Actueel
Beelden uitvaart Jonnie Boer zorgen voor tranen bij iedereen: ”Daar gaat hij”

Een stad in rouw: Zwolle neemt afscheid van topchef Jonnie Boer met tranen, stilte en ronkende motoren
Op vrijdagochtend kort na tienen was het muisstil in de Assiestraat in Zwolle. Daar, in het hart van de stad en aan de deuren van zijn levenswerk De Librije, nam Nederland op indringende wijze afscheid van Jonnie Boer. De topchef, die vorige week plotseling 0verleed op Bonaire aan de gevolgen van een longembolie, werd begeleid door een stoet van meer dan honderd Harley-Davidson-motorrijders op zijn laatste reis. Wat zich daar afspeelde, was niet zomaar een uitvaart: het was een eerbetoon dat door merg en been ging.
Stilte, muziek en broosheid
De zon scheen zwak door de wolken, maar de sfeer was zwaar. Toen de beschilderde kist met het lichaam van Jonnie Boer uit het restaurant werd gedragen, viel een oorverdovende stilte. Geen geroezemoes, geen gefluister – enkel de klanken van ‘In The Air Tonight’ van Phil Collins vulden de ruimte. De muziek, melancholisch en geladen, zorgde voor kippenvel bij velen.
De kist, in graffitistijl beschilderd – kleurrijk en onconventioneel, net als de man zelf – werd niet in een traditionele rouwauto geplaatst. In plaats daarvan werd hij voorzichtig op een zijspan van een Harley-Davidson gelegd. Daaromheen stonden zijn dierbaren: familie, collega’s, vrienden, personeel. Sommigen hielden elkaar vast, anderen lieten stil hun tranen gaan.
Ronkende motoren, rollende emoties
Zodra de motor zich in beweging zette, begeleid door twee zwarte Porsches, werd de stilte ingeruild voor het diepe, ronkende geluid van tientallen motoren die volgden. Meer dan honderd Harley-rijders vormden een eerbiedige colonne. Het geluid was indrukwekkend – rauw, krachtig, en tegelijkertijd troostend. Een laatste groet aan een man die zelf ook een motorliefhebber was.
Voor de omstanders was het een surrealistisch beeld: de flamboyante chef, pas 60 jaar oud, onderweg naar zijn laatste rustplaats. Mensen op straat stonden stil. Sommigen filmden, maar velen bleven vooral kijken – stil, met vochtige ogen, alsof ze het nog steeds niet konden bevatten.
Een verlies dat de stad raakt
Het verdriet om het 0verlijden van Jonnie Boer is niet beperkt gebleven tot zijn familie of collega’s. In de dagen na zijn d00d kleurde heel Zwolle langzaam in rouw. Voor het sterrenrestaurant werden bloemen neergelegd, kaarsjes gebrand, en kaartjes geschreven. Drie vlaggen aan de gevel hangen sindsdien halfstok, als stil teken van verlies.
Zelfs op Koningsdag, normaal een feestelijk hoogtepunt in de stad, werd een minuut stilte gehouden. Optredens werden onderbroken, muziek ging uit. De stad hield de adem in, alsof men even wilde zeggen: “We vergeten je niet, Jonnie.”
Jeanette Schmiet: “Hij hóórde bij Zwolle”
Voor velen in Zwolle voelt het verlies persoonlijk. Zo ook voor Jeanette Schmiet, die in tranen vertelt:
“Het laat me niet los, ik krijg er echt kippenvel van. Jonnie hóórde bij Zwolle. De manier waarop hij met zoveel liefde kookte, ik weet zeker dat hij dat heeft doorgegeven aan zijn personeel.”
Dat gevoel wordt breed gedragen. Boer was geen afstandelijke topchef; hij was zichtbaar, benaderbaar en betrokken. Hij gaf de stad smaak en karakter, letterlijk en figuurlijk. Wat hij met zijn vrouw Thérèse en team in De Librije opbouwde, was veel meer dan een restaurant. Het was een ambassade van gastvrijheid, van vakmanschap en vooral van menselijkheid.
