Actueel
Rachel Hazes (55) doet zelfmoordpoging

Rachel Hazes openhartig: “Ik wilde naar boven, naar de mensen van wie ik zoveel houd”
Rachel Hazes (52), weduwe van volkszanger André Hazes, heeft na een lange zoektocht in de liefde eindelijk haar geluk gevonden bij Klaas Otto. De voormalige motorclubleider en de publieke persoonlijkheid vormen samen een opvallend paar, maar volgens Rachel is deze relatie precies wat ze nodig had. In een zeldzaam openhartig interview spreekt ze niet alleen over haar nieuwe liefde, maar ook over de diepe dalen die ze in haar leven heeft gekend — inclusief een periode waarin ze het leven niet meer zag zitten.
Een onverwachte, maar oprechte liefde
Wanneer Rachel op de afgesproken locatie arriveert voor het interview, verrast ze met de komst van Klaas Otto. Hoewel hij zelf liever uit de schijnwerpers blijft, wil hij zijn geliefde ondersteunen. Het stel straalt: liefdevolle blikken, zachte aanrakingen en kleine grapjes vullen het gesprek met warmte. Rachel vertelt over hun band: “We kennen elkaar al jaren. Eerst was het vriendschappelijk, maar dat is gegroeid. Ik ben echt stapel op Klaas. Alles aan hem vind ik leuk. Hij is lief, grappig en sterk. Ik heb het echt getroffen.”
Klaas, die bekend is van zijn verleden bij een motorclub, verdwijnt na een kop koffie discreet uit beeld. “Hij gaat ‘naar de zaak’, maar ik vraag daar nooit naar,” zegt Rachel glimlachend. Ze vertrouwt hem volledig.
Liefde met een randje
De relatie tussen Rachel en Klaas trekt veel aandacht, mede door Klaas’ verleden. Toch laat Rachel zich daar niet door afschrikken. “Iedereen heeft een rugzakje. Ik ook. Dat maakt je wie je bent. Ik wil geen man zonder ruggengraat. Ik heb iemand nodig die me tegengas kan geven. Anders loop ik over iemand heen.”
Rachel zegt dat ze zich veilig en begrepen voelt bij Klaas. En dat is precies wat ze op dit moment in haar leven nodig heeft. Na een eerdere relatie met een Italiaanse man die te veel te snel wilde, koos ze nu voor rust, stabiliteit en oprechte liefde.
Diepe dalen en persoonlijke groei
In het interview wordt ook teruggeblikt op een zeer donkere periode in Rachel’s leven. Vijf jaar geleden bereikte ze een dieptepunt. De combinatie van persoonlijke tegenslagen, een complexe relatie met haar zoon André, en de constante druk vanuit de buitenwereld leidde ertoe dat ze het leven niet meer zag zitten.
Ze vertelt openhartig over haar zelfm00rdpoging: “Ik had het helemaal gepland. Afscheidsbrief geschreven. Een mes gekocht. Ik was echt klaar met het leven hier beneden.” Ze toont zelfs de littekens op haar arm. “Het was geen schreeuw om aandacht. Ik was teleurgesteld dat het niet gelukt was.”
De reden? “Ik wilde naar boven, naar de mensen van wie ik zoveel houd. Naar André (senior), naar mijn moeder. Ik miste ze ontzettend.”
Masker van kracht
Rachel benadrukt dat niemand in haar omgeving iets doorhad. “Ik heb het heel lang verborgen gehouden. Ook voor mijn dochter. Shirt erover, arm ingetapet. Niemand heeft het gezien.” Ze wilde niemand tot last zijn, en dat werd uiteindelijk haar valkuil. “Iedereen dacht altijd dat het goed ging. Want ik lachte, ik werkte, ik ging door.”
Pas na die donkere periode begon Rachel haar leven anders te waarderen. Ze leerde opnieuw genieten van de kleine dingen. “Een vogeltje dat fluit, de zon op je gezicht. Vroeger ging het me om uiterlijk vertoon, maar nu? Geef mij maar rust en echtheid.”
Boek als therapie én boodschap
Rachel werkt aan een boek waarin ze haar volledige verhaal zal vertellen. “Het is oprecht en eerlijk. Ik spaar mezelf niet.” Ze schrijft alles met de hand, op papier. Geen ghostwriter, enkel een editor die helpt met de eindredactie.
“Ik wil dat mensen begrijpen waarom ik ben wie ik ben. Het boek is niet bedoeld om medelijden te wekken, maar om te laten zien dat het leven een weg is van vallen en opstaan.” Ze hoopt dat haar verhaal anderen kan helpen. “Als ik ook maar één persoon kan redden met mijn verhaal, dan is mijn missie geslaagd.”
Over haar kinderen
Hoewel ze in het interview geen vragen over haar kinderen André en Roxeanne wil beantwoorden, komt hun relatie wel aan bod in haar boek. “Soms is loslaten ook houden van,” zegt ze. “Ik heb mijn kinderen altijd onvoorwaardelijk lief. De deur staat altijd open.”
Over haar zoon André, die momenteel weer bij haar in huis woont, zegt ze met zachte stem: “Hij weet dat ik er altijd voor hem ben.” Over haar dochter Roxeanne spreekt ze met hoop. “Het komt goed. Alles heeft tijd nodig.”
Dankbaarheid en nieuwe perspectieven
Na haar zware periode heeft Rachel opnieuw geleerd om te leven. Ze heeft haar leven opnieuw opgebouwd, omarmt rust, en laat zich niet meer meeslepen in de hectiek van de showbizz. “Ik ben blij met wat ik heb. Ik hoef niet meer, ik wil gewoon zijn. Gelukkig zijn met de kleine dingen.”
Ze benadrukt dat psychische problemen iedereen kunnen treffen. “Mensen oordelen zo snel. Maar je weet nooit wat er écht in iemand omgaat. Daarom is openheid zo belangrijk. Ik hoop dat ik met mijn verhaal een taboe kan doorbreken.”
Toekomst met Klaas
Rachel kijkt uit naar een toekomst met Klaas. Ze noemt hem haar steun en toeverlaat. “Hij begrijpt me, zonder dat ik iets hoef uit te leggen. En dat is zeldzaam.” Ze plant rust, reizen, en vooral: genieten. “Ik wil gewoon gelukkig zijn. Zonder poespas. Gewoon, met de mensen van wie ik hou.”
Slotwoorden: een boodschap aan de lezer
Rachel besluit het gesprek met een oproep aan iedereen die het moeilijk heeft: “Praat. Deel je gevoelens. Zoek hulp. Je bent niet alleen. Het leven kan soms zwaar zijn, maar het is het waard om voor te blijven vechten.”

