Actueel
Precies 23 jaar na aanslag op Pim Fortuyn wordt koelbloedige dader joggend in park gespot!
De aanslag op Pim Fortuyn: een politieke schokgolf die Nederland blijvend veranderde
Op 6 mei 2002 werd Nederland opgeschrikt door een gebeurtenis die diepe sporen naliet in de politieke en maatschappelijke geschiedenis van het land. Pim Fortuyn, de omstreden maar charismatische politicus die met zijn eigen lijst storm liep in de peilingen, werd op het Media Park in Hilversum verm00rd. Negen dagen voor de Tweede Kamerverkiezingen werd hij op brute wijze neergesch0ten op een parkeerterrein bij het Audiocentrum, direct na een radio-interview.
De dader: Volkert van der Graaf, een milieuactivist met een achtergrond in het links-extremistische activisme. Hij werd vrijwel onmiddellijk na de m00rd gearr*steerd. Zijn daad was bedoeld, zo verklaarde hij later, om te voorkomen dat Fortuyn naar zijn inzicht kwetsbare groepen in de samenleving zou “demoniseren”. De m00rd werd daarmee niet alleen een persoonlijke tragedie, maar ook een aantasting van het democratische proces. Het land r0uwde — en discussieerde.
Een golf van nationale en internationale verontwaardiging
De m00rd op Fortuyn veroorzaakte direct een golf van verbijstering, verdriet en woede. Nooit eerder in de recente Nederlandse geschiedenis was een politicus op deze manier het zwijgen opgelegd. De gebeurtenis haalde wereldwijd het nieuws en werd vergeleken met politieke m00rden zoals die op John F. Kennedy. Binnen Nederland barstte een felle discussie los over de grenzen van de vrijheid van meningsuiting, de rol van activisme, en de veiligheid van politici.
Er ontstonden ook snel complottheorieën. Was Van der Graaf wel alleen? Had de staat gefaald in haar taak om Fortuyn te beschermen? Er verschenen tal van boeken en documentaires die deze vragen onderzochten. Hoewel de officiële lezing nooit is weerlegd, is het wantrouwen bij een deel van de bevolking tot op de dag van vandaag voelbaar.
Fortuyns politieke erfenis en verkiezingssucces
Ondanks zijn overlijden bleef Fortuyn op de kieslijst staan voor de Tweede Kamerverkiezingen van 15 mei 2002. Het resultaat was historisch: zijn partij, de Lijst Pim Fortuyn (LPF), behaalde met 1.358.942 stemmen maar liefst 26 zetels. Nog nooit had een nieuwe partij bij haar debuut zo’n groot aandeel in de Kamer veroverd.
Toch bleek het succes kortstondig. De LPF had moeite zich te organiseren zonder haar leider, en interne conflicten domineerden het nieuws. Bij de verkiezingen van 2006 keerde de partij niet meer terug in de Tweede Kamer. Toch wordt Fortuyns naam nog vaak genoemd in het politieke debat. Veel thema’s die hij aansneed — zoals immigratie, integratie en bestuurlijke openheid — zijn vandaag de dag nog steeds actueel.
De rechtszaak tegen Volkert van der Graaf
Op 15 april 2003 werd Volkert van der Graaf veroordeeld tot 18 jaar gev*ngenisstraf. De rechtbank oordeelde dat de m00rd weliswaar schokkend was en op br*te wijze werd gepleegd, maar vond de inbreuk op het democratisch proces “niet ernstig genoeg” om een levenslange c*lstraf te rechtvaardigen. De kans op herhaling werd volgens een psychiatrisch rapport als klein ingeschat.
Toch woog de rechtbank wel degelijk zwaar mee dat de rechtsorde ernstig was geschokt. Naast moord werd Van der Graaf ook veroordeeld voor verboden w*penbezit en het bedreigen van Hans Smolders, Fortuyns chauffeur en lijfwacht, die de dader direct na de aansl*g achterna zat.
De strafmaat leidde tot publieke discussie. Was 18 jaar genoeg voor zo’n daad? Had levenslang niet meer recht gedaan aan de ernst van het feit en de maatschappelijke gevolgen?
Vroegtijdige vrijlating en een ongemakkelijk beeld
Na het uitzitten van twee derde van zijn straf — 12 jaar — kwam Van der Graaf in 2014 voorwaardelijk vrij. Hij kreeg te maken met diverse beperkingen, waaronder een meldplicht, contactverbod met media en een locatieverbod voor het Media Park en politieke bijeenkomsten. In 2020 kwamen deze beperkingen te vervallen. Sindsdien leeft Van der Graaf als vrij man, zonder toezicht van justitie.
Op 6 mei 2025, exact 23 jaar na de m00rd, werd Van der Graaf gesignaleerd tijdens een wandeling door een park in Apeldoorn. Op sociale media leidde dit tot veel beroering. Sommigen uitten hun afkeer over het feit dat de m00rdenaar van Fortuyn ogenschijnlijk ongestoord van zijn vrijheid geniet op de herdenkingsdag van zijn daad. Anderen riepen juist op tot kalmte en verwezen naar de rechtsstaat, die hem volgens de wet een tweede kans heeft gegeven.
De impact op nabestaanden en de samenleving
Voor de familie van Pim Fortuyn, zijn vrienden en zijn trouwe aanhang is de pijn nog altijd voelbaar. Elk jaar wordt er rond 6 mei een moment van herdenking gehouden bij het standbeeld van Fortuyn in Rotterdam. De herinnering aan zijn bijdrage aan het politieke debat blijft levend, net als de schok die zijn d00d teweegbracht.
Voor velen blijft het confronterend dat Van der Graaf inmiddels in volledige vrijheid leeft. De vraag hoe een samenleving omgaat met veroordeelden van zware misdr!jven — zeker met een duidelijke politieke lading — is geen makkelijke. Het raakt aan diepere vragen over straf, vergiffenis, veiligheid en rechtvaardigheid.
De herdenking en zijn laatste rustplaats
Fortuyn werd op 10 mei 2002 begraven op begraafplaats Westerveld in zijn geboortedorp Driehuis, na een indrukwekkende requiemmis in de Kathedraal van Rotterdam. Op 20 juli 2002 werden zijn st0ffelijke resten overgebracht naar een praalgraf in het Italiaanse Provesano, waar Fortuyn een vakantiewoning bezat. De herbegrafenis gebeurde op verzoek van zijn familie, in alle rust, ver weg van de hectiek van de Nederlandse politiek.
Conclusie: een open wond in de Nederlandse geschiedenis
De m00rd op Pim Fortuyn markeert een kantelpunt in de moderne Nederlandse geschiedenis. Het was niet alleen een persoonlijke tragedie, maar ook een aanv*l op het vrije politieke debat. De discussie over de balans tussen vrijheid van meningsuiting, veiligheid en activisme leeft tot op de dag van vandaag voort.
Dat Volkert van der Graaf inmiddels zonder beperkingen door het leven gaat, roept bij velen emotie en onbegrip op — zeker rond de herdenkingsdatum van de m00rd. Maar het herinnert ons er ook aan hoe complex de werking van een rechtsstaat is. Want zelfs voor wie onherstelbaar leed veroorzaakte, geldt uiteindelijk het principe van straf, herstel en — hoe moeilijk ook — wederopname in de samenleving.
In een openhartig gesprek tijdens de interviewserie Bij Andy in de Auto vertelt Gordon over een bijzondere samenloop van omstandigheden. De zanger en presentator zat namelijk op dezelfde vlucht naar Bonaire als sterrenchef Jonnie Boer, die enkele dagen later op het eiland overleed aan de gevolgen van een longembolie.
Laatste reis naar de zon
Jonnie Boer, bekend van sterrenrestaurant De Librije, overleed op 60-jarige leeftijd. Zijn overlijden kwam hard aan in de Nederlandse culinaire wereld en daarbuiten. Nu blijkt dat Gordon hem nog kort voor zijn overlijden heeft gesproken. “Ik zat dus gewoon aan boord met Jonnie en zijn vrouw. En nu vliegt hij terug in een kist,” vertelt Gordon zichtbaar aangedaan. “Dat is toch nauwelijks te bevatten.”
Een schrikbarende indruk
Gordon beschrijft dat hij tijdens de vlucht kort contact had met Jonnie Boer en daarbij opmerkte dat hij er “echt slecht uitzag.” Hij benadrukt dat hij daar behoorlijk van schrok. “Ik vond hem altijd een heel mooie man, maar toen ik hem daar zag, dacht ik: dit is niet goed. Hij zag er moe en getekend uit.”
Het contrast met het vakantieleven
Terwijl Gordon zelf aangeeft heerlijk te hebben kunnen uitrusten op Bonaire, vormt het besef dat iemand uit zijn nabijheid tijdens diezelfde reis zijn laatste dagen beleefde, een schril contrast. Het moment laat hem zichtbaar niet onberoerd, en hij deelt het verhaal niet vanuit sensatie, maar eerder als verwerking en verwondering.
Oprechte verbazing in de auto
Gastheer Andy van der Meijde reageert op het verhaal met verbazing en stelt de vraag of Jonnie wellicht overwerkt was. Gordon knikt en suggereert dat het misschien inderdaad zo was. De gedachte dat zelfs succesvolle en ogenschijnlijk energieke mensen plotseling uit het leven kunnen worden gerukt, raakt een gevoelige snaar.
Lichte toon slaat snel om
De sfeer in de auto verandert echter snel wanneer Andy’s telefoon gaat en een plagerige opmerking volgt, die Gordon gretig oppakt. Binnen een paar zinnen verandert het gesprek van een moment van rouw naar een luchtige, bijna banale uitwisseling. Het contrast is opvallend en typerend voor de losbandige toon van de serie.
Kritiek op toonverschuiving
Niet iedereen zal die toonverschuiving kunnen waarderen. De abrupte overgang van serieuze rouw naar grove grappen kan bij sommige kijkers overkomen als ongepast. Toch is het voor wie Gordon kent niet geheel onverwacht: hij schuwt geen directe uitspraken, ook niet op gevoelige momenten.
Een ongemakkelijke botsing tussen rouw en realiteit
Het fragment uit Bij Andy in de Auto toont hoe rouw en luchtigheid soms pijnlijk door elkaar heen kunnen lopen. Gordon deelt een oprechte ervaring over een laatste ontmoeting met Jonnie Boer, maar laat tegelijkertijd ook zien hoe snel een gesprek kan omslaan. Voor sommigen een teken van oneerbiedigheid, voor anderen juist een illustratie van hoe mensen omgaan met verlies in een wereld waarin alles continu doorgaat.
-
Actueel4 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel3 maanden geledenMartijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel4 maanden geledenVolgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel4 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel4 maanden geledenJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel4 maanden geleden😱 Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!
-
Actueel5 maanden geledenAndré Hazes wordt nog keer vader: ‘Baby al onderweg’
-
Actueel3 maanden geledenOphef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg