Connect with us

Actueel

John de Wolf gebroken: ”Ze leeft niet meer”

Avatar foto

Published

4 maanden geleden

op

John de Wolf, een naam die in de voetbalwereld synoniem staat voor kracht en onverzettelijkheid, heeft in zijn carrière veel meegemaakt. Als speler was hij berucht om zijn harde spel en kreeg hij de bijnaam ’t Beest van Rotterdam. Maar achter deze stoere façade schuilt een man die diep geraakt is door een persoonlijke tragedie: het gevecht van zijn moeder tegen Alzheimer. Voor de inmiddels 62-jarige oud-voetballer is dit een strijd waar hij geen oplossing voor heeft.

“Ze herkent me niet meer”

In een openhartig interview met het weekblad Privé eerder dit jaar, deelde De Wolf het schrijnende verhaal van zijn 82-jarige moeder, bij wie Alzheimer is vastgesteld. De z!ekte heeft haar zo in haar greep dat ze haar eigen zoon niet meer herkent. “Er zit geen leven meer in haar,” vertelde hij destijds.

De realiteit is keihard voor De Wolf. Als iemand die bekendstaat om zijn robuustheid, zowel op als buiten het veld, is dit een situatie die hem emotioneel aan het wankelen brengt. “Ik zei toen ik bij haar kwam: ‘Ik ben het, John, je zoon.’ Toen antwoordde mijn moeder: ‘Dat kunnen ze allemaal wel zeggen.’” Het is een uitspraak die de harde realiteit van Alzheimer pijnlijk duidelijk maakt.

Een onmenselijk proces

In een recent interview met sportmagazine Helden sprak De Wolf opnieuw over de toestand van zijn moeder. Hij beschreef hoe de z!ekte haar niet alleen fysiek, maar ook emotioneel en karakterologisch heeft veranderd. “Ze heeft een heel ander karakter gekregen. Het is mijn moeder nog wel, maar eigenlijk ook niet,” verzuchtte hij.

De Wolf benoemt de situatie als “mensonterend.” Het is moeilijk te bevatten dat iemand die hij zijn hele leven heeft gekend, nu zo veranderd is door de z!ekte. Het gevoel van machteloosheid is groot, vooral omdat er geen genezing is voor Alzheimer. “Als ik zie hoe mijn moeder er nu aan toe is… Ik wil haar zo niet zien lijden,” aldus de oud-voetballer.

Een wrang familiepatroon

Wat de situatie nog wranger maakt, is dat Alzheimer al eerder zijn familie heeft geraakt. Johns oma leed eveneens aan deze slopende z!ekte. De moeder van John verzorgde destijds haar eigen moeder en maakte toen een opmerking die nu bijzonder beladen is. “Ze zei altijd: ‘Zo wil ik niet worden. Mocht dat wel zo zijn, dan geef je maar een paar pillen of een spuitje.’”

Deze wens is echter nooit officieel vastgelegd, waardoor Johns moeder nu een lot ondergaat dat ze zelf nooit heeft gewild. “Het is in mijn ogen een teken van echte liefde als je daar eerder een einde aan kan laten maken,” stelt De Wolf.

Het is een onderwerp dat hij met veel pijn en verdriet bespreekt, en dat tegelijkertijd de complexe discussie rondom euth*nasie en Alzheimer aanzwengelt.

De impact op John

Voor iemand als John de Wolf, die altijd heeft gestreden voor zijn successen en als baken van kracht werd gezien, is het moeilijk om toe te moeten kijken hoe zijn moeder zo achteruitgaat.

Het is een strijd waar hij als zoon geen controle over heeft, wat de situatie des te schrijnender maakt. Zijn openheid over de situatie laat zien hoe diep de z!ekte Alzheimer niet alleen patiënten, maar ook hun geliefden raakt.

Steunbetuigingen

Het verhaal van John de Wolf en zijn moeder raakt niet alleen de voetbalwereld, maar ook mensen daarbuiten. Alzheimer is een z!ekte die in vele families voorkomt, en Johns verhaal geeft een gezicht aan de ontelbare gezinnen die dagelijks met dezelfde worstelingen te maken hebben.

De openheid van De Wolf wordt dan ook met veel respect ontvangen. Op sociale media stromen de steunbetuigingen binnen. Mensen spreken hun medeleven uit en bedanken hem voor zijn eerlijkheid.