Een afscheid dat bij hem past
De uitvaart was niet traditioneel, en dat was precies zoals het moest zijn. Jonnie Boer stond bekend om zijn eigenzinnige smaak en uitgesproken keuzes. Dat hij zou worden uitgezwaaid vanuit zijn eigen keuken, in zijn eigen stad, met motoren en wijn in plaats van zwarte auto’s en strakke pakken – dat had niemand anders kunnen bedenken dan hijzelf.
Bij het afscheid in De Librije was ruimte voor wijn en herinneringen. Sommigen hieven het glas bij zijn portret, anderen legden een hand op zijn kist. Er werd gehuild en gelachen, gesproken en gezwegen. De sfeer was intiem, zonder poespas, maar vol betekenis.
En toen de motorstoet vertrok, stond heel Zwolle stil. Niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk.
Bekende Nederlanders betonen hun respect
Het 0verlijden van Jonnie Boer bracht ook veel mensen uit de landelijke bekendheid naar Zwolle. Onder de genodigden waren onder meer de z!eke Martijn Krabbé, de familie Froger, tv-persoonlijkheden als Jan Slagter en Humberto Tan, sporticoon Jaap Stam, en chef-kok Herman den Blijker. Hun aanwezigheid maakte duidelijk hoe breed de impact van Jonnie’s werk en persoonlijkheid was.
Op sociale media verschenen talloze berichten van bewondering en verdriet. Velen prezen zijn ambachtelijkheid, zijn bescheidenheid ondanks zijn status, en zijn onmiskenbare invloed op de Nederlandse gastronomie.
Zijn laatste reis
Het moment waarop de motor met de kist zich verwijderde van De Librije was confronterend. Een hoofdstuk werd gesloten, een icoon reed weg. Wat achterbleef, was stilte – én de wetenschap dat zijn invloed nog lang zal blijven doorwerken.
Zijn gezin – Thérèse, Jimmie en Isabelle – bleef tijdens het publieke moment bewust op de achtergrond. Pas later op de dag voegden zij zich bij het gezelschap, om in besloten kring de uitvaart voort te zetten. Een rouwproces dat ruimte kreeg om op eigen manier vorm te vinden.
De erfenis van een culinaire pionier
Wat Jonnie Boer achterlaat, is meer dan een plek in de culinaire geschiedenisboeken. Hij laat een erfenis van kwaliteit, toewijding en lef achter. Zijn keuken was vernieuwend zonder pretentie, zijn stijl verfijnd maar toegankelijk. Hij zette Nederland – en Zwolle – op de kaart, niet alleen als chef, maar ook als mens.
Zijn team in De Librije, onder leiding van chef Nelson Tanate en zijn kinderen, zal zijn werk voortzetten. Niet als imitatie, maar als eerbetoon. De filosofie van Jonnie blijft: koken met aandacht, leven met passie, en altijd blijven vernieuwen.
Slot: Een man die bleef wie hij was
Jonnie Boer was een man van contrasten: groot in zijn vak, maar klein in zijn ego. Wereldberoemd, maar met beide benen op de grond. Hij droeg drie sterren, maar ontving gasten met de warmte van een dorpskok. En juist dat maakt zijn verlies zo schrijnend – maar zijn nalatenschap des te indrukwekkender.
Zijn laatste reis begon met stilte, motorgeronk en tranen. Wat blijft, is liefde. Voor zijn werk, zijn stad, zijn mensen.
Rust zacht, Jonnie. Je hebt je sporen ver voorbij de keukenvloer achtergelaten.
Laatste eerbetoon aan Jonnie Boer in Zwolle: Harley-Davidsons begeleiden topkok op zijn laatste reis https://t.co/OkJx10Vuuk
— De Telegraaf (@telegraaf) May 2, 2025

Actueel
Tiener ziet iets wat niemand anders opmerkt in Scissortail park

Tanner redt kind uit vijver in Scissortail Park: een gewone dag die alles veranderde
Het was een warme, rustige middag in augustus toen de 17-jarige Tanner samen met zijn moeder en jongere broertjes en zusjes Scissortail Park in Oklahoma City bezocht. Het park was zoals altijd gevuld met gezinnen die genoten van het weer. Overal klonk gelach, kinderen renden door de fonteinen en volwassenen zaten ontspannen in het gras.
