Actueel
Dit zou mogelijk de vermeende bekende pedofiel kunnen volgens Alberto Stegeman
Alberto Stegeman onthult schokkende onthulling in radio-interview: “Als dit uitlekt, is dat groot nieuws”
Alberto Stegeman, bekend van zijn spraakmakende undercoverreportages en onderzoeksjournalistiek, heeft tijdens een radio-interview een opmerkelijke en ronduit schokkende onthulling gedaan. In een gesprek met radio-dj Ferry Oomen bij Veronica Radio liet de presentator van Undercover in Nederland doorschemeren dat hij ooit onderzoek heeft gedaan naar een bekende Nederlander die mogelijk betrokken was bij een hulpgroep voor ped0fielen.
Een gevoelig onderwerp
Het gesprek begon luchtig, maar kreeg al snel een serieuze wending toen Oomen vroeg naar geruchten die al langer rondgaan. “Ik begreep dat het over een soort BN’er ging,” zei hij voorzichtig. “Over iemand die vaak bij een talkshow aanwezig was. Daar had je ook niet genoeg bewijs voor, toch? Kun je daar iets meer over vertellen?”
Alberto Stegeman, die bekendstaat om zijn vastberadenheid en gedrevenheid om onrecht aan te kaarten, besloot daarop een tipje van de sluier op te lichten. “Ja, dat klopt,” zei hij. “Het gaat om iemand die inderdaad regelmatig bij talkshows zat. En het is iemand waarvan, als het zou uitlekken wie het is, dat echt héél groot nieuws in Nederland zou zijn.”
Beelden met een verborgen camera
Volgens Stegeman heeft hij destijds zelf geprobeerd om de zaak grondig te onderzoeken. Hij maakte daarbij gebruik van een verborgen camera – een methode die hij vaker heeft ingezet om misstanden aan het licht te brengen. “De beelden die ik toen maakte, waren nog niet zo scherp als nu,” legt hij uit. “De technologie is inmiddels veel verder ontwikkeld.”
Ondanks de mindere kwaliteit van de beelden besloot hij het materiaal voor te leggen aan een bureau dat gespecialiseerd is in identificatie en beeldonderzoek. “Ze konden het eigenlijk nagenoeg zeker zeggen,” zegt Stegeman daarover. “Maar niet duizend procent zeker. En dus heb ik het nooit kunnen brengen.”
Waarom de onthulling nooit werd uitgezonden
Het feit dat Stegeman de beelden niet heeft uitgezonden, is een bewuste keuze geweest. “Zonder honderd procent zekerheid kun je iemand niet beschuldigen,” zegt hij resoluut. “Daarvoor is het onderwerp veel te gevoelig en de gevolgen veel te groot.” Hij benadrukt dat hij, ondanks de ernst van de zaak, altijd professioneel blijft en geen enkel risico neemt met dit soort beschuldigingen.
“Het gaat hier om iemands leven,” zegt hij. “Als je dit soort verhalen naar buiten brengt zonder sluitend bewijs, kan dat onherstelbare schade aanrichten. Daarom heb ik het altijd zo gelaten.”
Een vraag die blijft hangen
Ferry Oomen vroeg zich hardop af of de betreffende BN’er nog steeds regelmatig op televisie verschijnt. Stegeman antwoordde voorzichtig: “Als dat uitlekt, ja, dan is dat een bom in Nederland.” Daarmee liet hij in het midden of de man in kwestie vandaag de dag nog een prominente plek inneemt in de media.
Het gesprek maakte meteen duidelijk hoe lastig het kan zijn om in de wereld van de onderzoeksjournalistiek te werken. Soms stuit je op informatie die je niet kunt negeren, maar die je ook niet zomaar kunt delen.
Een zaak van jaren geleden
Stegeman benadrukt dat dit onderzoek al enige tijd geleden heeft plaatsgevonden. “Het is niet iets van gisteren,” zegt hij. “Maar ik wilde er nu toch iets over kwijt, omdat het mij ook altijd is bijgebleven. Je vergeet dit soort dingen niet snel.”
Waarom hij nu toch een tipje van de sluier oplicht? “Misschien om te laten zien dat je als journalist soms dingen tegenkomt waarvan je zelf ook schrikt,” zegt hij. “En dat je altijd zorgvuldig moet omgaan met dit soort informatie.”
Nieuw boek: Alberto’s persoonlijke verhaal
De timing van Stegemans onthulling is opvallend: hij heeft net een boek uitgebracht met de titel Alberto: mijn strijd tegen onrecht. In het boek blikt hij terug op zijn jeugd, zijn eerste stappen als journalist en de vele onderzoeken die hij in zijn carrière heeft gedaan.
Van zijn beroemde reportage over de gebrekkige beveiliging op Schiphol tot de misstanden bij een zorgboerderij in Wedde – Stegeman heeft zich altijd vastgebeten in onderwerpen die anderen liever uit de weg gaan. Zijn aanpak: undercover, vasthoudend en met een scherp oog voor detail.
De nepbom en andere spraakmakende zaken
Een van de meest besproken onthullingen uit zijn carrière was het plaatsen van een nepbom in een gebouw van Defensie. Daarmee wilde Stegeman aantonen dat de beveiliging niet op orde was – een stunt die hem destijds veel lof opleverde, maar ook kritiek en zelfs bedreigingen.
In zijn boek vertelt hij openhartig over hoe hij zelf omgaat met de spanning en de druk die bij dit werk komen kijken. “Ik heb geleerd om altijd het grote plaatje te blijven zien,” zegt hij daarover. “Het gaat niet om het spektakel, het gaat om de waarheid. Om het blootleggen van misstanden en het beschermen van slachtoffers.”
Een journalist die grenzen opzoekt
De onthulling die hij nu deelt over de BN’er die mogelijk betrokken zou zijn bij een ped0fielenhulpgroep, past in dat plaatje. Het laat zien dat Stegeman niet bang is om moeilijke onderwerpen aan te snijden – maar ook dat hij beseft hoe groot de verantwoordelijkheid is die daarbij hoort.
“Ik weet dat mensen soms denken dat ik een sensatiezoeker ben,” zegt hij in het interview. “Maar dat is nooit mijn bedoeling geweest. Ik wil recht doen aan de waarheid, niet aan geruchten.”
Wat nu?
Het is niet duidelijk of Stegeman ooit nog verder onderzoek zal doen naar de BN’er in kwestie. Hij sluit het niet helemaal uit, maar benadrukt dat het dan alleen kan als er nieuw bewijs opduikt. “Zonder zekerheid kan ik het niet maken,” zegt hij opnieuw. “Dat is iets waar ik altijd aan vasthoud.”
Voor nu blijft het dus een mysterie wie de man is – en of hij inderdaad ooit nog publiekelijk door de mand zal vallen.
Conclusie: een journalist met een missie
Alberto Stegeman laat opnieuw zien dat hij niet bang is om lastige onderwerpen aan te pakken, ook als het hem persoonlijk raakt. Zijn onthulling in het interview met Ferry Oomen is schokkend, maar ook een herinnering aan het belang van grondig en zorgvuldig journalistiek werk.
Met zijn nieuwe boek deelt hij niet alleen zijn successen, maar ook de twijfels en moeilijke keuzes die bij zijn vak horen. En dat maakt duidelijk dat onderzoeksjournalistiek niet alleen draait om primeurs, maar ook om respect voor de waarheid – hoe ongemakkelijk die soms ook kan zijn.
Suzan & Freek door het diepste dal: ‘We zijn nog lang niet klaar’
Een week nadat Nederland werd opgeschrikt door het emotionele nieuws dat Freek, de helft van het populaire muzikale duo Suzan & Freek, te maken heeft met een ernstige en uitgezaaide vorm van longk*nker, delen de twee een hoopvolle update. In een openhartige en ontroerende boodschap via hun sociale media vertellen ze hoe het nu met hen gaat, hoe Freek zich fysiek voelt en wat de toekomst nog in petto heeft. Hun woorden raken diep – niet alleen door de ernst van de situatie, maar ook door de liefde en de kracht die eruit spreekt.
Een onverwachte klap
Acht dagen geleden stond de wereld van Suzan en Freek plotseling stil. Na drie uitverkochte concerten in de Ziggo Dome kondigden ze abrupt aan dat ze de rest van hun geplande optredens moesten annuleren. De reden: Freek was kort daarvoor gediagnosticeerd met uitgezaaide longk*nker. De boodschap sloeg in als een bom, bij fans, collega’s en media. Niemand had dit zien aankomen.
In de dagen die volgden werden ze overspoeld door steunbetuigingen. Kaarten, bloemen, digitale knuffels en ontelbaar veel berichten stroomden binnen. En hoewel het nieuws nog altijd als onwerkelijk voelt, besloten Suzan & Freek nu, een week later, hun volgers opnieuw bij te praten.
‘Even naar de dokter’
In hun update vertellen ze hoe het allemaal begon – ogenschijnlijk onschuldig. “We gingen ‘even’ naar de dokter,” schrijft Suzan. Freek kampte al maanden met een aanhoudend hoestje. Niets verontrustends, leek het. Zoals zoveel mensen dacht hij dat het vanzelf wel over zou gaan. Maar toen het bleef aanhouden, besloot hij toch een afspraak te maken. “Een check, meer niet,” dachten ze.
Maar wat begon als een routinematig doktersbezoek, eindigde in een keiharde diagnose. Uitgebreid onderzoek bracht iets veel ernstigers aan het licht: longk*nker, en in een vergevorderd stadium. “Plotseling zat alles anders. De plannen, de toekomst, de muziek – alles kreeg een andere kleur.”
Medicatie, geen chemotherapie
Ondanks de heftige diagnose, is er ook hoop. Freek is inmiddels gestart met levensverlengende medicatie. “Gelukkig geen chemotherapie,” schrijft Suzan. De behandeling is erop gericht om de z!ekte af te remmen en, in het beste geval, voor langere tijd stabiel te houden.
