Actueel
“Niemand Was Hierop Voorbereid”: Thérèse Boer deelt foto met alle werknemers van De Librije – dit eerbetoon raakt het hele land

Een foto zegt meer dan duizend woorden, zeker als het gaat om verlies, liefde en verbondenheid. Toen Thérèse Boer, de sterke vrouw achter driesterrenrestaurant De Librije, een groepsfoto deelde van het volledige personeelsteam, werd het even stil op sociale media. De aanleiding: een bijzonder en pijnlijk moment dat velen diep raakte. Niet alleen in de culinaire wereld, maar ook ver daarbuiten.
De foto toont een indrukwekkende verzameling mensen – medewerkers van De Librije – die samenkomen in herinnering, in dankbaarheid en in eerbetoon aan Jonnie Boer. Een man die jarenlang het gezicht, de ziel en de smaak van De Librije vormde. Zijn afwezigheid op de foto is voelbaar, en precies dát maakt het beeld zo krachtig.
Een moment van stilte in beeld gevangen
Thérèse deelde de foto op haar persoonlijke socialemediakanalen. Het was geen commerciële campagne, geen promotie, geen marketing. Gewoon een foto. Maar wat die foto losmaakte, was allesbehalve gewoon. Binnen enkele uren werd het bericht honderden keren gedeeld, duizenden keren geliket en stroomden er reacties binnen van mensen die zich verbonden voelden met het verdriet – en met de schoonheid van het eerbetoon.
“Dit raakt tot in je ziel,” schreef een volger. Een ander liet weten: “Wat een kracht, wat een team, wat een liefde.” Ook collega’s uit de horeca, bekende chefs, gasten en trouwe volgers van De Librije lieten hun stem horen.
De foto symboliseert meer dan alleen een team. Het is een tastbaar bewijs van de band die binnen De Librije bestaat – een familie van collega’s die samen rouwen, herinneren én doorgaan.
Thérèse Boer: krachtig in kwetsbaarheid
Thérèse Boer staat al jarenlang bekend als het warme hart van De Librije. Niet alleen als gastvrouw, maar ook als zakelijk leider en co-creator van de unieke sfeer die het restaurant kenmerkt. Sinds het verlies van haar man Jonnie is zij de zichtbare steunpilaar van het team – een rol die zij met waardigheid en gevoeligheid invult.
In interviews benadrukte Thérèse al eerder dat De Librije niet alleen draait om gastronomie, maar ook om mensen. “Zonder onze mensen, geen Librije,” zei ze ooit. En die woorden kregen met deze foto nog meer betekenis.
In plaats van de focus op zichzelf te leggen, zette Thérèse alle medewerkers centraal. Van chef tot afwasser, van sommelier tot stagiair: iedereen stond erop. Het laat zien hoezeer het succes van het restaurant een gezamenlijke prestatie is – en hoe belangrijk collectieve rouwverwerking kan zijn.
Een zichtbaar gemis
Wat deze foto zo aangrijpend maakt, is wat erop ontbreekt. Jonnie Boer is fysiek niet meer aanwezig, maar zijn invloed is nog overal voelbaar. De manier waarop de foto is samengesteld – met ruimte, harmonie en een ingetogen sfeer – laat zien dat hij nog steeds in de harten van zijn mensen leeft.
De lege plek op de voorste rij spreekt boekdelen. Het is alsof het hele team zich even omringt met zijn geest, zijn gedachtegoed en zijn nalatenschap. Geen woorden nodig, alleen beelden. En die beelden raken.
Een team als familie
De Librije staat bekend om zijn loyaliteit aan medewerkers. Veel personeelsleden zijn al jarenlang in dienst en spreken over een werkplek waar ruimte is voor groei, waardering en onderlinge zorg. Het is dus geen toeval dat juist het personeel op deze manier wordt geëerd én zichzelf presenteert.
Voor buitenstaanders is de foto een kijkje achter de schermen. Voor insiders is het een moment van reflectie. Wie goed kijkt, ziet gezichten vol emotie, trots en respect. Er is gelachen, gehuild, gewerkt en stilgestaan. Het zijn mensen die samen een droom tot leven brachten – en die droom blijven voortzetten.
Reacties uit alle hoeken van het land
De impact van de foto reikte verder dan Zwolle. Op social media kwamen berichten binnen uit heel Nederland. Mensen die ooit bij De Librije dineerden, lieten weten hoe geraakt ze waren. Horecaprofessionals spraken hun respect uit voor de manier waarop het team zich toont. En talloze onbekenden schreven dat ze zich door deze ene foto gezien en verbonden voelden.
“Wat een mooi gebaar van Thérèse,” schreef een restauranthouder uit Maastricht. “Dit is niet alleen een eerbetoon aan Jonnie, maar ook aan iedereen die dag in dag uit werkt met hart en ziel.”
Een jonge chef-in-opleiding reageerde: “Hier wil je later bij horen. Niet alleen om het niveau, maar om de mensen.”
Het belang van rouw in teamverband
In veel bedrijven is rouw iets persoonlijks – iets wat je thuis beleeft, in stilte. Bij De Librije wordt het gedeeld, besproken, beleefd. En dat is bijzonder. Het team bleef draaien na het verlies van Jonnie, maar deed dat niet door emoties weg te stoppen. Integendeel: er was ruimte voor herinneringen, voor gesprekken, voor verbinding.
De gedeelde foto is daar een voorbeeld van. Een collectieve uiting van waardering en gemis. Een visuele erkenning dat ieder teamlid zijn of haar eigen manier heeft om Jonnie te herinneren, maar dat ze daarin niet alleen staan.
Een toekomst met herinnering
Thérèse liet in een recente verklaring weten dat De Librije doorgaat. Niet als een kopie van het verleden, maar als een eerbetoon aan wat is opgebouwd. Met respect voor Jonnie’s visie, maar ook met ruimte voor vernieuwing.
“Jonnie was nooit bang voor verandering,” zei ze. “Hij daagde ons uit om te groeien, om buiten de lijnen te kleuren. En dat blijven we doen – mét hem in gedachten.”
De gedeelde teamfoto past volledig in dat beeld. Het is een momentopname van waar het restaurant nu staat: in beweging, in verbondenheid, en met diepe wortels in het verleden.
Een beeld dat blijft hangen
In een tijd waarin beelden vaak vluchtig zijn, blijft deze foto hangen. Niet vanwege drama, maar vanwege oprechtheid. Niet omdat het moet, maar omdat het voelt als iets dat gedeeld moest worden. Het is een eerbetoon aan Jonnie. Aan de mensen die met hem werkten. En aan iedereen die ooit geraakt werd door de magie van De Librije.
Voor wie het restaurant ooit bezocht, is het een herinnering aan gastvrijheid. Voor wie er werkt, is het een symbool van trots. En voor Thérèse is het – zonder twijfel – een bewijs van liefde.
Conclusie: een foto vol betekenis
De gedeelde foto van Thérèse Boer is veel meer dan een beeld van medewerkers. Het is een moment van collectieve rouw, respect en dankbaarheid. Het raakt omdat het echt is. Omdat het laat zien dat achter elk toprestaurant mensen schuilen die elkaar vasthouden in moeilijke tijden.
De Librije is altijd meer geweest dan alleen eten. Het is een verhaal van toewijding, samenwerking en liefde voor het vak – én voor elkaar. En dankzij mensen als Thérèse, en teams als dit, blijft dat verhaal ook na moeilijke tijden verder leven.

Actueel
Tweelingbroer van zangeres S10 leeft niet meer

Emotioneel Stiltemoment: Emiel den Hollander, tweelingbroer van S10, 0verlijdt op 24-jarige leeftijd
Een tragedie in Amsterdam
Op donderdagmiddag bereikte het hartverscheurende nieuws de media:
Emiel den Hollander, de 24-jarige tweelingbroer van de bekende
Nederlandse zangeres en rapster S10 (Stien den Hollander), is
0verleden. Hun moeder bevestigde het verdrietige nieuws aan
De Telegraaf. Emiel kwam
op 15 april ten val van een flatgebouw in Amsterdam Nieuw-West en
belandde zwaargewond op het dak van een parkeergarage. Sindsdien
vocht hij negen weken lang voor zijn leven. Ondanks intensieve zorg
in het Amsterdam UMC, bleek zijn lichaam te fragiel om het drama te
0verleven.
