Connect with us

Actueel

John de Bever niet welkom op uitvaart beste vriend

Avatar foto

Published

2 weken geleden

op

Zolang Johan Derksen nog op de buis te zien is, hoef je niet bang te zijn dat het stil wordt rond de Vandaag Inside-analist. Maar ondanks zijn scherpe pen, uitgesproken mening en energieke voorkomen, ontkomt ook Derksen niet aan de gedachte dat het leven eindig is. De 76-jarige snor denkt inmiddels na over zijn eigen uitvaart — en dat leidt tot opvallende keuzes. Eén daarvan? Zijn goede vriend John de Bever mag onder geen beding zingen op zijn begrafenis. “Ik heb hem dat verboden,” zegt Johan met een mengeling van humor en overtuiging.

“Het moet geen feest worden”

Tijdens een recente uitzending van Vandaag Inside kwamen de heren op een lichtelijk macaber onderwerp: de d00d. Wilfred Genee stelde de vraag wat Johan zoal zou willen bij zijn afscheid, en dat leidde tot een uitgesproken – en vooral typisch Derksen – antwoord. “Ik wil gewoon dat ze me netjes begraven. Geen poespas, geen gezang van John de Bever, want dat zou het veel te vrolijk maken. Ik heb hem ook echt verboden om daar te zingen,” aldus Johan.

De tafelgenoten konden er wel om lachen, maar Johan was bloedserieus. “Kijk, ik mag John ontzettend graag. Maar ik wil geen volksfeest van mijn begrafenis maken. Geen ‘Jij krijgt die lach niet van mijn gezicht’ aan de rand van mijn graf. Dat lijkt me niks.”

Geen trek in een tv-uitvaart

Ook het programma De Kist, waarin bekende Nederlanders praten over hun eigen d00d en hoe ze die het liefst zouden willen beleven, is volledig aan Johan voorbijgegaan. Hij vertelt dat hij benaderd werd voor deelname, maar vriendelijk bedankt heeft.

“Die man komt dan voorrijden in zo’n klein autootje, met een d00dskist op het dak, en dan moet je met een serieus gezicht gaan zitten praten over je sterfelijkheid. Nee hoor, dat hoeft van mij allemaal niet. Dan staan de mensen in Grolloo nog te juichen omdat ze denken dat het eindelijk zover is,” grapt hij.

Hoewel het onderwerp zwaar is, benadert Johan het met zijn kenmerkende droge humor. En eerlijk is eerlijk, die combinatie van luchtigheid en levenswijsheid maakt dat je er ondanks alles toch om moet glimlachen.

Bang voor de d00d? Nee joh!

Wilfred Genee vroeg zich hardop af of er misschien meer achter Johan’s nuchtere houding zit. “Ben je dan toch ergens bang voor? Dat het einde eraan komt?”

Maar daar wil Derksen niets van weten. “Nee man. Ik ben helemaal niet bang voor de d00d. Ik zeg altijd: breng mij maar naar de overkant van de straat – daar ligt het kerkhof. Makkelijk zat.”

Het is typerend voor de man die jarenlang zijn ongezouten mening gaf over voetbal, politiek, media en alles daartussenin. Iemand die niet terugdeinst voor scherpe woorden en harde waarheden, blijkt ook in de laatste fase van het leven die lijn gewoon door te trekken.

Geen speeches, geen sentiment

Wat betreft zijn uitvaart, heeft Johan het allemaal het liefst zo eenvoudig mogelijk. Geen toespraken, geen eerbetonen, en al helemaal geen lange verhalen over hoe bijzonder hij was. “Ik hoef echt geen mensen die een mooi praatje houden. Ik weet zelf wel hoe ik was. Dat hoeven ze niet voor mij op te sommen.”

Op de vraag van Wilfred of hij dan écht niks wil — “Zelfs wij niet? Wij mogen ook niks zeggen?” — blijft Johan bij zijn standpunt. “Nee, ook jullie niet. Ik wil niet dat jullie daar staan te ouwehoeren alsof het een aflevering van Vandaag Inside is. Kom gewoon, gooi een bloemetje, en ga daarna aan de borrel.”

Daarmee laat Johan zien dat hij ondanks zijn ironische opmerkingen, ook nadenkt over het effect van zijn uitvaart op de mensen om hem heen. Liever geen gedoe, maar ook geen leegte. Hij hoopt dan ook dat zijn vrienden wél gewoon komen opdagen. “Jullie komen toch wel? Anders lig ik daar helemaal alleen, dat wil ik ook niet.”

John de Bever: zanger én vriend

Wat het bijzonder maakt, is dat Johan het verzoek richting John de Bever niet uit botheid doet. Integendeel, de twee delen al jaren een bijzondere band. Ze zijn vaak samen op tv te zien, gaan met elkaar op pad en hebben zichtbaar plezier in elkaars gezelschap.

Dat Johan nu uitgerekend hém vraagt om níet te zingen op zijn uitvaart, zegt iets over hoe belangrijk hij het vindt dat zijn afscheid in lijn ligt met wie hij is: nuchter, ingetogen, en zonder spektakel. Geen franje, geen glitter, geen polonaise. Gewoon, een man in een kist, en een paar mensen die afscheid nemen. En daarna: het leven weer door.

Of John zich daar daadwerkelijk aan zal houden, is natuurlijk de vraag. Maar als we de woorden van Derksen moeten geloven, is het hem bloedserieus.

De d00d, maar dan met een knipoog

Waar veel mensen de d00d vermijden als onderwerp, laat Johan zien dat je het met een zekere luchtigheid en zelfspot kunt benaderen. Niet om het onderwerp kleiner te maken dan het is, maar om het menselijk te houden. “Je moet er gewoon over kunnen praten,” aldus Derksen. “Het hoort bij het leven.”

En als dat betekent dat zijn uitvaart gepaard gaat met stilte in plaats van zang, dan is dat prima. Geen ballads, geen tranentrekkers, geen dramatische afscheidsliedjes. Geen wervelende show, maar een stille groet.

Toch een beetje verdriet

Natuurlijk zit er achter die harde grappen ook een vorm van melancholie. Johan is niet bang voor de d00d, maar hij is zich er wel van bewust dat het einde op een dag komt. Hij kijkt er niet naar uit, maar hij omarmt het idee met dezelfde nuchterheid als waarmee hij elke avond het nieuws fileert.

Het feit dat hij nu al bezig is met het regelen van zijn afscheid – zij het met een knipoog – geeft aan dat hij het leven niet als vanzelfsprekend beschouwt. Misschien is dat ook wel de les die hij ons, tussen neus en lippen door, meegeeft.

“Breng me maar over de straat”

Of Johan Derksen binnenkort het tijdelijke met het eeuwige verwisselt? Zeker niet als het aan hem ligt. Hij is voorlopig nog van plan elke dag op de buis te verschijnen, en de wereld van zijn messcherpe meningen te voorzien. Maar mocht die dag toch komen, dan weten we nu in ieder geval wat hij niet wil: John de Bever die zingt aan zijn graf.

En ergens, diep vanbinnen, hopen we allemaal dat die wens nog héél lang niet ingewilligd hoeft te worden.

✨ Laat ons weten wat jij van Johan’s nuchtere kijk op het leven en de d00d vindt. Zou jij ook willen bepalen wie er wél of niet op jouw uitvaart mag zingen? Praat mee in de reacties op Facebook!

Gerelateerde onderwerpen:

Actueel

The Passion-kijkers gaan helemaal los: ”Echt slecht”

Avatar foto

Published

17 uur geleden

op

april 18, 2025

Door

The Passion 2025: Eva Simons krijgt felle kritiek én steun na haar optreden als Maria

Het is weer zover: Nederland stemt massaal af op The Passion, het jaarlijkse muzikale spektakel waarin het lijdensverhaal van Jezus wordt verteld in een modern jasje. Bekende Nederlanders vertolken hierbij hoofdrollen en zingen bekende popsongs die passen bij de emotionele lading van het verhaal. Elk jaar opnieuw leidt dit tot lof, ontroering, maar ook felle meningen op social media. En dit jaar is het Eva Simons die de meeste reacties oproept — zowel positief als kritisch.

Een hoofdrol met hoge verwachtingen

Eva Simons, zangeres van internationale allure, had dit jaar de eer om de rol van Maria op zich te nemen. Met hits als This Is Love met Will.i.am en een sterke live-reputatie, waren de verwachtingen hooggespannen. Eva, bekend om haar krachtige stem en energieke uitstraling, leek op papier de perfecte keuze voor deze emotioneel beladen rol. Maar zoals vaak bij live-optredens in de openlucht: niet alles gaat altijd volgens plan.

De eerste noten: valse start?

Direct na haar eerste nummer verschenen de eerste berichten op social media. De toon? Kritisch. Veel kijkers merkten op dat haar zang zuiverheid miste en dat de uitvoering niet in lijn lag met de verwachtingen die je van een ervaren zangeres mag hebben.

Een veel gedeelde reactie op X (voorheen Twitter) luidde: “Oef Eva, en ik maar denken dat jij de enige echte zangeres was. Valt dat even tegen!” Een ander schreef: “Wat slecht van Eva Simons. Slechte keus zeg.” De kritiek was duidelijk: mensen vonden haar eerste optreden ondermaats.

Meer nuance na tweede nummer

Toch veranderde de toon iets na haar tweede muzikale bijdrage. Het nummer klonk stabieler, met meer controle en emotionele overtuiging. Sommige kijkers gaven toe dat het tweede optreden veel beter was dan het eerste, maar de eerste indruk bleek lastig te wissen. Toch bleef het aantal negatieve reacties aanhouden, waarbij men zich afvroeg of ze niet beter een andere artiest hadden kunnen vragen voor deze sleutelrol.

“Ik vind Eva normaal een goede zangeres… Maar dit was het gewoon niet vanavond,” aldus een andere kijker.

Steun vanaf de bank

Gelukkig kreeg Eva Simons ook de nodige steun. Er waren ook kijkers die benadrukten hoe knap het is om live te zingen tijdens een groot televisie-evenement als The Passion, dat bovendien in de open lucht plaatsvindt — vaak onder koude weersomstandigheden en met een flinke portie zenuwen.

Een fan reageerde fel op de kritiek: “Berichten vanuit de luie stoel dat Eva vals zingt. Ik vind het knap dat ze dit doet! Niet makkelijk in de kou!” Iemand anders sloot zich daarbij aan: “Wat zitten mensen te zeiken over Eva. Ze doet het heel goed. Oh ja wat erg als ze eens ff een toon mist.”

Een andere kijker voegde eraan toe: “Vergeet niet: live zingen op tv, buiten, met zenuwen… Dat is echt heel moeilijk. Respect voor iedereen die dat durft.”

Het blijft een uitdaging

The Passion is niet zomaar een concert of show. Het is een productie vol emotie, dramatiek en verwachtingen. BN’ers die meedoen, worden vaak keihard beoordeeld. Niet alleen op hun zang, maar ook op hun acteerwerk, uitstraling en geloofwaardigheid in de rol die ze spelen. Daarbij speelt social media een steeds grotere rol in de beleving van het programma. Al tijdens de uitzending vliegen de reacties over het scherm — vaak zonder nuance of begrip voor de omstandigheden waarin de artiesten werken.

Eva Simons zat in een lastige positie. Niet alleen vanwege de technische uitdagingen van het live zingen, maar ook omdat Maria een rol is die veel vraagt op emotioneel vlak. De moeder van Jezus staat symbool voor verdriet, kracht en onvoorwaardelijke liefde. Het is geen makkelijke rol om geloofwaardig te vertolken, zeker niet voor een publiek dat gewend is om haar vooral te zien als popzangeres.

Een carrière buiten de grenzen

Eva’s deelname aan The Passion is ook bijzonder omdat ze vooral bekend is van haar internationale carrière. Ze werkte samen met wereldsterren, stond op grote festivals en scoorde hits in binnen- en buitenland. Voor haar was deze rol een kans om zich van een andere kant te laten zien: kwetsbaarder, serieuzer en meer verbonden met een traditioneel publiek.

Juist daarom werd er extra scherp gekeken. Misschien verwachtten mensen te veel, of misschien is de lat voor vrouwelijke artiesten met een grote naam automatisch hoger. Hoe dan ook: haar keuze om zich kwetsbaar op te stellen in zo’n grote liveshow is op zichzelf al bewonderenswaardig.

Kracht en kwetsbaarheid

Ondanks de verdeeldheid onder kijkers, blijft één ding overeind: Eva Simons heeft lef getoond. In plaats van op veilige shows te blijven hangen, koos ze ervoor om een iconische rol te vertolken in een productie met miljoenen kijkers. Ze stond daar live, in de kou, onder grote druk, en gaf zich volledig.

Die kracht om door te zetten, ondanks alle meningen die al tijdens de uitzending over haar heen kwamen, getuigt van karakter. Het laat zien dat Eva meer is dan alleen een stem of een hitmachine. Ze is ook een artiest die risico’s durft te nemen — en die weet dat het soms fout kan gaan, maar toch de sprong waagt.

De impact van The Passion

Jaar na jaar weet The Passion Nederland te boeien. Het verbindt generaties, gelovigen én niet-gelovigen, met een verhaal dat universeel aanvoelt. Dat daarbij zoveel aandacht uitgaat naar de prestaties van de BN’ers, is logisch: zij dragen de avond. Maar het roept ook de vraag op hoe we omgaan met onze verwachtingen, met kritiek, en met de mensen die hun nek uitsteken voor een avondje televisie die iets wil vertellen over hoop, verlies en liefde.

In die context verdient Eva Simons misschien wat meer begrip. Haar optreden was niet perfect — maar in welke rol is dat ooit wel het geval?

Tot slot

Of je nu onder de indruk was van Eva’s optreden of niet: The Passion doet wat het moet doen. Het roept emotie op, zet mensen aan het denken en creëert gesprek. En dat is uiteindelijk belangrijker dan een perfecte noot.

Deel jij de mening van de critici, of ben je juist trots op Eva? Laat je reactie achter op Facebook en laat weten wat jij vond van deze editie van The Passion.

Continue Reading

Trending

  • Actueel4 maanden geleden

    Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’

  • Actueel3 maanden geleden

    Volgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔

  • Actueel3 maanden geleden

    Martijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’

  • Actueel3 maanden geleden

    André Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg

  • Actueel3 maanden geleden

    Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien

  • Actueel4 maanden geleden

    André Hazes wordt nog keer vader: ‘Baby al onderweg’

  • Actueel3 maanden geleden

    😱 Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!

  • Actueel3 maanden geleden

    Ophef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg