Actueel
“Hartverscheurende ontdekking in bos: tijdens een intensieve zoektocht naar een vermiste tiener werd er uiteindelijk een lichaam aangetroffen.”

Verdwijning van Margaret Grigor brengt gemeenschap Melrose dichter bij elkaar
In het schilderachtige Melrose, een vredig dorp in de Schotse grensstreek, werd de 18-jarige Margaret Grigor enkele dagen geleden als vermist opgegeven. Wat begon als een rustige dinsdagmiddag, mondde uit in een intensieve z0ekactie waarbij de hele gemeenschap samenkwam. De verdwijning van Margaret, een geliefd en sociaal meisje met een passie voor natuur en fotografie, zorgde voor een ongekende verbondenheid onder de bewoners.
De onopgemerkte afwezigheid van Margaret
Margaret stond bekend als een vriendelijk en creatief meisje dat haar dagen graag buiten doorbracht. Ze genoot van lange wandelingen, het vastleggen van de natuur met haar camera en levendige gesprekken over lokale geschiedenis. Dat haar afwezigheid op een zonnige middag aanvankelijk niet direct werd opgemerkt, zorgde achteraf voor veel vragen bij haar naasten. Wat was er gebeurd? Waar was ze heen gegaan?
Al snel verspreidde het nieuws van haar vermissing zich via WhatsApp-groepen en buurtapps. De kleine gemeenschap voelde zich sterk betrokken en besloot niet af te wachten. Er werd direct actie ondernomen.
Een golf van solidariteit in het dorp
Binnen enkele uren na de eerste melding werd een georganiseerde z0ekactie opgezet. Vrijwilligers, vrienden en dorpsgenoten bundelden hun krachten. Met gedetailleerde kaarten, verrekijkers en thermoskannen vol thee trokken ze de omliggende natuurgebieden in. Er werd gezocht in parken, bossen en langs de oevers van de rivier, plekken waar Margaret vaak kwam om tot rust te komen.
De z0ektocht was niet alleen praktisch van aard; het bracht ook gesprekken op gang over Margaret’s liefde voor bloemen, vogels en stille momenten in de natuur. Kinderen uit het dorp maakten tekeningen en posters om de z0ektocht extra zichtbaarheid te geven. Deze kleine gebaren, vol hoop en liefde, gaven troost in de moeilijke uren.
Bezorgde reacties van dorpsgenoten
De betrokkenheid van de bewoners werd met het uur groter. Op het dorpsplein ontstond een centraal informatiepunt waar mensen samenkwamen om informatie te delen, vragen te stellen en elkaar te ondersteunen. De sfeer bleef ondanks de bezorgdheid positief en opbouwend. Jong en oud werkten zij aan zij, waarbij elkaars kennis en ervaring werden benut.
Tijdens de wandelingen werd extra aandacht besteed aan details die anders wellicht over het hoofd waren gezien. Margarets favoriete bloemen werden meegenomen als symbool van hoop. De gesprekken die ontstonden, brachten niet alleen nieuwe inzichten maar ook nieuwe vriendschappen en een hernieuwd gevoel van samenhorigheid.
Een bijzondere ontdekking nabij Ancrum
De dag na haar verdwijning werd er in de natuur bij Ancrum een vondst gedaan die voor nieuwe aandacht zorgde. In een gebied dat bekendstaat om zijn rust en schoonheid, vonden zoekers persoonlijke bezittingen van Margaret. De locatie werd tijdelijk afgezet zodat de omgeving zorgvuldig onderzocht kon worden.
Er werd met respect en rust gewerkt. Ervaren wandelaars deelden hun kennis van het gebied en wezen op mogelijke schuilplaatsen of lastige paden. De vondst bracht herinneringen boven bij velen die het gebied kenden van picknicks en wandelingen, wat leidde tot warme en betekenisvolle gesprekken.
De kracht van een hechte gemeenschap
Wat deze z0ektocht bijzonder maakte, was de ongekende solidariteit van de bewoners. Mensen kwamen niet alleen samen om te zoeken, maar ook om elkaar te ondersteunen. Buren brachten maaltijden langs bij Margarets familie, terwijl anderen bloemen en kaartjes bezorgden.