📅 Wat is er precies gebeurd?
Op 15 april vond een dramatisch incident plaats in de buurt van de flat waar Emiel woonde. Hij viel van maar liefst vier verdiepingen hoog, waarna hij zwaargewond op het dak van een garage werd aangetroffen. Hulpdiensten reageerden direct, en Emiel werd in kritieke toestand overgebracht naar het Amsterdam UMC, waar hij met spoed in een kunstmatig coma werd gebracht om zijn familie en artsen kostbare tijd te geven. Ondanks de medische inspanningen en verpleegkundige zorg bleef zijn toestand kritiek.
Gedurende negen weken hing Emiels leven aan een zijden draadje. Zijn moeder, zus S10, en de rest van hun hecht gezin hielden vol, ondersteund door liefde, hoop en medische expertise. Helaas kwam vandaag het tragische bericht dat Emiel in de loop van de dag is 0verleden — 24 jaar jong, een volwassen man die nog een groot deel van zijn leven voor zich had. Zijn 0verlijden laat niet alleen een leegte achter in het gezin, maar in zijn hele omgeving van vrienden en geliefden.
👨👧 Een bijzondere band: S10 en haar tweelingbroer
S10, voluit Stien den Hollander, is in korte tijd uitgegroeid tot een prominent artiestenfenomeen. Ze staat bekend om haar autobiografische rijmschema’s, gevoelige teksten en rauwe emotie, niet zelden over psychische gezondheid. Emiel danste op precies dezelfde melodie van het leven – hij was haar reflectie in spiegelbeeld. Hun tweelingband was voelbaar en onlosmakelijk, en de leegte die zijn 0verlijden daar heeft achtergelaten is onbeschrijflijk.
Hun jeugd speelde zich af in een warm en muzikaal huis, waar creativiteit en kameraadschap het hart vormden. Al vroeg ontdekten beiden hun expressie: S10 putte uit woorden en emoties, Emiel wellicht uit beweging, gezelschap en actie. Samen beleefden ze het leven – school, vriendschappen, muziek en misschien ook avonturen — tot dit noodlot toesloeg.
Voor S10 betekent de d00d van Emiel het verlies van haar spiegelbeeld, haar “andere helft”. Woorden schieten tekort om uit te leggen wat dat doet: een innerlijke leegte, pijn en stilte die dag in, dag uit aanwezig is. Toch sluit haar muziek hun gedeelde herinneringen in, en wellicht wordt die stilte straks een melodie van gemis en liefde.
🩺 Medische oorzaken en de reis in het z!ekenhuis
De val van vier hoog is zelden zonder gevolgen en Emiels toestand na het ongeluk was zorgwekkend. Hij kampte met schedeltrauma’s, inwendige verwondingen, en mogelijk fracturen aan de wervelkolom. In reactie daarop plaatsten artsen hem in een kunstmatige coma, een levensreddende maatregel om de hersenen te beschermen en complicaties door angst en pijn te beperken.
Gedurende negen weken vormde het Amsterdam UMC de veilige plek waar hoop en wanhoop elkaar afwisselden. De familie en artsen overlegden voortdurend — over operaties, mogelijke complicaties en emotionele steun. Alle mogelijke maatregelen werden genomen, maar het bleef een gevecht. Men sprak van ‘kleine stapjes vooruit’, maar helaas bleven die hoopvolle signalen uit. Uiteindelijk was het moment onvermijdelijk: de artsen gaven aan dat er geen herstelkansen meer waren; zijn lichaam gaf op.
❤️🩹 Van S10-perspectief tot muzikale stilte
S10 zelf heeft nog geen officiële verklaring naar buiten gebracht. Maar idee dringt zich op: wie kan de woorden vinden voor het afscheid van zijn tweelingbroer? Het was Emiel die haar altijd complimenteerde, aanmoedigde, spelend als haar stilzwijgende helft op het podium van het leven. Zijn 0verlijden verandert haar verhaal voorgoed. Liedjes over verbinding, angst, hoop en verlies zouden straks een nog intensere lading krijgen.
