbare tragedie moet worstelen — en een samenleving die achterblijft met de opdracht om te waken, beschermen en leren van het ondenkbare.
Landelijke intocht van Sinterklaas op Texel verloopt chaotisch: “Kinderen stonden uren te wachten, maar zagen de Sint niet”
Wat een feestelijke dag had moeten worden, liep zaterdag op Texel uit op teleurstelling voor duizenden kinderen en hun ouders. De landelijke intocht van Sinterklaas verliep anders dan gepland door het onstuimige weer. Terwijl het Sinterklaasjournaal wekenlang toewerkte naar een groots avontuur vol spanning en vrolijkheid, bleek de realiteit minder sprookjesachtig.
Veel gezinnen stonden uren langs de geplande route, maar kregen de goedheiligman niet te zien. De stevige wind en logistieke tegenslag zorgden ervoor dat de Stoomboot van Sinterklaas moest uitwijken naar een andere locatie, waardoor het feest grotendeels achter gesloten camera’s plaatsvond.
De dag begon vol verwachting
Al vroeg in de ochtend verzamelden gezinnen zich langs de kade van Oudeschild, waar Sinterklaas volgens de planning zou aanmeren. Kinderen droegen hun mooiste mijtertjes, zwaaiden met vlaggetjes en zongen de bekende liedjes.
“We stonden er al om half acht,” vertelt een moeder uit Alkmaar. “De kinderen hadden tekeningen gemaakt en hoopten dat ze hem even konden zien. Maar hij kwam nooit langs.”
De organisatie had alles voorbereid: muziekkorpsen, vrolijke Pieten en een feestelijke route door het dorp. Alleen het weer gooide roet in het eten.
Wind en veiligheid zetten de plannen op z’n kop
De harde windstoten boven de Waddenzee maakten het voor de Stoomboot onmogelijk om volgens plan aan te leggen bij de grote haven. Om veiligheidsredenen besloot de organisatie uit te wijken naar de binnenhaven, bij restaurant De Kombuis.
Dat betekende dat de Sint niet via de hoofdroute kon binnenkomen. In plaats daarvan werd hij direct naar het podium begeleid, waar de televisieopnames voor het Sinterklaasjournaal plaatsvonden.
Hoewel de uitzending thuis miljoenen kijkers trok, bleef het publiek op de kade met lege handen achter.
“We zagen alleen een paar Pieten voorbijrijden,” vertelt een vader teleurgesteld. “De kinderen dachten dat Sinterklaas nog zou komen, maar uiteindelijk gingen we naar huis zonder hem gezien te hebben.”
Teleurstelling en tranen langs de route
Langs de geplande intochtroute heerste verwarring. Families wisten niet goed of ze moesten blijven wachten of vertrekken. De speakers op het terrein gaven geen duidelijke informatie, waardoor velen bleven hopen op een verrassing.
Toen duidelijk werd dat de Sint de route niet meer zou volgen, was de teleurstelling groot. Sommige kinderen barstten in tranen uit, anderen probeerden hun vrolijkheid te bewaren door de Pieten enthousiast toe te zwaaien.
“Je merkt dat het voor de kinderen om dat éne moment gaat,” zegt een vrijwilliger van de organisatie. “Ze willen de Sint in het echt zien, zijn hand schudden, een pepernoot vangen. Dat is de magie van dit feest.”
De gebruikelijke pepernotenregen bleef uit, en het warme contactmoment tussen de Sint en zijn jonge fans ontbrak dit jaar volledig.
Online reacties: begrip én kritiek
Op sociale media werd de situatie al snel trending. Onder de hashtag #Intocht deelden kijkers hun ervaringen.
Sommigen uitten hun frustratie over de rommelige organisatie, terwijl anderen juist begrip toonden voor de moeilijke omstandigheden op het eiland.
“Heel jammer voor de kinderen,” schreef een gebruiker. “Maar veiligheid gaat natuurlijk voor alles.”
Anderen vonden dat de televisieversie van de intocht te veel draaide om het verhaal van het Sinterklaasjournaal en te weinig om de echte beleving voor het publiek op Texel.
“Voor de kijkers thuis was het leuk, maar voor de mensen daar ter plekke was het gewoon een koude, lange ochtend zonder Sint,” klonk het op X (voorheen Twitter).
