Actueel
John de Wolf gebroken: ”Ze leeft niet meer”
John de Wolf, een naam die in de voetbalwereld synoniem staat voor kracht en onverzettelijkheid, heeft in zijn carrière veel meegemaakt. Als speler was hij berucht om zijn harde spel en kreeg hij de bijnaam ’t Beest van Rotterdam. Maar achter deze stoere façade schuilt een man die diep geraakt is door een persoonlijke tragedie: het gevecht van zijn moeder tegen Alzheimer. Voor de inmiddels 62-jarige oud-voetballer is dit een strijd waar hij geen oplossing voor heeft.
“Ze herkent me niet meer”
In een openhartig interview met het weekblad Privé eerder dit jaar, deelde De Wolf het schrijnende verhaal van zijn 82-jarige moeder, bij wie Alzheimer is vastgesteld. De z!ekte heeft haar zo in haar greep dat ze haar eigen zoon niet meer herkent. “Er zit geen leven meer in haar,” vertelde hij destijds.
De realiteit is keihard voor De Wolf. Als iemand die bekendstaat om zijn robuustheid, zowel op als buiten het veld, is dit een situatie die hem emotioneel aan het wankelen brengt. “Ik zei toen ik bij haar kwam: ‘Ik ben het, John, je zoon.’ Toen antwoordde mijn moeder: ‘Dat kunnen ze allemaal wel zeggen.’” Het is een uitspraak die de harde realiteit van Alzheimer pijnlijk duidelijk maakt.
Een onmenselijk proces
In een recent interview met sportmagazine Helden sprak De Wolf opnieuw over de toestand van zijn moeder. Hij beschreef hoe de z!ekte haar niet alleen fysiek, maar ook emotioneel en karakterologisch heeft veranderd. “Ze heeft een heel ander karakter gekregen. Het is mijn moeder nog wel, maar eigenlijk ook niet,” verzuchtte hij.
De Wolf benoemt de situatie als “mensonterend.” Het is moeilijk te bevatten dat iemand die hij zijn hele leven heeft gekend, nu zo veranderd is door de z!ekte. Het gevoel van machteloosheid is groot, vooral omdat er geen genezing is voor Alzheimer. “Als ik zie hoe mijn moeder er nu aan toe is… Ik wil haar zo niet zien lijden,” aldus de oud-voetballer.
Een wrang familiepatroon
Wat de situatie nog wranger maakt, is dat Alzheimer al eerder zijn familie heeft geraakt. Johns oma leed eveneens aan deze slopende z!ekte. De moeder van John verzorgde destijds haar eigen moeder en maakte toen een opmerking die nu bijzonder beladen is. “Ze zei altijd: ‘Zo wil ik niet worden. Mocht dat wel zo zijn, dan geef je maar een paar pillen of een spuitje.’”
Deze wens is echter nooit officieel vastgelegd, waardoor Johns moeder nu een lot ondergaat dat ze zelf nooit heeft gewild. “Het is in mijn ogen een teken van echte liefde als je daar eerder een einde aan kan laten maken,” stelt De Wolf.
Het is een onderwerp dat hij met veel pijn en verdriet bespreekt, en dat tegelijkertijd de complexe discussie rondom euth*nasie en Alzheimer aanzwengelt.
De impact op John
Voor iemand als John de Wolf, die altijd heeft gestreden voor zijn successen en als baken van kracht werd gezien, is het moeilijk om toe te moeten kijken hoe zijn moeder zo achteruitgaat.
Het is een strijd waar hij als zoon geen controle over heeft, wat de situatie des te schrijnender maakt. Zijn openheid over de situatie laat zien hoe diep de z!ekte Alzheimer niet alleen patiënten, maar ook hun geliefden raakt.
Steunbetuigingen
Het verhaal van John de Wolf en zijn moeder raakt niet alleen de voetbalwereld, maar ook mensen daarbuiten. Alzheimer is een z!ekte die in vele families voorkomt, en Johns verhaal geeft een gezicht aan de ontelbare gezinnen die dagelijks met dezelfde worstelingen te maken hebben.
De openheid van De Wolf wordt dan ook met veel respect ontvangen. Op sociale media stromen de steunbetuigingen binnen. Mensen spreken hun medeleven uit en bedanken hem voor zijn eerlijkheid.
Het toont aan hoe belangrijk het is om dit soort verhalen te blijven delen, zodat er meer aandacht en begrip ontstaat voor de impact van Alzheimer.
Een bredere discussie
Johns verhaal raakt aan een groter vraagstuk: hoe gaan we om met mensen die lijden aan 0ngeneeslijke z!ekten zoals Alzheimer? Zijn pleidooi voor eerder ingrijpen bij ondraaglijk lijden zet de discussie rondom euth*nasie opnieuw op scherp.
Veel mensen herkennen zich in de situatie en hopen dat Johns openheid bijdraagt aan meer bewustwording en mogelijk verandering in beleid.
Conclusie
John de Wolf, ooit het onwrikbare boegbeeld van het Nederlandse voetbal, laat in zijn persoonlijke verhaal zien hoe kwetsbaar het leven kan zijn.
Zijn strijd is niet meer op het veld, maar in zijn hart, terwijl hij toekijkt hoe Alzheimer zijn moeder stukje bij beetje van hem afneemt. Het is een aangrijpend verhaal dat laat zien dat zelfs de sterkste onder ons worstelen met de pijn van verlies.
Onze gedachten zijn bij John, zijn moeder en alle families die te maken hebben met Alzheimer. Laten we niet vergeten hoe belangrijk het is om steun en liefde te bieden in deze moeilijke tijden. Heb je zelf een boodschap voor John? Laat dan een reactie achter om je steun te betuigen.
Eddy Zoëy neemt rust na zeldzame diagnose: “Ik moet nu goed naar mijn lichaam luisteren”
Presentator en muzikant Eddy Zoëy (58) heeft besloten om een stap terug te doen. Zijn stem, jarenlang zijn belangrijkste instrument, laat hem niet meer de vrijheid die hij nodig heeft. Na overleg met artsen kiest hij voor een tijdelijke rustperiode, zodat hij zich volledig kan richten op herstel en welzijn. Voor zijn fans kwam dit bericht onverwacht, maar velen begrijpen zijn keuze en wensen hem steun.
Een zeldzame diagnose
Na maanden van vragen en onderzoeken kreeg Eddy eindelijk duidelijkheid. Hij blijkt te kampen met het Eagle-syndroom, een zeldzame aandoening waarbij botpunten vanuit de schedel richting de keel groeien.
Deze botstructuren kunnen verschillende klachten veroorzaken, variërend van pijn tot problemen met slikken en praten. Het syndroom komt weinig voor, waardoor de diagnose vaak laat wordt gesteld. Voor Eddy was de ontdekking belangrijk: eindelijk wist hij waar zijn klachten vandaan kwamen en kon er een behandelplan worden opgesteld.
Verrassing bij de scan
De doorslag kwam na een uitgebreide CT-scan. Eddy beschreef het beeld alsof het rechtstreeks uit een sciencefictionfilm kwam: de botpunten bleken bijna zes centimeter lang. Voor de artsen was dit een uitzonderlijke vondst.
De afwijking verklaarde waarom hij zoveel ongemak voelde bij het draaien van zijn nek of bij het gebruik van zijn stem. Het gaf zowel hemzelf als zijn medische team de bevestiging waar hij al een tijd naar zocht.
Weetje: het Eagle-syndroom werd in 1937 voor het eerst beschreven door dr. Watt W. Eagle. Wereldwijd zijn slechts enkele honderden gevallen gedocumenteerd.
De eerste signalen
De eerste tekenen verschenen tijdens de voorbereidingen op The Passion, een programma waarin Eddy een belangrijke rol vervulde. Opeens merkte hij dat zingen zwaarder werd en dat zijn stem niet meer de kracht had die hij gewend was.
Tijdens repetities werd dit verschil nog duidelijker. Collega’s probeerden hem gerust te stellen, maar Eddy voelde dat er meer aan de hand was. Dit besef zette hem aan tot verder onderzoek.
Het was een periode vol onzekerheid, maar zijn vastberadenheid om door te zetten zorgde ervoor dat hij zo lang mogelijk actief bleef in zijn werk.
Toenemende veranderingen
In de weken daarna merkte Eddy dat zijn situatie steeds meer veranderde. Het draaien van zijn hoofd werd moeilijker, praten vergde extra energie en zelfs zijn tong voelde stijver aan.
Om verlichting te vinden, dronk hij vaker water, maar dat bood slechts tijdelijke uitkomst. Gesprekken voeren of repeteren werd zwaarder, waardoor hij steeds beter moest nadenken over hoe hij zijn energie verdeelde.
Ondanks deze uitdagingen probeerde hij positief te blijven. Hij koos bewust voor een gecontroleerd ritme, waarin hij alleen afspraken maakte die haalbaar waren.
Invloed op werk en privé
Voor iemand die leeft van zijn stem en optredens, heeft zo’n beperking grote gevolgen. Eddy realiseerde zich dat hij zijn passie voorlopig moest onderbreken.
Elke beweging in zijn nek herinnerde hem aan de kwetsbaarheid en complexiteit van het menselijk lichaam. Het gaf hem tegelijk meer waardering voor momenten van rust.