Het toont aan hoe belangrijk het is om dit soort verhalen te blijven delen, zodat er meer aandacht en begrip ontstaat voor de impact van Alzheimer.

Een bredere discussie

Johns verhaal raakt aan een groter vraagstuk: hoe gaan we om met mensen die lijden aan 0ngeneeslijke z!ekten zoals Alzheimer? Zijn pleidooi voor eerder ingrijpen bij ondraaglijk lijden zet de discussie rondom euth*nasie opnieuw op scherp.

Veel mensen herkennen zich in de situatie en hopen dat Johns openheid bijdraagt aan meer bewustwording en mogelijk verandering in beleid.

Conclusie

John de Wolf, ooit het onwrikbare boegbeeld van het Nederlandse voetbal, laat in zijn persoonlijke verhaal zien hoe kwetsbaar het leven kan zijn.

Zijn strijd is niet meer op het veld, maar in zijn hart, terwijl hij toekijkt hoe Alzheimer zijn moeder stukje bij beetje van hem afneemt. Het is een aangrijpend verhaal dat laat zien dat zelfs de sterkste onder ons worstelen met de pijn van verlies.

Onze gedachten zijn bij John, zijn moeder en alle families die te maken hebben met Alzheimer. Laten we niet vergeten hoe belangrijk het is om steun en liefde te bieden in deze moeilijke tijden. Heb je zelf een boodschap voor John? Laat dan een reactie achter om je steun te betuigen.

Gerelateerde onderwerpen:

Actueel

The Passion-kijkers gaan helemaal los: ”Echt slecht”

Avatar foto

Published

23 uur geleden

op

april 18, 2025

Door

The Passion 2025: Eva Simons krijgt felle kritiek én steun na haar optreden als Maria

Het is weer zover: Nederland stemt massaal af op The Passion, het jaarlijkse muzikale spektakel waarin het lijdensverhaal van Jezus wordt verteld in een modern jasje. Bekende Nederlanders vertolken hierbij hoofdrollen en zingen bekende popsongs die passen bij de emotionele lading van het verhaal. Elk jaar opnieuw leidt dit tot lof, ontroering, maar ook felle meningen op social media. En dit jaar is het Eva Simons die de meeste reacties oproept — zowel positief als kritisch.

Een hoofdrol met hoge verwachtingen

Eva Simons, zangeres van internationale allure, had dit jaar de eer om de rol van Maria op zich te nemen. Met hits als This Is Love met Will.i.am en een sterke live-reputatie, waren de verwachtingen hooggespannen. Eva, bekend om haar krachtige stem en energieke uitstraling, leek op papier de perfecte keuze voor deze emotioneel beladen rol. Maar zoals vaak bij live-optredens in de openlucht: niet alles gaat altijd volgens plan.

De eerste noten: valse start?

Direct na haar eerste nummer verschenen de eerste berichten op social media. De toon? Kritisch. Veel kijkers merkten op dat haar zang zuiverheid miste en dat de uitvoering niet in lijn lag met de verwachtingen die je van een ervaren zangeres mag hebben.

Een veel gedeelde reactie op X (voorheen Twitter) luidde: “Oef Eva, en ik maar denken dat jij de enige echte zangeres was. Valt dat even tegen!” Een ander schreef: “Wat slecht van Eva Simons. Slechte keus zeg.” De kritiek was duidelijk: mensen vonden haar eerste optreden ondermaats.

Meer nuance na tweede nummer

Toch veranderde de toon iets na haar tweede muzikale bijdrage. Het nummer klonk stabieler, met meer controle en emotionele overtuiging. Sommige kijkers gaven toe dat het tweede optreden veel beter was dan het eerste, maar de eerste indruk bleek lastig te wissen. Toch bleef het aantal negatieve reacties aanhouden, waarbij men zich afvroeg of ze niet beter een andere artiest hadden kunnen vragen voor deze sleutelrol.

“Ik vind Eva normaal een goede zangeres… Maar dit was het gewoon niet vanavond,” aldus een andere kijker.

Steun vanaf de bank

Gelukkig kreeg Eva Simons ook de nodige steun. Er waren ook kijkers die benadrukten hoe knap het is om live te zingen tijdens een groot televisie-evenement als The Passion, dat bovendien in de open lucht plaatsvindt — vaak onder koude weersomstandigheden en met een flinke portie zenuwen.

Een fan reageerde fel op de kritiek: “Berichten vanuit de luie stoel dat Eva vals zingt. Ik vind het knap dat ze dit doet! Niet makkelijk in de kou!” Iemand anders sloot zich daarbij aan: “Wat zitten mensen te zeiken over Eva. Ze doet het heel goed. Oh ja wat erg als ze eens ff een toon mist.”

Een andere kijker voegde eraan toe: “Vergeet niet: live zingen op tv, buiten, met zenuwen… Dat is echt heel moeilijk. Respect voor iedereen die dat durft.”

Het blijft een uitdaging

The Passion is niet zomaar een concert of show. Het is een productie vol emotie, dramatiek en verwachtingen. BN’ers die meedoen, worden vaak keihard beoordeeld. Niet alleen op hun zang, maar ook op hun acteerwerk, uitstraling en geloofwaardigheid in de rol die ze spelen. Daarbij speelt social media een steeds grotere rol in de beleving van het programma. Al tijdens de uitzending vliegen de reacties over het scherm — vaak zonder nuance of begrip voor de omstandigheden waarin de artiesten werken.

Eva Simons zat in een lastige positie. Niet alleen vanwege de technische uitdagingen van het live zingen, maar ook omdat Maria een rol is die veel vraagt op emotioneel vlak. De moeder van Jezus staat symbool voor verdriet, kracht en onvoorwaardelijke liefde. Het is geen makkelijke rol om geloofwaardig te vertolken, zeker niet voor een publiek dat gewend is om haar vooral te zien als popzangeres.

Een carrière buiten de grenzen

Eva’s deelname aan The Passion is ook bijzonder omdat ze vooral bekend is van haar internationale carrière. Ze werkte samen met wereldsterren, stond op grote festivals en scoorde hits in binnen- en buitenland. Voor haar was deze rol een kans om zich van een andere kant te laten zien: kwetsbaarder, serieuzer en meer verbonden met een traditioneel publiek.

Juist daarom werd er extra scherp gekeken. Misschien verwachtten mensen te veel, of misschien is de lat voor vrouwelijke artiesten met een grote naam automatisch hoger. Hoe dan ook: haar keuze om zich kwetsbaar op te stellen in zo’n grote liveshow is op zichzelf al bewonderenswaardig.

Kracht en kwetsbaarheid

Ondanks de verdeeldheid onder kijkers, blijft één ding overeind: Eva Simons heeft lef getoond. In plaats van op veilige shows te blijven hangen, koos ze ervoor om een iconische rol te vertolken in een productie met miljoenen kijkers. Ze stond daar live, in de kou, onder grote druk, en gaf zich volledig.

Die kracht om door te zetten, ondanks alle meningen die al tijdens de uitzending over haar heen kwamen, getuigt van karakter. Het laat zien dat Eva meer is dan alleen een stem of een hitmachine. Ze is ook een artiest die risico’s durft te nemen — en die weet dat het soms fout kan gaan, maar toch de sprong waagt.

De impact van The Passion

Jaar na jaar weet The Passion Nederland te boeien. Het verbindt generaties, gelovigen én niet-gelovigen, met een verhaal dat universeel aanvoelt. Dat daarbij zoveel aandacht uitgaat naar de prestaties van de BN’ers, is logisch: zij dragen de avond. Maar het roept ook de vraag op hoe we omgaan met onze verwachtingen, met kritiek, en met de mensen die hun nek uitsteken voor een avondje televisie die iets wil vertellen over hoop, verlies en liefde.

In die context verdient Eva Simons misschien wat meer begrip. Haar optreden was niet perfect — maar in welke rol is dat ooit wel het geval?

Tot slot

Of je nu onder de indruk was van Eva’s optreden of niet: The Passion doet wat het moet doen. Het roept emotie op, zet mensen aan het denken en creëert gesprek. En dat is uiteindelijk belangrijker dan een perfecte noot.

Deel jij de mening van de critici, of ben je juist trots op Eva? Laat je reactie achter op Facebook en laat weten wat jij vond van deze editie van The Passion.

Continue Reading

Trending

  • Actueel4 maanden geleden

    Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’

  • Actueel3 maanden geleden

    Volgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔

  • Actueel3 maanden geleden

    Martijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’

  • Actueel3 maanden geleden

    André Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg

  • Actueel3 maanden geleden

    Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien

  • Actueel4 maanden geleden

    André Hazes wordt nog keer vader: ‘Baby al onderweg’

  • Actueel3 maanden geleden

    😱 Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!

  • Actueel3 maanden geleden

    Ophef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg