Connect with us

Actueel

John de Wolf gebroken: ”Ze leeft niet meer”

Avatar foto

Published

op

John de Wolf, een naam die in de voetbalwereld synoniem staat voor kracht en onverzettelijkheid, heeft in zijn carrière veel meegemaakt. Als speler was hij berucht om zijn harde spel en kreeg hij de bijnaam ’t Beest van Rotterdam. Maar achter deze stoere façade schuilt een man die diep geraakt is door een persoonlijke tragedie: het gevecht van zijn moeder tegen Alzheimer. Voor de inmiddels 62-jarige oud-voetballer is dit een strijd waar hij geen oplossing voor heeft.


“Ze herkent me niet meer”

In een openhartig interview met het weekblad Privé eerder dit jaar, deelde De Wolf het schrijnende verhaal van zijn 82-jarige moeder, bij wie Alzheimer is vastgesteld. De z!ekte heeft haar zo in haar greep dat ze haar eigen zoon niet meer herkent. “Er zit geen leven meer in haar,” vertelde hij destijds.

De realiteit is keihard voor De Wolf. Als iemand die bekendstaat om zijn robuustheid, zowel op als buiten het veld, is dit een situatie die hem emotioneel aan het wankelen brengt. “Ik zei toen ik bij haar kwam: ‘Ik ben het, John, je zoon.’ Toen antwoordde mijn moeder: ‘Dat kunnen ze allemaal wel zeggen.’” Het is een uitspraak die de harde realiteit van Alzheimer pijnlijk duidelijk maakt.


Een onmenselijk proces

In een recent interview met sportmagazine Helden sprak De Wolf opnieuw over de toestand van zijn moeder. Hij beschreef hoe de z!ekte haar niet alleen fysiek, maar ook emotioneel en karakterologisch heeft veranderd. “Ze heeft een heel ander karakter gekregen. Het is mijn moeder nog wel, maar eigenlijk ook niet,” verzuchtte hij.

De Wolf benoemt de situatie als “mensonterend.” Het is moeilijk te bevatten dat iemand die hij zijn hele leven heeft gekend, nu zo veranderd is door de z!ekte. Het gevoel van machteloosheid is groot, vooral omdat er geen genezing is voor Alzheimer. “Als ik zie hoe mijn moeder er nu aan toe is… Ik wil haar zo niet zien lijden,” aldus de oud-voetballer.


Een wrang familiepatroon

Wat de situatie nog wranger maakt, is dat Alzheimer al eerder zijn familie heeft geraakt. Johns oma leed eveneens aan deze slopende z!ekte. De moeder van John verzorgde destijds haar eigen moeder en maakte toen een opmerking die nu bijzonder beladen is. “Ze zei altijd: ‘Zo wil ik niet worden. Mocht dat wel zo zijn, dan geef je maar een paar pillen of een spuitje.’”

Deze wens is echter nooit officieel vastgelegd, waardoor Johns moeder nu een lot ondergaat dat ze zelf nooit heeft gewild. “Het is in mijn ogen een teken van echte liefde als je daar eerder een einde aan kan laten maken,” stelt De Wolf.

Het is een onderwerp dat hij met veel pijn en verdriet bespreekt, en dat tegelijkertijd de complexe discussie rondom euth*nasie en Alzheimer aanzwengelt.


De impact op John

Voor iemand als John de Wolf, die altijd heeft gestreden voor zijn successen en als baken van kracht werd gezien, is het moeilijk om toe te moeten kijken hoe zijn moeder zo achteruitgaat.

Het is een strijd waar hij als zoon geen controle over heeft, wat de situatie des te schrijnender maakt. Zijn openheid over de situatie laat zien hoe diep de z!ekte Alzheimer niet alleen patiënten, maar ook hun geliefden raakt.


Steunbetuigingen

Het verhaal van John de Wolf en zijn moeder raakt niet alleen de voetbalwereld, maar ook mensen daarbuiten. Alzheimer is een z!ekte die in vele families voorkomt, en Johns verhaal geeft een gezicht aan de ontelbare gezinnen die dagelijks met dezelfde worstelingen te maken hebben.

De openheid van De Wolf wordt dan ook met veel respect ontvangen. Op sociale media stromen de steunbetuigingen binnen. Mensen spreken hun medeleven uit en bedanken hem voor zijn eerlijkheid.

Het toont aan hoe belangrijk het is om dit soort verhalen te blijven delen, zodat er meer aandacht en begrip ontstaat voor de impact van Alzheimer.


Een bredere discussie

Johns verhaal raakt aan een groter vraagstuk: hoe gaan we om met mensen die lijden aan 0ngeneeslijke z!ekten zoals Alzheimer? Zijn pleidooi voor eerder ingrijpen bij ondraaglijk lijden zet de discussie rondom euth*nasie opnieuw op scherp.

Veel mensen herkennen zich in de situatie en hopen dat Johns openheid bijdraagt aan meer bewustwording en mogelijk verandering in beleid.


Conclusie

John de Wolf, ooit het onwrikbare boegbeeld van het Nederlandse voetbal, laat in zijn persoonlijke verhaal zien hoe kwetsbaar het leven kan zijn.

Zijn strijd is niet meer op het veld, maar in zijn hart, terwijl hij toekijkt hoe Alzheimer zijn moeder stukje bij beetje van hem afneemt. Het is een aangrijpend verhaal dat laat zien dat zelfs de sterkste onder ons worstelen met de pijn van verlies.

Onze gedachten zijn bij John, zijn moeder en alle families die te maken hebben met Alzheimer. Laten we niet vergeten hoe belangrijk het is om steun en liefde te bieden in deze moeilijke tijden. Heb je zelf een boodschap voor John? Laat dan een reactie achter om je steun te betuigen.

Actueel

Kijkers zeggen allemaal hetzelfde na de intocht van Sinterklaas..

Avatar foto

Published

op

Landelijke intocht van Sinterklaas op Texel verloopt chaotisch: “Kinderen stonden uren te wachten, maar zagen de Sint niet”

Wat een feestelijke dag had moeten worden, liep zaterdag op Texel uit op teleurstelling voor duizenden kinderen en hun ouders. De landelijke intocht van Sinterklaas verliep anders dan gepland door het onstuimige weer. Terwijl het Sinterklaasjournaal wekenlang toewerkte naar een groots avontuur vol spanning en vrolijkheid, bleek de realiteit minder sprookjesachtig.

Veel gezinnen stonden uren langs de geplande route, maar kregen de goedheiligman niet te zien. De stevige wind en logistieke tegenslag zorgden ervoor dat de Stoomboot van Sinterklaas moest uitwijken naar een andere locatie, waardoor het feest grotendeels achter gesloten camera’s plaatsvond.


De dag begon vol verwachting

Al vroeg in de ochtend verzamelden gezinnen zich langs de kade van Oudeschild, waar Sinterklaas volgens de planning zou aanmeren. Kinderen droegen hun mooiste mijtertjes, zwaaiden met vlaggetjes en zongen de bekende liedjes.

“We stonden er al om half acht,” vertelt een moeder uit Alkmaar. “De kinderen hadden tekeningen gemaakt en hoopten dat ze hem even konden zien. Maar hij kwam nooit langs.”

De organisatie had alles voorbereid: muziekkorpsen, vrolijke Pieten en een feestelijke route door het dorp. Alleen het weer gooide roet in het eten.


Wind en veiligheid zetten de plannen op z’n kop

De harde windstoten boven de Waddenzee maakten het voor de Stoomboot onmogelijk om volgens plan aan te leggen bij de grote haven. Om veiligheidsredenen besloot de organisatie uit te wijken naar de binnenhaven, bij restaurant De Kombuis.

Dat betekende dat de Sint niet via de hoofdroute kon binnenkomen. In plaats daarvan werd hij direct naar het podium begeleid, waar de televisieopnames voor het Sinterklaasjournaal plaatsvonden.

Hoewel de uitzending thuis miljoenen kijkers trok, bleef het publiek op de kade met lege handen achter.

“We zagen alleen een paar Pieten voorbijrijden,” vertelt een vader teleurgesteld. “De kinderen dachten dat Sinterklaas nog zou komen, maar uiteindelijk gingen we naar huis zonder hem gezien te hebben.”


Teleurstelling en tranen langs de route

Langs de geplande intochtroute heerste verwarring. Families wisten niet goed of ze moesten blijven wachten of vertrekken. De speakers op het terrein gaven geen duidelijke informatie, waardoor velen bleven hopen op een verrassing.

Toen duidelijk werd dat de Sint de route niet meer zou volgen, was de teleurstelling groot. Sommige kinderen barstten in tranen uit, anderen probeerden hun vrolijkheid te bewaren door de Pieten enthousiast toe te zwaaien.

“Je merkt dat het voor de kinderen om dat éne moment gaat,” zegt een vrijwilliger van de organisatie. “Ze willen de Sint in het echt zien, zijn hand schudden, een pepernoot vangen. Dat is de magie van dit feest.”

De gebruikelijke pepernotenregen bleef uit, en het warme contactmoment tussen de Sint en zijn jonge fans ontbrak dit jaar volledig.


Online reacties: begrip én kritiek

Op sociale media werd de situatie al snel trending. Onder de hashtag #Intocht deelden kijkers hun ervaringen.

Sommigen uitten hun frustratie over de rommelige organisatie, terwijl anderen juist begrip toonden voor de moeilijke omstandigheden op het eiland.

“Heel jammer voor de kinderen,” schreef een gebruiker. “Maar veiligheid gaat natuurlijk voor alles.”

Anderen vonden dat de televisieversie van de intocht te veel draaide om het verhaal van het Sinterklaasjournaal en te weinig om de echte beleving voor het publiek op Texel.

“Voor de kijkers thuis was het leuk, maar voor de mensen daar ter plekke was het gewoon een koude, lange ochtend zonder Sint,” klonk het op X (voorheen Twitter).


De magie van het moment

De landelijke intocht is elk jaar hét begin van de feestmaand. Het moment waarop de boot van Sinterklaas aanmeert, markeert voor velen de officiële start van de gezellige decembertijd.

Dat juist dit onderdeel dit jaar misliep, voelde als een gemis voor veel gezinnen.

“Mijn dochter geloofde echt dat hij uit Spanje zou komen aanvaren,” vertelt een moeder uit Den Helder. “Ze bleef maar kijken of ze hem zag. Toen hij niet kwam, vroeg ze of hij misschien ziek was. Dat brak mijn hart een beetje.”

Ondanks de teleurstelling blijft de dankbaarheid groot richting de vele vrijwilligers, politieagenten en medewerkers die zich hebben ingezet om het evenement in goede banen te leiden — hoe lastig de omstandigheden ook waren.


De rol van het Sinterklaasjournaal

De landelijke intocht is elk jaar onderdeel van het Sinterklaasjournaal, de populaire NTR-serie die het verhaal van de Sint levendig maakt voor miljoenen kinderen.

In de dagen voorafgaand aan de intocht draaide het programma dit keer om een verdwaalde Stoomboot en een kapotte vuurtorenlamp op Texel — een spannend scenario dat de aankomst extra bijzonder moest maken.

Door de windproblemen werd dat fictieve avontuur echter onverwacht werkelijkheid. De Stoomboot wérd echt gedwongen af te wijken, waardoor het moeilijk was de magie van televisie te combineren met de realiteit van het weer.

“We hadden gehoopt dat alles mooi samen zou vallen,” liet een woordvoerder van de organisatie weten. “Maar veiligheid en planning gingen boven het script.”


Hoop voor volgend jaar

Toch blijft de blik positief gericht op volgend jaar. De organisatie heeft inmiddels laten weten te evalueren hoe de communicatie beter kan, zodat toeschouwers niet opnieuw voor verrassingen komen te staan.

“Het is verdrietig dat sommige kinderen hem niet hebben kunnen zien,” aldus een woordvoerder. “We willen ervoor zorgen dat iedereen volgend jaar de kans krijgt om dat bijzondere moment mee te maken.”

De verwachting is dat de landelijke intocht volgend jaar terugkeert naar het vasteland, mogelijk op een locatie waar het weer minder invloed heeft.

Ondertussen benadrukken veel ouders dat de magie van Sinterklaas niet volledig verloren is gegaan.

“Thuis zetten we vanavond gewoon de schoen,” zegt een vader glimlachend. “Dan komt hij daar wél langs.”


De kracht van traditie

Het Sinterklaasfeest blijft, ondanks alle tegenslag, een diepgewortelde traditie die draait om saamhorigheid, spanning en verbeelding. Voor veel gezinnen betekent de intocht een moment van verbondenheid – een herinnering die jaar na jaar wordt doorgegeven.

En hoewel het dit keer niet volgens plan verliep, blijft de essentie overeind: de verwondering van kinderen die geloven in iets goeds, iets warms en iets magisch.

“Het is jammer dat het zo liep,” zei een oma die met haar kleinkinderen was gekomen. “Maar als ik zie hoe ze thuis zingen bij de schoen, weet ik: de Sint leeft in hun hart. En dat is uiteindelijk wat telt.”


Slot: de Sint komt er toch wel

De landelijke intocht op Texel mag dan niet perfect zijn verlopen, de geest van Sinterklaas is springlevend.

De storm, de teleurstelling en de chaos ten spijt — voor veel kinderen blijft het geloof in de Sint onwankelbaar. En zodra het avond wordt, staan de schoenen weer klaar bij de haard, met een wortel voor Amerigo of Ozosnel en een briefje vol verlangens.

Want of de boot nu wind mee heeft of niet: Sinterklaas komt altijd.

Continue Reading

Trending

  • Actueel11 maanden geleden

    Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’

  • Actueel10 maanden geleden

    Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien

  • Actueel10 maanden geleden

    Martijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’

  • Actueel9 maanden geleden

    Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald

  • Actueel10 maanden geleden

    André Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg

  • Actueel10 maanden geleden

    Volgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔

  • Actueel10 maanden geleden

    Ophef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg

  • Actueel10 maanden geleden

    Zangeres Maan laat op podium zien wat ze in huis heeft tijdens optreden. Daar kunnen de mannen wel van genieten