En er is meer positief nieuws. Sinds Freek met de medicatie is begonnen, voelt hij zich lichamelijk beter. “Het hoestje is weg, en hij is weer wat kilo’s aangekomen,” klinkt het opgelucht. Over een tijdje volgt er een nieuwe ronde z!ekenhuisonderzoeken. Die moeten uitwijzen of de medicijnen ook daadwerkelijk het gewenste effect hebben. Als dat zo is, kan er mogelijk voor meerdere jaren stabiliteit zijn.
“We weten dat de cellen op termijn resistent worden,” schrijven ze, “maar voor nu houden we ons vast aan de verhalen van mensen die al jaren vooruit kunnen met deze medicatie. En ondertussen hopen we heel hard op een wonder.”
De kracht van samen
In hun bericht leggen Suzan & Freek de nadruk op hun band. Sinds de diagnose is hun leven volledig veranderd, maar één ding staat vast: ze gaan dit samen aan. “We proberen deze keiharde klap samen een plek te geven. En we zoeken naar een richting in deze bizarre situatie.”
De woorden ademen liefde, veerkracht en strijdlust. “We hebben besloten om samen de schouders eronder te zetten. We gaan er alles aan doen om de uitzondering te worden.” Hun update wordt afgesloten met een hartje en een biddende emoji, symbolen van hoop in een tijd waarin niets meer vanzelfsprekend is.
Zwangerschap: hun lichtpunt
Tussen al het verdriet en de onzekerheid is er ook een straal van licht: de zwangerschap. Suzan is zwanger van hun eerste kindje. En ondanks alles gaat het goed met haar en de baby. “Daar focussen we ons nu zoveel mogelijk op,” schrijven ze. “Onze allergrootste droom.”
Suzan is inmiddels het eerste trimester gepasseerd en voelt zich naar omstandigheden goed. De echo’s zijn tot nu toe positief: “De baby stuitert vrolijk op en neer,” delen ze met een glimlach. “Daar halen we nu al ons geluk uit.”
Het stel geniet zelfs van de kleine momenten: “Tijdens onze optredens lachten we vaak om de crackers en andere snacks die we op het podium hadden verstopt voor Suus, om haar cravings te stillen.” Het laat zien hoe sterk ze proberen vast te houden aan het normale leven, hoe moeilijk ook.
Positiviteit als kracht
Opvallend is de manier waarop Suzan & Freek ondanks alles blijven zoeken naar positiviteit. “We proberen vooral niet te stoppen met leven,” schrijven ze. Muziek blijft daarbij een belangrijke rol spelen. “Tot nu toe maken we elke dag nog samen muziek, en dat voelt zó fijn. We zijn nog lang niet klaar!”
Het stel vraagt hun volgers om tips voor het inrichten van de babykamer, waarmee ze duidelijk maken dat ze – ondanks de onzekerheid – naar de toekomst blijven kijken. “Kom maar door met die leuke ideeën!” Hun oproep wordt massaal beantwoord met steun, adviezen en hartverwarmende reacties.
Massale steun
De steun vanuit het publiek is overweldigend. Niet alleen fans, maar ook collega-artiesten en BN’ers lieten van zich horen. Radioshows draaien hun nummers non-stop, social media stroomt over van liefdevolle berichten, en het nummer ‘Lichtje Branden’ werd zelfs spontaan een hit. Als een soort muzikaal kaarsje voor het stel, opgezet door fans, radiomakers en vrienden.
Het tekent hoeveel Suzan & Freek voor veel mensen betekenen. Hun liedjes, vaak over liefde, verlies en hoop, krijgen in deze situatie een diepere lading. En nu het verhaal omgekeerd is – zij de troost nodig hebben – staat heel Nederland voor ze klaar.
Een intiem dagboek
De manier waarop ze hun proces delen, voelt als het lezen van een dagboek. Open, eerlijk en kwetsbaar. Het is geen gelikt persbericht, maar een menselijke oproep: dit is onze realiteit, we weten niet wat er komt, maar we gaan ervoor.
De combinatie van het slechte nieuws, hun liefde voor elkaar, de komst van hun kindje en hun doorzettingsvermogen maakt dit tot een verhaal dat mensen raakt. Niet omdat het alleen verdrietig is, maar omdat het hoop geeft. Aan iedereen die ook te maken heeft met z!ekte, verlies of angst voor de toekomst.
Dankbaarheid
Tot slot nemen Suzan & Freek uitgebreid de tijd om iedereen te bedanken. “Dankjewel voor al jullie liefde en lichtjes ❤️❤️❤️❤️❤️”, schrijven ze. Het is die stroom van positieve energie die hen zichtbaar kracht geeft.
Wat de toekomst ook brengt, het muzikale duo laat zien dat liefde, verbondenheid en hoop onmisbare brandstoffen zijn – zeker als alles op losse schroeven komt te staan. En zolang ze samen muziek kunnen maken, zolang hun kindje groeit, en zolang er mensen zijn die een lichtje voor hen laten branden, is hun verhaal nog lang niet ten einde.
Dit bericht op Instagram bekijken
-
Actueel5 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel4 maanden geledenMartijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel4 maanden geledenVolgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel4 maanden geledenJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel5 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel4 maanden geledenKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel4 maanden geledenOphef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel5 maanden geleden😱 Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!