De kinderen van het dorp maakten kleine houten hartjes met Margarets naam erop en hingen deze in bomen rond het dorpsplein. Deze tedere gebaren zorgden voor een emotionele, maar ook troostende sfeer.
De natuur rondom Ancrum werd een plek van bezinning en verbondenheid. Voor velen werd het een toevluchtsoord waar men tot rust kon komen en samen herinneringen kon delen.
Familie op de hoogte gebracht
Hoewel er op dat moment nog geen officiële bevestiging was, werd Margarets familie met veel zorg en respect geïnformeerd over de laatste ontwikkelingen. Vertrouwenspersonen namen de tijd om alle vragen rustig te beantwoorden en hen bij te staan in deze moeilijke tijd.
De steun die de familie kreeg vanuit het dorp was hartverwarmend. Naast praktische hulp, zoals het verzorgen van maaltijden, kwam ook de morele steun in de vorm van brieven en bloemen. Margarets ouders schreven een dankbrief aan de gemeenschap, waarin ze de solidariteit en liefde die ze voelden beschreef als “een lichtpuntje in deze duistere dagen.”
De z0ektocht als spiegel voor de gemeenschap
Tijdens de z0ektocht werd opnieuw zichtbaar hoe waardevol verbondenheid is in een samenleving. In tijden waarin individualisme vaak de boventoon voert, liet deze situatie zien hoe krachtig en betekenisvol solidariteit kan zijn. Het bracht het besef dat het belangrijk is om tijd voor elkaar te maken, om stil te staan bij wat echt belangrijk is.
De natuur werd in deze dagen niet alleen gezien als decor, maar als een bron van rust en kracht. De bewoners van Melrose beseften hoe bijzonder hun omgeving was, en hoe belangrijk het is om deze te koesteren en te beschermen.
Officiële bevestiging en waardig afscheid
Hoewel men de uitkomst al vreesde, werd later door de autoriteiten bevestigd dat Margaret was gevonden. Haar familie werd liefdevol begeleid in dit proces, met aandacht voor hun wensen en behoeften. De gemeenschap stond klaar om hen te ondersteunen en gezamenlijk werd er gewerkt aan een passend afscheid.
Er werden plannen gemaakt voor een herdenkingsplek in het dorp, mogelijk een bloemenveld dat Margarets naam zou dragen. Daarnaast kwamen er ideeën op tafel voor jaarlijkse wandelingen ter nagedachtenis aan haar, waarbij de liefde voor natuur en gemeenschap centraal zou staan.
Warme reacties en een hoopvolle boodschap
De gebeurtenissen in Melrose raakten niet alleen de bewoners, maar inspireerden ook mensen in omliggende dorpen. Er ontstond een bewustwording over hoe belangrijk het is om voor elkaar klaar te staan, juist in moeilijke momenten.
Wat begon als een tragische verdwijning, groeide uit tot een bron van verbinding, reflectie en liefde. In de gesprekken klonk steeds dezelfde boodschap door: “We moeten blijven kijken naar wat ons verbindt. De natuur, onze herinneringen en vooral de mensen om ons heen.”

Actueel
Dit waren de laatste woorden van Joke Bruijs: ‘Ik kan niet leven zonder Gerard, ik moet naar hem toe’

Gerard Cox (85) herdacht: liefdevolle band met ex-vrouw Joke Bruijs blijft symbool voor hun leven
Zondag kwam het nieuws naar buiten dat Gerard Cox, een van de meest markante gezichten van de Nederlandse theater- en televisiegeschiedenis, op 85-jarige leeftijd is heengegaan. De acteur, cabaretier en zanger leed aan slokdarmk*nker, een z!ekte waar hij eerder dit jaar open over sprak. Zijn 0verlijden markeert het einde van een tijdperk, maar ook het begin van een periode van herinnering en terugblik op een indrukwekkend leven en oeuvre.
Tijdens de uitzending van RTL Tonight stond de redactie uitgebreid stil bij zijn 0verlijden. Aan tafel vertelde theaterkenner en presentator Albert Verlinde (64) over de innige band die Gerard in zijn laatste jaren bleef koesteren met zijn ex-vrouw en goede vriendin Joke Bruijs (73). Hun bijzondere relatie – ooit begonnen als liefdespartners en door de jaren heen uitgegroeid tot een warme vriendschap – werd opnieuw zichtbaar in de verhalen die nu naar buiten komen.
