Actueel
Oostenrijk grijpt keihard in tegen burka’s: maatregel veroorzaakt flinke ophef
Waarom Oostenrijk inzet op zichtbaarheid in de openbare ruimte: openheid als basis voor ontmoeting
In Oostenrijk worden duidelijke richtlijnen gehanteerd rondom zichtbaarheid in publieke ruimtes. De gedachte hierachter is simpel én betekenisvol: mensen voelen zich prettiger, veiliger en meer verbonden wanneer gezichten zichtbaar zijn. Door letterlijk open naar elkaar te zijn, ontstaat er ruimte voor contact, wederzijds begrip en sociale samenhang.
Een open samenleving begint bij herkenbaarheid
De Oostenrijkse overheid benadrukt het belang van een toegankelijke samenleving waarin iedereen elkaar makkelijk kan aanspreken. Wanneer gezichten zichtbaar zijn, wordt het eenvoudiger om een glimlach of vriendelijke blik op te merken. Zulke non-verbale signalen versterken het gevoel van menselijk contact. Volgens beleidsmakers draagt dit bij aan een samenleving waarin mensen zich gezien, gehoord en welkom voelen.
Voor mensen met publieke beroepen – denk aan zorgmedewerkers, leraren en winkelpersoneel – is het bovendien praktisch als anderen hen kunnen herkennen. Ook toeristen waarderen de open en toegankelijke sfeer die op deze manier wordt gecreëerd.
De wet: zichtbaarheid op specifieke plekken
In Oostenrijk geldt een wet die stelt dat gezichten zichtbaar moeten blijven op bepaalde openbare locaties, zoals in overheidsgebouwen, trams, scholen en zorginstellingen. Deze richtlijn geldt niet in privésituaties of religieuze instellingen. In de persoonlijke sfeer – thuis of in een geloofshuis – staat de vrijheid van expressie en overtuiging voorop.
Het doel is niet om mensen te beperken, maar om duidelijkheid te scheppen in situaties waarin zichtbaarheid communicatie en veiligheid bevordert. De wet biedt daarmee houvast, terwijl er tegelijkertijd ruimte blijft voor culturele en persoonlijke diversiteit.
Voorbeeld uit de praktijk: benaderen met respect
Een recente situatie in een Oostenrijkse winkelstraat laat zien hoe de regels op een respectvolle manier worden uitgelegd. Een gezin werd vriendelijk aangesproken nadat een vrouw kleding droeg die haar gezicht volledig bedekte. Het gesprek verliep kalm en begripvol. Er werd uitgelegd waarom zichtbaarheid op die locatie van belang was, en de betrokkenen luisterden met open houding.
Volgens omstanders was het bijzonder om te zien hoe goed de communicatie verliep. De positieve toon van het gesprek werd geprezen op sociale media en diende voor velen als voorbeeld van hoe regels en respect prima kunnen samengaan.
Publieke reacties: een mix van herkenning en nuance
De video van het winkelgesprek ging viraal. Veel mensen uit Oostenrijk en andere Europese landen reageerden positief. Zij benadrukten hoe prettig het is dat zulke regels helder en vriendelijk worden gecommuniceerd. Sommigen stelden dat duidelijke richtlijnen het dagelijkse leven overzichtelijker maken, terwijl anderen juist de empathische benadering prezen.
Toch waren er ook mensen die wezen op het belang van persoonlijke expressie. Voor hen is kleding een onderdeel van hun identiteit. Zij hopen dat wetgeving ruimte blijft geven voor nuance en diversiteit. Een veelgehoorde oproep: zoek naar balans tussen herkenbaarheid en vrijheid.
Waarom het onderwerp leeft in heel Europa
Niet alleen Oostenrijk houdt zich bezig met deze thematiek. Ook andere landen, zoals Frankrijk, België en Nederland, hebben richtlijnen over zichtbaarheid in openbare ruimten. De precieze invulling verschilt, maar het idee is vaak hetzelfde: bevorderen van open communicatie en veiligheid in drukke of publieke situaties.
In Frankrijk is er al langer wetgeving rond gezichtsbedekking in publieke ruimtes. België heeft soortgelijke regels opgenomen in landelijke wetgeving. Nederland hanteert ook richtlijnen voor bepaalde sectoren, zoals onderwijs en openbaar vervoer.
Deze ontwikkelingen laten zien dat veel Europese landen nadenken over hoe zichtbaarheid en vrijheid zich tot elkaar verhouden – en hoe je hierin recht kunt doen aan zowel veiligheid als diversiteit.
Binnen versus buiten: waar ligt de grens?
In Oostenrijk wordt een duidelijk onderscheid gemaakt tussen publieke en private ruimtes. In je eigen huis, of binnen geloofshuizen, gelden de zichtbaarheidsregels niet. Daarmee erkent de overheid dat vrijheid van overtuiging en culturele expressie belangrijk zijn, zeker in persoonlijke contexten.
In publieke ruimtes daarentegen ligt de nadruk op overzichtelijkheid, sociale cohesie en communicatie. Door dit onderscheid blijven beide waarden – openheid én autonomie – overeind staan.
Europa’s zoektocht naar evenwicht
Binnen Europa zijn de meningen verdeeld over hoe ver regelgeving mag of moet gaan. Sommige landen kiezen voor heldere, uniforme regels; andere stellen zich flexibeler op en vertrouwen meer op vrijwillige naleving. Deze verschillen zijn vaak het gevolg van culturele tradities, politieke geschiedenis of de manier waarop samenleven wordt ingevuld.
Toch is er ook veel wederzijdse inspiratie. Landen kijken naar elkaars aanpak en leren van praktijkvoorbeelden. Daardoor ontstaat een levendig debat over hoe je het beste omgaat met thema’s als zichtbaarheid, veiligheid en inclusie.
Wat maakt de Oostenrijkse aanpak opvallend?
De kracht van de Oostenrijkse richtlijn zit in de helderheid én de toon. De wet is duidelijk, maar wordt in praktijk uitgelegd met begrip en respect. Dat zorgt ervoor dat inwoners én bezoekers weten waar ze aan toe zijn, zonder dat er een harde sfeer ontstaat.
Door goede voorlichting en open communicatie voelen mensen zich sneller op hun gemak. Dat is niet alleen prettig voor inwoners, maar ook gunstig voor toeristen. Oostenrijk staat bekend als gastvrij vakantieland, en die reputatie wordt versterkt door een samenleving die inzet op verbinding.
Blik op de toekomst
De komende jaren zullen Europese landen dit soort thema’s blijven bespreken. Want hoewel zichtbaarheid belangrijk is, staat ook de behoefte aan zelfexpressie centraal in moderne samenlevingen. Het is de kunst om een balans te vinden waarin mensen zich én veilig én vrij voelen.
Wat duidelijk is: de manier waarop we elkaar benaderen – met openheid, respect en interesse – is minstens zo belangrijk als de regels zelf. Zolang het gesprek gaande blijft en verschillen met begrip worden besproken, ontstaat er ruimte voor groei.
Een samenleving waarin mensen elkaar durven aan te kijken én de ruimte krijgen om zichzelf te zijn, is een samenleving met perspectief.
Kernpunten:
-
Oostenrijk stimuleert zichtbaarheid in de openbare ruimte om communicatie en veiligheid te bevorderen.
-
De regels gelden alleen in publieke context; privé en religieuze omgevingen zijn uitgezonderd.
-
De aanpak is gebaseerd op duidelijkheid én vriendelijkheid.
-
Ook andere Europese landen werken aan soortgelijke richtlijnen.
-
De balans tussen openheid en vrijheid is voortdurend in ontwikkeling.
Actueel
Vreselijk nieuws voor de Familie Wildeman uit Een Huis Vol: Baby heengegaan

Familie Wildeman deelt aangrijpend nieuws: “We moeten ons kindje laten gaan”
Het gezin Wildeman, bekend van het populaire tv-programma Een Huis Vol, heeft een ingrijpende periode achter de rug. Priscilla Wildeman deelde via haar sociale media een emotioneel bericht waarin ze vertelt dat ze haar zwangerschap helaas heeft moeten beëindigen.

Het nieuws komt hard aan bij de vele kijkers die de familie de afgelopen jaren in hun hart hebben gesloten. De Wildemannen stonden altijd bekend om hun warmte, humor en veerkracht — maar dit keer overheerst vooral verdriet.
Een nieuw leven dat te kort was
Nog maar kort geleden maakte Priscilla opgetogen bekend opnieuw in verwachting te zijn. Het gezin, dat al meerdere kinderen heeft, keek vol liefde uit naar de komst van een nieuw familielid. Op Instagram deelde ze destijds een echo en sprak ze haar blijdschap uit over het prille begin.
Maar enkele weken later veranderde de vreugde in onzekerheid. Tijdens medische controles bleek dat er ernstige zorgen waren over de gezondheid van het kindje. In haar openhartige bericht vertelt Priscilla dat de baby, een meisje dat ze de naam Lilly gaven, niet zelfstandig zou kunnen leven buiten de buik.

“De tranen die ik liet toen ik ontdekte dat jij daar was, het ongeloof en de schrik… Die tranen rollen nu miljoenen keren over mijn wangen,” schrijft Priscilla in haar bericht.
Het gezin kreeg van artsen te horen dat de kans dat de baby het niet zou overleven zeer groot was — naar schatting tachtig procent. Na veel gesprekken, overleg en tranen moest een van de moeilijkste beslissingen ooit worden genomen.
“We moeten jou laten gaan, hoe zwaar het ook is. Daarboven wacht jouw broer Junior op jou, om voor je te zorgen,” vervolgt Priscilla.
Herinnering aan een eerdere verlieservaring
De woorden van Priscilla verwijzen naar een aangrijpende gebeurtenis uit haar verleden. Vijftien jaar geleden verloor ze haar zoon Junior na een ernstig ongeluk tijdens haar zwangerschap. In interviews sprak ze eerder al over hoe dat moment haar leven blijvend heeft veranderd, maar ook over de kracht die ze sindsdien in haar gezin vond.

Dat maakt dit verlies extra zwaar. In haar bericht klinkt niet alleen verdriet, maar ook een diepe liefde en een gevoel van verbondenheid — met het kindje dat er even was, en met het kind dat ze eerder moest loslaten.
De naam Lilly, gekozen door dochter Giovanna, geeft een symbolische betekenis aan dit hoofdstuk. De bloem staat voor zuiverheid, rust en hoop. Priscilla beschrijft dat ze die betekenis wil vasthouden, ook nu de werkelijkheid zo pijnlijk is.
Veel steun uit het hele land
Na het delen van haar bericht stroomden de reacties vrijwel direct binnen. Honderden volgers lieten weten geraakt te zijn door haar openheid en stuurden warme woorden van troost. Ook andere gezinnen uit het programma Een Huis Vol reageerden met compassie.
De familie Kraan schreef onder het bericht:
“Wat een ontzettend verdrietig nieuws. We wensen jullie alle kracht en liefde toe om dit samen te dragen.”
Ook de familie Bal-Jansen, eveneens bekend uit het programma, liet van zich horen:
“Wij denken aan jullie en wensen jullie veel sterkte in deze moeilijke tijd.”
Naast bekende namen reageerden ook talloze kijkers, sommigen met persoonlijke verhalen over vergelijkbare ervaringen. De verbondenheid tussen de gezinnen en het publiek is groot — iets wat typerend is voor de gemeenschap rondom Een Huis Vol.
Tijd voor rust en verwerking
In hetzelfde bericht laat de familie weten dat ze voorlopig een stapje terug doen om in alle rust te kunnen rouwen en herstellen. Ze geven aan dat ze hun verdriet als gezin willen verwerken, zonder de druk van camera’s of publieke aandacht.
“We nemen even afstand om dit verdriet samen te dragen,” schrijft Priscilla. “Onze kinderen geven ons kracht, maar het gemis is enorm.”
Het betekent ook dat de familie niet te zien zal zijn in het aankomende seizoen van Een Huis Vol. De programmamakers van KRO-NCRV hebben inmiddels hun medeleven betuigd en laten weten dat er alle begrip is voor hun keuze om nu rust te nemen.
Een gezin dat kracht vindt in verbondenheid
Wie de Wildemannen kent, weet dat ze een hechte familie vormen waarin liefde, humor en doorzettingsvermogen centraal staan. Hun open manier van leven maakte hen geliefd bij kijkers, die hun dagelijkse bezigheden jarenlang volgden via televisie.
Priscilla en haar man hebben vaker laten zien dat ze moeilijke momenten niet uit de weg gaan, maar ze juist gebruiken om anderen moed te geven. Ook nu, ondanks het immense verdriet, kiest Priscilla ervoor om haar verhaal te delen — niet uit sensatie, maar uit menselijkheid.
Haar openheid zorgt ervoor dat veel volgers zich herkennen in haar woorden. “Je laat zien dat verdriet er mag zijn,” schrijft iemand in de reacties. “Dank dat je dit deelt. Je bent een voorbeeld van kracht en liefde.”

Het belang van praten over verlies
Hoewel het onderwerp gevoelig blijft, benadrukken veel mensen online hoe belangrijk het is dat Priscilla dit deelt. Door open te zijn over haar ervaring, helpt ze anderen die iets soortgelijks hebben meegemaakt om zich minder alleen te voelen.
Er is steeds meer aandacht voor rouw en verwerking bij zwangerschapsverlies. Waar dit onderwerp vroeger vaak stil werd gehouden, laten gezinnen zoals de Wildemannen zien dat het bespreekbaar mag zijn. Hun verhaal roept empathie en begrip op bij mensen van alle leeftijden.
Een psycholoog die vaker werkt met gezinnen in rouw, zegt hierover:
“Wanneer mensen hun verhaal durven te delen, helpt dat bij de verwerking. Het maakt verdriet zichtbaar, en dat opent de deur naar steun en begrip.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Hoop als houvast
Ondanks alles spreekt Priscilla in haar bericht ook over hoop. Ze beschrijft hoe haar gezin haar kracht geeft en hoe ze probeert om de liefde voor Lilly te bewaren in herinneringen en symbolen.
“Je bent er even geweest, en toch voor altijd bij ons,” schrijft ze ontroerend.
Het is een zin die voor velen blijft hangen — niet alleen vanwege het persoonlijke verdriet dat erin doorklinkt, maar ook door de universele boodschap: liefde verdwijnt niet, zelfs niet als iemand er niet meer is.
Een gemis dat gedeeld wordt
Dat Een Huis Vol meer is dan een televisieprogramma, blijkt opnieuw uit de stroom aan reacties. Voor kijkers voelt het gezin bijna als een verlengstuk van hun eigen familie. Hun vreugde, uitdagingen en nu ook hun verdriet worden intens meegeleefd.

Een veel gedeelde reactie luidt:
“We hebben door de jaren heen zoveel mooie momenten met jullie gezien. Het is hartverscheurend dat jullie dit moeten meemaken. Jullie zijn in onze gedachten.”
De publieke steun lijkt Priscilla en haar gezin kracht te geven. In haar afsluitende woorden bedankt ze iedereen die een bericht stuurde, en schrijft ze dat ze zich “gedragen voelt door de liefde van zoveel mensen.”
Tot slot
Het verhaal van Priscilla en haar gezin is er een van liefde, verlies en veerkracht. Ze laten zien dat zelfs in de donkerste periodes, verbondenheid en steun van anderen licht kunnen brengen.

Hoewel het gezin Wildeman voorlopig niet terugkeert op televisie, zal hun verhaal bij veel mensen blijven resoneren.
Via deze weg wensen wij de familie Wildeman alle kracht en warmte toe in deze moeilijke tijd. Hun openheid verdient bewondering — en hun liefde voor hun gezin blijft, zoals altijd, het hart van hun verhaal.
Kernpunten:
-
Priscilla Wildeman deelt emotioneel bericht over het beëindigen van haar zwangerschap.
-
Het kindje, een meisje genaamd Lilly, bleek ernstig z!ek.
-
Het gezin ontvangt veel steun van fans en andere Een Huis Vol-families.
-
Ze nemen tijdelijk afstand om in alle rust te kunnen rouwen.
-
De familie zal niet te zien zijn in het komende seizoen van het programma.
-
Actueel10 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel9 maanden geledenJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel9 maanden geledenMartijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel9 maanden geledenKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel10 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel9 maanden geledenVolgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel9 maanden geledenOphef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel9 maanden geledenZangeres Maan laat op podium zien wat ze in huis heeft tijdens optreden. Daar kunnen de mannen wel van genieten