S10 bracht jarenlang rauwe, autobiografische muziek, met openhartigheid over psychische worstelingen. Haar verhaal werd altijd een gedeeld verhaal — waar Emiel deel van uitmaakte. Nu zal haar stem die pijn moeten dragen. Lucien ook een stem voor hem worden. Haar muziek kan uitgroeien tot een schrijn waar hun gedeelde verleden veilig is. Het zal ongetwijfeld leiden tot nieuwe songs, getekend door verdriet en gemis – maar ook door liefde.
🌟 Reacties uit de media en de fans
Het nieuws sloeg in als een bom binnen de muziekwereld en onder S10’s trouwe fans. Online ontstaan rijen condoleances, herinneringen aan optredens met Emiel, foto’s van hun lach en liefde. Artiesten en collega’s betuigen hun medeleven: “S10, onze gedachten zijn bij jou en je familie.” Het gaat niet louter over een jong leven dat te vroeg eindigt, maar over de fractie tussen geluk en tragedie – intens in het geval van een tweeling. Ook de Telegraaf besteedde er aandacht aan; nu anderen volgen, zwijgende getuigen van een universele pijn: “Tweelingbroer van zangeres S10 0verleden, 24 jaar.”
Boulevards, talkshows en muziekprogramma’s zullen aandacht besteden aan dit verlies. Misschien komt binnenkort het Close-up portret van S10, waarin ze praat over Emiel. In elk geval is de impact onmiskenbaar – niet alleen bij familie en vrienden, maar ook bij fans en volgers die gevoel hebben bij haar muziek en woorden.
🕯️ Herdenking en steun voor de familie
De komende tijd zullen een uitvaart en herdenkingsdienst voor Emiel worden georganiseerd. Details – zoals locatie, datum en publiek karakter – worden door de familie in alle sereniteit besloten. In dergelijke situaties gaat het om intimiteit. Slechts beperkte banners, rustige muziek en veel ruimte om te rouwen.
Daarnaast zal er binnen de fans en de muziekwereld een steunrally ontstaan: muziekstreams, persoonlijke notities en lichte eerbetuigingen. Artiesten die ooit samen met S10 optraden, zullen hun medeleven tonen. Steunacties, collectes of zelfs samenwerkingen zijn mogelijk.
💭 Een persoonlijke ontwikkellijn
Voor S10 zelf is dit markant: een keerpunt in haar leven en carrière. Alles wat ze nu zingt, zal beladen zijn. Die emotie maakt haar werk intenser, persoonlijker — maar kost ook veel energie. Verwacht wordt dat haar muziek zal evolueren: verwijzingen naar Emiel, zijn lach, zijn karakteristieken – alvast hints naar nummers in wording.
S10 heeft eerder gezegd: “Schrijven is mijn therapie.” Dit moment zal haar dat tot in de kern harder voelen. Fans zien haar net als zijzelf zien: als voortrekster van een gedeelde helingsreis. Haar liedjes zullen vaak over hem gaan – en haar liturgische woorden naar hem zullen nu publiek zijn.
🕊️ Slotwoord
Emiel den Hollander verloor tragisch zijn leven op 24-jarige leeftijd. Zijn d00d raakt niet alleen zijn familie, maar een heel netwerk aan mensen die hem kennen of herinneren. En voor S10 is dit een verlies in de grond – het beëindigde niet alleen zijn leven, maar brak ook een tweelingband die nooit meer werd gerepareerd.
Toch blijft er hoop — in muziek, in herinnering, in het feit dat Emiels leven niet zomaar vervaagt. Zijn naam zal voortleven in liedjes, in geschiedenissen, in de echo van de tweelinghartslag die zo heet klopte toen ze samen leefden. Zijn leven was kort, maar vol betekenis — en dat maakt zijn d00d voor velen onmiskenbaar groots in zijn impact.
Lieve Emiel: rust zacht. Je woorden waren misschien beperkt tot stilte en beweging – maar je betekenis zal nooit sterven.
-
Actueel6 maanden geleden
Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel5 maanden geleden
Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel5 maanden geleden
Martijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel4 maanden geleden
Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel5 maanden geleden
Volgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel5 maanden geleden
André Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel5 maanden geleden
Ophef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel5 maanden geleden
Zangeres Maan laat op podium zien wat ze in huis heeft tijdens optreden. Daar kunnen de mannen wel van genieten