Een huwelijk én samenwerking voor het leven
Gerard Cox en Joke Bruijs trouwden in de jaren zeventig en waren ruim tien jaar man en vrouw. Maar hun connectie beperkte zich niet tot de privéwereld. Ook professioneel vonden ze elkaar steeds opnieuw. Samen schitterden ze in de immens populaire televisieserie Toen Was Geluk Heel Gewoon, waarin Gerard gestalte gaf aan de markante Jaap Kooiman en Joke in de rol van Nel, zijn vrouw.
De serie, die liep van 1994 tot 2009, groeide uit tot een vaste waarde op de Nederlandse televisie. Met herkenbare humor, alledaagse situaties en een flinke dosis Rotterdamse nuchterheid wisten Cox en Bruijs miljoenen kijkers aan zich te binden. Hun chemie was onmiskenbaar en werd in 1999 bekroond met de Gouden Televizier-Ring, dé publieksprijs die hun werk tot nationale favoriet maakte.
Hoewel het huwelijk uiteindelijk strandde, bleef de band tussen de twee overeind. In interviews benadrukten beiden regelmatig dat ze elkaar nooit écht loslieten. Hun samenwerking in de film Casa Coco uit 2022 onderstreepte dat nogmaals: ook na jaren van ups en downs bleven ze samen op het toneel en het scherm floreren.
Moeizamer contact door z!ekte
De laatste periode bracht uitdagingen met zich mee. Joke Bruijs leeft al geruime tijd met de z!ekte van Parkinson, waardoor praten steeds moeilijker werd. Voor iemand die altijd zo sterk op haar stem en expressie vertrouwde, was dat zwaar.
Toch vond Gerard manieren om verbonden te blijven. Albert Verlinde vertelde aan tafel bij Renze Klamer hoe Cox zijn ex-vrouw geregeld bezocht. “De manager van Gerard zei dat hij af en toe naar Joke toe ging en dan met haar begon te zingen. Als hij zelf even niet meer wist hoe de tekst verder moest, keek hij naar Joke. En zij pakte het moeiteloos over.”
Het beeld is ontroerend: twee artiesten die hun leven lang muziek maakten, elkaar juist in kwetsbare momenten weer vonden door datzelfde medium. Zingen werd zo niet alleen een vorm van communicatie, maar ook een symbool van hun blijvende verbondenheid.
De zachte kant van Gerard Cox
Wie Gerard Cox alleen kende van zijn vaak scherpe grappen, zijn uitgesproken meningen en zijn Rotterdamse directheid, zag misschien niet altijd de zachtere kant van de man. Albert Verlinde benadrukte juist díe kant in de uitzending van RTL Tonight.
“Die liefdevolle Gerard – want dat was hij – wil ik toch ook even benoemen,” zei Albert. “Hij bleef zo eeuwig verbonden met Joke.” Achter de schermen was Cox niet alleen de humorist en de woordkunstenaar, maar ook een loyale vriend en partner die voor de mensen om hem heen bleef zorgen.
Deze woorden sluiten aan bij eerdere verhalen van collega’s en vrienden. Cox stond bekend als iemand die recht voor zijn raap was, maar tegelijk trouw bleef aan zijn relaties en vriendschappen. Zijn band met Bruijs illustreert dat treffend: ook na hun scheiding bleef hij een constante factor in haar leven.
Reageren door te zingen
De anekdote over de momenten dat Gerard en Joke samen zongen, raakte veel kijkers. Het beeld van Cox die een tekst niet meer wist en Bruijs die hem aanvulde, werd op sociale media veel gedeeld. Het liet zien dat liefde en verbondenheid soms het mooist tot uiting komen in de kleinste gebaren.
Voor fans van Toen Was Geluk Heel Gewoon was het bovendien een herkenbaar beeld: de twee die samen, vaak met humor en warmte, de balans vonden. Waar Jaap en Nel ooit een huiskamerpubliek vermaakten, waren Gerard en Joke in hun privéleven niet minder ontwapenend.
Joop van den Ende: “Een begenadigd woordkunstenaar”
Ook theaterproducent Joop van den Ende sprak zijn bewondering uit. Hij noemde Gerard Cox “een begenadigd woordkunstenaar” en prees zijn vermogen om taal te gebruiken om mensen te raken. Of het nu ging om cabaret, muziek of televisie, Cox wist met zijn Rotterdamse tongval en directe stijl telkens weer het publiek aan zich te binden.
Zijn 0verlijden markeert volgens Van den Ende het verlies van een unieke stem in de Nederlandse cultuur. Een stem die niet alleen vermaakte, maar ook kleur gaf aan generaties televisie- en theaterkijkers.
De laatste periode
In de aanloop naar zijn 0verlijden bleef Cox, ondanks zijn z!ekte, zo lang mogelijk actief. Hij trad op, werkte mee aan projecten en zocht contact met oude bekenden. Pas toen zijn gezondheid sterk achteruitging, trok hij zich meer terug.
De berichten dat hij regelmatig bij Joke langs ging, laten zien dat hij zijn sociale en emotionele contacten altijd belangrijk bleef vinden. Niet het z!ek-zijn stond centraal, maar juist de momenten van verbinding, humor en muziek.
Symboliek van een hechte band
Het is opvallend dat het nieuws over Gerard Cox kort voor dat van Joke Bruijs naar buiten kwam. Bruijs, die ook al geruime tijd worstelde met haar gezondheid, is inmiddels eveneens heengegaan. Voor velen voelt dit alsof een bijzonder hoofdstuk van de Nederlandse cultuur in korte tijd gesloten is.
Hun levens waren innig met elkaar verweven – eerst als geliefden, later als collega’s en vrienden. Het feit dat hun namen in dezelfde periode in de rouwadvertenties verschenen, wordt door veel fans ervaren als een symbolisch einde van een tijdperk.
Een duo om nooit te vergeten
Gerard Cox laat een rijk oeuvre na: van cabaret tot muziek, van toneel tot televisie. Zijn samenwerking met Joke Bruijs zal echter altijd een bijzonder hoogtepunt blijven. Het duo belichaamde een tijd waarin humor, herkenbaarheid en warmte de Nederlandse huiskamers vulden.
Hun samenspel in Toen Was Geluk Heel Gewoon wordt nog vaak herhaald en teruggekeken, en zal de komende jaren ongetwijfeld nieuwe generaties bereiken. Het blijft een tastbare herinnering aan twee artiesten die samen geschiedenis schreven.
Conclusie: een nalatenschap van liefde en muziek
Het 0verlijden van Gerard Cox roept veel emoties op, maar vooral ook veel herinneringen. Zijn laatste bezoeken aan Joke Bruijs, waarin muziek en zang centraal stonden, vormen een prachtig slotakkoord van een leven vol kunst en verbondenheid.
Zoals Albert Verlinde zei: “Hij bleef zo eeuwig verbonden met Joke.” Dat is misschien wel de kern van zijn nalatenschap: trouw blijven aan de mensen die ertoe doen, en de kracht van muziek en humor inzetten om moeilijke tijden draaglijk te maken.
Key-points
-
Gerard Cox is op 85-jarige leeftijd heengegaan aan de gevolgen van slokdarmk*nker.
-
In RTL Tonight sprak Albert Verlinde over de bijzondere band tussen Cox en zijn ex-vrouw Joke Bruijs.
-
Ondanks haar z!ekte bezocht Gerard haar regelmatig en zongen ze samen, wat symbool stond voor hun verbondenheid.
-
Hun samenwerking in Toen Was Geluk Heel Gewoon en later in Casa Coco maakte hen tot een iconisch duo.
-
Joop van den Ende prees Cox als “een begenadigd woordkunstenaar” en icoon van de Nederlandse cultuur.
-
Actueel9 maanden geleden
Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel8 maanden geleden
Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel8 maanden geleden
Martijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel7 maanden geleden
Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel8 maanden geleden
André Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel8 maanden geleden
Volgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel8 maanden geleden
Ophef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel8 maanden geleden
Zangeres Maan laat op podium zien wat ze in huis heeft tijdens optreden. Daar kunnen de mannen wel van genieten