Actueel
Keith Bakker op 64-jarige leeftijd overleden
Keith Bakker overleden op 64-jarige leeftijd: omstreden leven van verslavingsdeskundige komt tot een einde
Keith Bakker, jarenlang een bekende naam in Nederland vanwege zijn werk als verslavingsdeskundige en tv-persoonlijkheid, is op 64-jarige leeftijd 0verleden aan de gevolgen van hartfalen. Dat bevestigen bronnen uit zijn directe omgeving aan De Telegraaf. Zijn 0verlijden markeert het slot van een roerig en omstreden leven, waarin persoonlijke strijd, publieke erkenning en diepe valpartijen hand in hand gingen.
Van verslaafde naar hulpverlener
Keith Bakker groeide in de jaren 90 en begin 2000 uit tot een opvallende verschijning in het Nederlandse medialandschap. Oorspronkelijk afkomstig uit de Verenigde Staten, kampte hij zelf jarenlang met zware verslavingsproblemen. Van heroïne tot alcohol en medicijnen: Bakker was geen onbekende in de wereld van verslaving. Juist die persoonlijke ervaring vormde later de basis voor zijn werk als hulpverlener.
Na zijn herstel startte hij verschillende verslavingsklinieken in Nederland, waar hij als ervaringsdeskundige tientallen mensen probeerde te begeleiden naar een nieuw leven. Zijn aanpak was intens, confronterend en niet zonder controverse, maar hij genoot ook aanzien. Hij verscheen in verschillende media en kreeg zijn eigen televisieprogramma’s waarin hij mensen met verslavingsproblematiek begeleidde.
Bekendheid via televisie
Door zijn opvallende verschijning en directe stijl werd Bakker in korte tijd een bekende Nederlander. Programma’s als Van de straat en Keith Bakker: Utopia zorgden ervoor dat zijn naam synoniem werd met het Nederlandse debat over verslaving en herstel. In talkshows, documentaires en interviews trad hij op als deskundige met een missie. Hij wilde anderen helpen dezelfde weg omhoog te vinden die hij zelf was gegaan.
Toch werd zijn succes niet door iedereen onverdeeld toegejuicht. Critici vonden zijn methodes te persoonlijk, soms grenzend aan manipulatief. Zijn populariteit bracht hem niet alleen steun, maar ook controverse. En uiteindelijk werd duidelijk dat zijn verleden hem niet volledig had losgelaten.
S*ksueel misbruik en veroordeling
In 2010 veranderde het beeld van Keith Bakker voorgoed. Meerdere jonge vrouwen deden aangifte tegen hem wegens s*ksueel misbruik, gepleegd tijdens hun verblijf in zijn kliniek. De beschuldigingen sloegen in als een bom en veroorzaakten veel maatschappelijke verontwaardiging. Voor een man die jarenlang was gepresenteerd als redder in nood, was de klap hard.
De NCRV, waar Bakker toen programma’s voor maakte, verbrak direct alle banden met hem. Ook andere organisaties distantieerden zich van de hulpverlener. In 2012 werd hij door de rechter veroordeeld tot een gev*ngenisstraf van vijf jaar voor s*ksueel misbruik. Het hof oordeelde dat Bakker zijn machtspositie als hulpverlener ernstig had misbruikt. Hij kwam uiteindelijk in 2014 vrij.
Nieuwe poging, nieuwe ophef
Na zijn vrijlating probeerde Keith Bakker zijn leven opnieuw vorm te geven. Hij gaf interviews waarin hij zijn excuses aanbood en sprak over zijn fouten. Lange tijd bleef hij uit de publiciteit, maar in 2024 kondigde hij aan een online serie te willen starten waarin hij wederom verslaafden zou gaan helpen. Daarmee hoopte hij zijn oude missie nieuw leven in te blazen.
Die aankondiging leidde direct tot een storm van kritiek. Slachtoffers van het misbruik reageerden geschokt en spraken hun angst uit dat hij opnieuw een podium kreeg in een wereld waar hij ooit schade had aangericht. Ook professionele hulpverleners lieten weten dat het ongepast zou zijn als Bakker opnieuw de rol van begeleider zou opnemen. De online serie stuitte op zoveel weerstand dat er uiteindelijk weinig van terechtkwam.
Reacties op zijn 0verlijden
Nu het nieuws van zijn 0verlijden bekend is gemaakt, lopen de reacties uiteen. Waar sommige mensen het verlies van een gepassioneerde, zij het omstreden, hulpverlener betreuren, zijn er ook anderen die juist opluchting voelen. Een van zijn voormalige slachtoffers liet aan De Telegraaf weten: “Nadat hij aankondigde opnieuw de verslavingszorg in te willen, sloeg de schrik me om het hart. Die vrees is nu voorbij.”
Het citaat is tekenend voor de ingewikkelde nalatenschap van Keith Bakker. Voor sommigen was hij een reddende engel; voor anderen een nachtmerrie. De scheidslijn tussen hulp en schade, tussen verlossing en misbruik, is zelden zo scherp zichtbaar geweest in de persoon van één man.
Levensloop van een gevallen icoon
Keith Bakker werd geboren in 1960 en verhuisde later naar Nederland, waar hij zijn leven aanvankelijk probeerde te beteren na jaren van verslaving. Hij bouwde aan zijn herstel en kreeg veel erkenning voor zijn werk als ervaringsdeskundige. Zijn klinieken trokken honderden cliënten, en zijn media-optredens maakten hem tot een bekend gezicht in heel Nederland.
Toch liet zijn verleden hem nooit helemaal los. Zijn veroordeling gooide niet alleen zijn reputatie te gronde, maar liet ook diepe wonden achter bij de slachtoffers en in de wereld van de verslavingszorg. De vraag of iemand na zulke daden ooit weer een rol mag spelen in het publieke domein, blijft tot op de dag van vandaag onderwerp van discussie.
Ethiek en vergeving
De discussie rondom Bakker raakte aan grotere vragen over schuld, boetedoening en vergeving. Kun je iemand die ernstig heeft gefaald ooit weer volledig toelaten tot een kwetsbaar systeem als de zorg? En wie bepaalt dat? In het geval van Keith Bakker leek het antwoord van de maatschappij uiteindelijk ‘nee’ te zijn. Zijn poging tot een comeback werd breed afgewezen.
Zijn d00d op 64-jarige leeftijd, veroorzaakt door hartfalen, betekent dat die vragen nu vooral theoretisch blijven. Voor sommigen zal het zijn als het sluiten van een hoofdstuk dat nooit helemaal af was. Voor anderen wellicht als een herinnering aan hoe dun de lijn is tussen hulp en macht, tussen redden en beschadigen.
0verlijden in stilte
Keith Bakker 0verleed in relatieve stilte, zonder groots afscheid of publieke ceremonie. Na jaren van media-aandacht, rechtszaken en publieke optredens, kwam zijn leven tot een eind in een besloten kring. Hij wordt 0verleefd door vrienden en enkele familieleden, al is niet veel bekend over zijn persoonlijke netwerk na zijn vrijlating.
Wat rest is een nalatenschap die niet makkelijk in één zin te vangen is. Keith Bakker was een man van contrasten: een gepassioneerde hulpverlener met een duistere kant, een publieke figuur die zelf zijn ondergang in gang zette. Zijn 0verlijden roept bij velen gemengde gevoelens op – verdriet, boosheid, opluchting en verwarring.
Een leven dat stof tot nadenken blijft geven
Keith Bakker laat een verhaal achter dat vragen oproept over hoe we omgaan met kwetsbaarheid, herstel en machtsverhoudingen. Zijn leven staat symbool voor de complexiteit van het mens-zijn: het vermogen tot verandering, maar ook het risico van herhaling. Wat blijft is het belang van waakzaamheid in de zorg, en het besef dat vertrouwen kostbaar én kwetsbaar is.
De d00d van Keith Bakker betekent het einde van een hoofdstuk dat veel mensen liever achter zich laten. Maar het betekent ook de start van een noodzakelijke reflectie: over hoe we omgaan met mensen die hun fouten erkennen – of juist niet. En over de rol van media, publiek en zorginstanties in het bewaken van grenzen.
Keith Bakker is 0verleden. Zijn leven blijft een onderwerp van gesprek – om wat hij gaf, en om wat hij nam.
Janna Clinton genoot van een weekend in juli op haar achterporch, terwijl ze haar 11-jarige zoon zag vissen in de vijver achter hun huis in Oklahoma.
Toen Charlie begon te schr*euwen, sprong ze van haar stoel en rende naar haar zoon, die geschokt was door het wezen dat aan het einde van zijn vislijn hing.
Het buurtvijvertje achter het huis van de Clintons is een leuke plek om te vissen en weer vrij te laten voor baars en meerval. Maar in het weekend van 14 juli viste Charlie met alleen een stuk brood als aas een vreemd uitziend wezen op en riep zijn moeder Janna om hulp.
“Hij schre*uwde: ‘Oh my God, mam! Oh my God!'”, zei de moeder. “Ik dacht eerlijk gezegd dat hij gewoon dr*matisch deed.” Bij nader inzien ontdekte ze dat de vangst tanden had die leken op die van een mens. “Natuurlijk zijn we in een buurtvijver gewend om slechts een paar baarzen of meervallen te vangen… Ik bedoel, niets met tanden die op die van mensen lijken,” zei ze, eraan toevoegend dat de vis behoorlijk fel was. “(Charlie) zei dat het een behoorlijk gevecht leverde. Hij was de enige die daar beneden aan het vissen was en hij heeft het geweldig gedaan.”
De Clintons plaatsten een foto van de bizarre vis op hun buurt-Facebookpagina en plaatselijke bewoners die de post en foto’s zagen, deelden hun gedachten: “DAT ZIJN MENSELIJKE TANDEN,” zei de een, terwijl een ander schreef: “Wat in de wereld!?! Dat is eng!”
Sommigen suggereerden dat de familie contact opneemt met de natuurorganisatie. “Dat is absoluut geen ‘vangen en weer vrijlaten’! Bedankt dat je het serieus neemt,” zei een bewoner, terwijl een ander deelde: “Misschien moet je dat aan iemand bij de natuurorganisatie melden…”
Voordat ze contact opnamen met de natuurorganisatie over hun angstaanjagende vangst van de dag, hebben ze de vis teruggezet in de vijver. “Het is een vijver om te vangen en weer vrij te laten… dus hebben we het helaas weer vrijgelaten omdat we op dat moment niet beter wisten,” zei Janna. “We hebben daar een fout gemaakt.”
De familie kwam erachter dat de vis die Charlie had gevangen een pacu was, een neef van de piranha, die inheems is in Zuid-Amerika. In tegenstelling tot zijn omnivore verwanten met vlijmscherpe tanden en een onderbeet, is de pacu voornamelijk een vegetariër met vierkante tanden en een lichte overbeet.
Hoe het in de vijver in een buitenwijk ten noorden van Oklahoma City is terechtgekomen, is nog steeds een raadsel voor natuurbeheerders, die vermoeden dat het een huisdier was dat zijn aquarium ontgroeide en werd vrijgelaten in het wild.
In een boodschap aan de vorige eigenaar van de vis schreef het Oklahoma Department of Wildlife Conservation (ODWC) op Twitter: “Beste, degene die een hele Pacu (een Zuid-Amerikaanse vis nauw verwant aan de Piranha) heeft vrijgelaten in een buurtvijver; hoe durf je.”
De Tweet stimuleerde gesprekken in de cybergemeenschap, waar velen verrast waren door de tanden ervan. “WAAROM HEEFT HET MENSELIJKE TANDEN,” vroeg een verwarde gebruiker.
“IK WEET HET NIET, WE HEBBEN ZE NIET GEMAAKT,” antwoordde ODWC, dat een andere boodschap leverde: “Jouw vis werd gevangen door Charlie Clinton. Hij is 11. LAAT JE HUISDIEREN NIET LOS. ZE ZIJN EEN EXOTISCHE, INVASIEVE SOORT DIE SCHADE AAN ONZE LOKALE ECOSYSTEMEN KAN VEROORZAKEN.” Dit zou kunnen leiden tot een dergelijke verschrikkelijke situatie die zeer schadelijk zou kunnen zijn voor het milieu.
Dit was niet de eerste pacu die in Oklahoma werd gevangen. In juli 2018 haalde de 11-jarige Kennedy Smith een pacu uit Marina Cove bij Ft. Cobb Lake, minder dan twee uur bij de Clintons vandaan.
Op dat moment plaatsten de Game Wardens van Oklahoma een waarschuwing op Facebook die zei: “… Pacu’s zijn al in een paar visserijen in Oklahoma gevangen. De introductie van de niet-inheemse pacu in de wateren van Oklahoma is waarschijnlijk afkomstig van individuen die ze als huisdier kochten en ze vrijlieten toen ze te groot werden voor het aquarium waarin ze waren opgegroeid. Pacu’s kunnen een lengte van maximaal 3,5 voet en een gewicht van 88 pond bereiken.”
Hoewel deze lelijke vissen over het algemeen ongevaarlijk zijn voor mensen, hebben de pacu’s een verontrustende bijnaam verdiend, “de ballensnijders.” In 2011 werd een waarschuwing uitgevaardigd voor skinnydippende Zweden toen er een pacu werd gevonden in de Sont van Öresund.
“Er zijn incidenten geweest in andere landen zoals Papoea-Nieuw-Guinea, waar sommige mannen hun testikels zijn afgebeten,” zei visexpert Henrik Carl, die eraan toevoegde dat vissers naar verluidt zijn doodgebloed nadat hun testikels waren afgebeten. Carl ging verder: “Ze bijten omdat ze honger hebben, en testikels zitten lekker in hun mond…” Hij voegde eraan toe: “Normaal gesproken eten ze noten, fruit en kleine vissen, maar menselijke testikels zijn gewoon een natuurlijk doelwit.”
Ondertussen is Charlie in Oklahoma achter de pacu bij de vijver aan het jagen, hopend het nog een keer te kunnen lokken.
Dear, whoever released an entire Pacu (a South American fish closely related to Piranha) into a NEIGHBORHOOD pond;
how dare you. pic.twitter.com/WwQqJ9REAz
— Oklahoma Department of Wildlife Conservation (@OKWildlifeDept) July 18, 2023
“Hij is behoorlijk laat bij de vijvers gebleven die avond en heeft geprobeerd om hem opnieuw te vangen,” zei Janna over haar zoon, die, in de hoop op een gewilde vangst, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat aan het vissen is. “Als hij hem opnieuw vangt, gaan we hem laten opzetten voor hem. Ik denk dat dat een geweldige prijs is en hij verdient het… Ik vertelde hem dat we ervoor zouden zorgen dat de vis glimlacht zodat je zijn tanden kunt zien.”
-
Actueel6 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel5 maanden geledenJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel5 maanden geledenMartijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel5 maanden geledenKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel6 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel5 maanden geledenVolgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel5 maanden geledenOphef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel5 maanden geledenZangeres Maan laat op podium zien wat ze in huis heeft tijdens optreden. Daar kunnen de mannen wel van genieten