Ook in zijn persoonlijke leven veranderde er veel. Gesprekken of sociale bijeenkomsten kostten meer energie dan voorheen. Toch vond hij vreugde in kleine dingen thuis, zoals het uitwerken van creatieve ideeën.
Opluchting na de diagnose
Toen de artsen eindelijk de juiste diagnose stelden, voelde dat voor Eddy als een opluchting. Er was nu een duidelijke verklaring en daarmee ook een plan voor de toekomst.
Zijn familie en vrienden waren eveneens opgelucht. Zij zagen dat er eindelijk houvast was en dat er gericht naar oplossingen gekeken kon worden. Voor Eddy betekende dit het begin van een nieuw hoofdstuk, waarin hij zich kan focussen op herstel.
Steun van fans
Nadat het nieuws bekend werd, stroomden de reacties binnen. Fans en collega’s lieten massaal weten achter hem te staan. Op sociale media verschenen honderden berichten met woorden van steun en bewondering.
Veel mensen benadrukten hoe belangrijk zijn muziek en televisieoptredens voor hen zijn geweest. Bekende namen uit de entertainmentwereld spraken hun respect uit voor de manier waarop Eddy openlijk over zijn situatie vertelt.
Deze verbondenheid gaf hem kracht. Het onderstreept hoe sterk de band is tussen artiest en publiek, zelfs in tijden waarin optreden even niet mogelijk is.
Positieve instelling
Ondanks de uitdagingen kiest Eddy bewust voor een optimistische benadering. Hij vertrouwt op de deskundigheid van zijn medische team en op de steun van zijn omgeving.
Elke dag probeert hij kleine stappen te zetten richting balans: voldoende rust, luisteren naar signalen van zijn lichaam en doen wat mogelijk is. Zijn boodschap is duidelijk: soms moet je pas op de plaats maken om later sterker terug te komen.
Voor veel fans is dit een inspirerend voorbeeld van doorzettingsvermogen en veerkracht.
Toekomst en hoop
Het exacte moment van een mogelijke operatie is nog niet bekend. Ook de duur van het herstel zal in de komende periode duidelijker worden. Eddy geeft aan dat hij geen haast heeft: hij wil zijn gezondheid de tijd geven die nodig is.
Zijn grootste wens is om terug te keren naar muziek en televisie. Die liefde blijft de drijvende kracht achter zijn herstel. Via sociale media blijft hij in contact met zijn fans, zodat ze kunnen meeleven in dit proces.
Voor zijn volgers is dat een manier om verbonden te blijven, zelfs in een periode van rust.
Bewustwording creëren
Door zijn persoonlijke verhaal te delen, hoopt Eddy bij te dragen aan meer bekendheid voor zeldzame aandoeningen. Het Eagle-syndroom is bij veel mensen onbekend, maar zijn openheid kan anderen helpen sneller de juiste diagnose te vinden.
Hij benadrukt dat het belangrijk is om signalen van je lichaam serieus te nemen en niet te lang te wachten met onderzoek. Transparantie over gezondheid kan volgens hem leiden tot meer begrip en steun in de samenleving.
Conclusie
Eddy Zoëy bevindt zich in een uitdagende periode, maar kiest bewust voor rust en herstel. Zijn diagnose van het zeldzame Eagle-syndroom brengt onzekerheden met zich mee, maar ook perspectief. Met de steun van fans, familie en collega’s kijkt hij hoopvol naar de toekomst.
Zijn verhaal laat zien hoe belangrijk het is om open te zijn over gezondheid en om tijd te nemen voor herstel. Voor velen is hij daarmee niet alleen een muzikant en presentator, maar ook een inspirerend voorbeeld van veerkracht.
Key-points
-
Eddy Zoëy neemt tijdelijk rust om zich op zijn gezondheid te focussen.
-
Hij kreeg de diagnose Eagle-syndroom, een zeldzame aandoening.
-
De eerste klachten ontstonden tijdens de voorbereidingen voor The Passion.
-
Een CT-scan toonde uitzonderlijk lange botpunten als oorzaak.
-
De diagnose bracht opluchting en perspectief voor de toekomst.
-
Fans en collega’s uitten massaal hun steun via sociale media.
-
Eddy kiest bewust voor een positieve instelling en klein herstelstappen.
-
Zijn wens is om na herstel terug te keren naar muziek en televisie.
-
Door zijn verhaal te delen, wil hij bewustwording creëren over zeldzame aandoeningen.
-
Actueel12 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel11 maanden geledenJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel11 maanden geledenMartijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel10 maanden geledenKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel11 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel11 maanden geledenVolgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel10 maanden geledenOphef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel11 maanden geledenZangeres Maan laat op podium zien wat ze in huis heeft tijdens optreden. Daar kunnen de mannen wel van genieten