De familie had een kleedje uitgelegd in de schaduw, klaar voor een zorgeloze middag. Tanner hield een zakje chips vast en lachte om een grap van zijn jongste broertje. Alles leek te wijzen op een vredige dag.
Een onverwachte beweging
Plots verstarde Tanner. Zijn blik ging richting de vijver, waar hij iets ongewoons zag. Hij liet zijn snacks vallen en begon te rennen. Zijn moeder riep nog zijn naam, maar hij versnelde alleen maar.
Zijn ogen bleven gefixeerd op het wateroppervlak. Daar, nauwelijks zichtbaar tussen de zonneschitteringen, was een klein kind dat worstelde om boven te blijven.
Zonder te aarzelen
Tanner sprong zonder nadenken in het water. Het koele oppervlak sloot zich om hem heen, maar hij bleef rustig. Hij zwom krachtig vooruit, zijn hoofd recht op het doel gericht.
Andere bezoekers stopten met praten en keken toe hoe hij door het water gleed. Zijn moeder kwam ondertussen aangesneld naar de oever, terwijl ze probeerde haar jongere kinderen bij zich te houden.
Een botsing, maar geen paniek
Toen Tanner het kindje bereikte, stootte hij zachtjes zijn voorhoofd tegen iets hards onder water – vermoedelijk een steen. Hij voelde een scherpe pijn, maar hield het kind stevig vast.
Met gecontroleerde slagen bracht hij het naar de kant, waar een omstander hen aan wal hielp. Tanner bleef even in het water om op adem te komen, voordat hij er zelf uit klom.
Een emotioneel moment
De moeder van het kindje kwam toegesneld, haar gezicht nat van tranen. Ze knielde neer en nam haar kind stevig in de armen. De opluchting en dankbaarheid waren duidelijk te zien.
Tanner stond enkele meters verder, druipend van het water, met een rustige blik. Iemand gaf hem een handdoek en hij knikte dankbaar.
Medische nazorg
Een parkmedewerker begeleidde Tanner naar een rustige plek in de schaduw, waar zijn hoofd werd onderzocht. De snee bleek klein maar diep genoeg voor een paar hechtingen.
In het medisch centrum bleef Tanner opmerkelijk kalm. Hij maakte zelfs grapjes met de verpleegkundige die hem behandelde. Zijn moeder zat naast hem, zichtbaar trots en opgelucht.
Wat Tanner bijzonder maakt
Wat opviel, was de snelheid waarmee hij handelde. Hij had geen EHBO-training, geen plan, maar hij wás er gewoon. Zijn oplettendheid en moed maakten het verschil.
Familie en vrienden prezen hem die avond. Tanner haalde alleen zijn schouders op. Voor hem was het vanzelfsprekend: er was iemand in nood en hij kon helpen.
Een nuchtere tiener
Thuis zat hij diezelfde avond aan tafel met een bord spaghetti, alsof er niets bijzonders was gebeurd. De volgende dag ging hij gewoon skateboarden met vrienden.
Wanneer mensen hem later complimenteerden, glimlachte hij alleen maar. Zijn enige vraag was: “Gaat het kindje weer lachen?” Toen hij hoorde dat alles goed ging, was dat voor hem genoeg.
Gewone mensen, groot gebaar
Het verhaal van Tanner werd al snel rondgedeeld in de buurt en op sociale media. Mensen noemden hem een held, een inspiratiebron. Hij zelf bleef nuchter.
Dit voorval laat zien dat grote daden vaak voortkomen uit kleine momenten van aandacht. Tanner was een gewone jongen, op een gewone dag – en toch veranderde hij een leven.
-
Actueel8 maanden geleden
Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel7 maanden geleden
Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel7 maanden geleden
Martijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel7 maanden geleden
Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel8 maanden geleden
André Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel7 maanden geleden
Volgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel7 maanden geleden
Ophef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel7 maanden geleden
Zangeres Maan laat op podium zien wat ze in huis heeft tijdens optreden. Daar kunnen de mannen wel van genieten