De magie van het moment
De landelijke intocht is elk jaar hét begin van de feestmaand. Het moment waarop de boot van Sinterklaas aanmeert, markeert voor velen de officiële start van de gezellige decembertijd.
Dat juist dit onderdeel dit jaar misliep, voelde als een gemis voor veel gezinnen.
“Mijn dochter geloofde echt dat hij uit Spanje zou komen aanvaren,” vertelt een moeder uit Den Helder. “Ze bleef maar kijken of ze hem zag. Toen hij niet kwam, vroeg ze of hij misschien ziek was. Dat brak mijn hart een beetje.”
Ondanks de teleurstelling blijft de dankbaarheid groot richting de vele vrijwilligers, politieagenten en medewerkers die zich hebben ingezet om het evenement in goede banen te leiden — hoe lastig de omstandigheden ook waren.
De rol van het Sinterklaasjournaal
De landelijke intocht is elk jaar onderdeel van het Sinterklaasjournaal, de populaire NTR-serie die het verhaal van de Sint levendig maakt voor miljoenen kinderen.
In de dagen voorafgaand aan de intocht draaide het programma dit keer om een verdwaalde Stoomboot en een kapotte vuurtorenlamp op Texel — een spannend scenario dat de aankomst extra bijzonder moest maken.
Door de windproblemen werd dat fictieve avontuur echter onverwacht werkelijkheid. De Stoomboot wérd echt gedwongen af te wijken, waardoor het moeilijk was de magie van televisie te combineren met de realiteit van het weer.
“We hadden gehoopt dat alles mooi samen zou vallen,” liet een woordvoerder van de organisatie weten. “Maar veiligheid en planning gingen boven het script.”
Hoop voor volgend jaar
Toch blijft de blik positief gericht op volgend jaar. De organisatie heeft inmiddels laten weten te evalueren hoe de communicatie beter kan, zodat toeschouwers niet opnieuw voor verrassingen komen te staan.
“Het is verdrietig dat sommige kinderen hem niet hebben kunnen zien,” aldus een woordvoerder. “We willen ervoor zorgen dat iedereen volgend jaar de kans krijgt om dat bijzondere moment mee te maken.”
De verwachting is dat de landelijke intocht volgend jaar terugkeert naar het vasteland, mogelijk op een locatie waar het weer minder invloed heeft.
Ondertussen benadrukken veel ouders dat de magie van Sinterklaas niet volledig verloren is gegaan.
“Thuis zetten we vanavond gewoon de schoen,” zegt een vader glimlachend. “Dan komt hij daar wél langs.”
De kracht van traditie
Het Sinterklaasfeest blijft, ondanks alle tegenslag, een diepgewortelde traditie die draait om saamhorigheid, spanning en verbeelding. Voor veel gezinnen betekent de intocht een moment van verbondenheid – een herinnering die jaar na jaar wordt doorgegeven.
En hoewel het dit keer niet volgens plan verliep, blijft de essentie overeind: de verwondering van kinderen die geloven in iets goeds, iets warms en iets magisch.
“Het is jammer dat het zo liep,” zei een oma die met haar kleinkinderen was gekomen. “Maar als ik zie hoe ze thuis zingen bij de schoen, weet ik: de Sint leeft in hun hart. En dat is uiteindelijk wat telt.”
Slot: de Sint komt er toch wel
De landelijke intocht op Texel mag dan niet perfect zijn verlopen, de geest van Sinterklaas is springlevend.
De storm, de teleurstelling en de chaos ten spijt — voor veel kinderen blijft het geloof in de Sint onwankelbaar. En zodra het avond wordt, staan de schoenen weer klaar bij de haard, met een wortel voor Amerigo of Ozosnel en een briefje vol verlangens.
Want of de boot nu wind mee heeft of niet: Sinterklaas komt altijd.
-
Actueel11 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel10 maanden geledenJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel10 maanden geledenMartijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel9 maanden geledenKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel10 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel10 maanden geledenVolgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel10 maanden geledenOphef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel10 maanden geledenZangeres Maan laat op podium zien wat ze in huis heeft tijdens optreden. Daar kunnen de mannen wel van genieten