Actueel
Jongetje vindt bijzondere vis met mensentanden – hoe is dit mogelijk?

Janna Clinton genoot van een weekend in juli op haar achterporch, terwijl ze haar 11-jarige zoon zag vissen in de vijver achter hun huis in Oklahoma.
Toen Charlie begon te schr*euwen, sprong ze van haar stoel en rende naar haar zoon, die geschokt was door het wezen dat aan het einde van zijn vislijn hing.
Het buurtvijvertje achter het huis van de Clintons is een leuke plek om te vissen en weer vrij te laten voor baars en meerval. Maar in het weekend van 14 juli viste Charlie met alleen een stuk brood als aas een vreemd uitziend wezen op en riep zijn moeder Janna om hulp.
“Hij schre*uwde: ‘Oh my God, mam! Oh my God!'”, zei de moeder. “Ik dacht eerlijk gezegd dat hij gewoon dr*matisch deed.” Bij nader inzien ontdekte ze dat de vangst tanden had die leken op die van een mens. “Natuurlijk zijn we in een buurtvijver gewend om slechts een paar baarzen of meervallen te vangen… Ik bedoel, niets met tanden die op die van mensen lijken,” zei ze, eraan toevoegend dat de vis behoorlijk fel was. “(Charlie) zei dat het een behoorlijk gevecht leverde. Hij was de enige die daar beneden aan het vissen was en hij heeft het geweldig gedaan.”
De Clintons plaatsten een foto van de bizarre vis op hun buurt-Facebookpagina en plaatselijke bewoners die de post en foto’s zagen, deelden hun gedachten: “DAT ZIJN MENSELIJKE TANDEN,” zei de een, terwijl een ander schreef: “Wat in de wereld!?! Dat is eng!”
Sommigen suggereerden dat de familie contact opneemt met de natuurorganisatie. “Dat is absoluut geen ‘vangen en weer vrijlaten’! Bedankt dat je het serieus neemt,” zei een bewoner, terwijl een ander deelde: “Misschien moet je dat aan iemand bij de natuurorganisatie melden…”
Voordat ze contact opnamen met de natuurorganisatie over hun angstaanjagende vangst van de dag, hebben ze de vis teruggezet in de vijver. “Het is een vijver om te vangen en weer vrij te laten… dus hebben we het helaas weer vrijgelaten omdat we op dat moment niet beter wisten,” zei Janna. “We hebben daar een fout gemaakt.”
De familie kwam erachter dat de vis die Charlie had gevangen een pacu was, een neef van de piranha, die inheems is in Zuid-Amerika. In tegenstelling tot zijn omnivore verwanten met vlijmscherpe tanden en een onderbeet, is de pacu voornamelijk een vegetariër met vierkante tanden en een lichte overbeet.
Hoe het in de vijver in een buitenwijk ten noorden van Oklahoma City is terechtgekomen, is nog steeds een raadsel voor natuurbeheerders, die vermoeden dat het een huisdier was dat zijn aquarium ontgroeide en werd vrijgelaten in het wild.
In een boodschap aan de vorige eigenaar van de vis schreef het Oklahoma Department of Wildlife Conservation (ODWC) op Twitter: “Beste, degene die een hele Pacu (een Zuid-Amerikaanse vis nauw verwant aan de Piranha) heeft vrijgelaten in een buurtvijver; hoe durf je.”
De Tweet stimuleerde gesprekken in de cybergemeenschap, waar velen verrast waren door de tanden ervan. “WAAROM HEEFT HET MENSELIJKE TANDEN,” vroeg een verwarde gebruiker.
“IK WEET HET NIET, WE HEBBEN ZE NIET GEMAAKT,” antwoordde ODWC, dat een andere boodschap leverde: “Jouw vis werd gevangen door Charlie Clinton. Hij is 11. LAAT JE HUISDIEREN NIET LOS. ZE ZIJN EEN EXOTISCHE, INVASIEVE SOORT DIE SCHADE AAN ONZE LOKALE ECOSYSTEMEN KAN VEROORZAKEN.” Dit zou kunnen leiden tot een dergelijke verschrikkelijke situatie die zeer schadelijk zou kunnen zijn voor het milieu.
Dit was niet de eerste pacu die in Oklahoma werd gevangen. In juli 2018 haalde de 11-jarige Kennedy Smith een pacu uit Marina Cove bij Ft. Cobb Lake, minder dan twee uur bij de Clintons vandaan.
Op dat moment plaatsten de Game Wardens van Oklahoma een waarschuwing op Facebook die zei: “… Pacu’s zijn al in een paar visserijen in Oklahoma gevangen. De introductie van de niet-inheemse pacu in de wateren van Oklahoma is waarschijnlijk afkomstig van individuen die ze als huisdier kochten en ze vrijlieten toen ze te groot werden voor het aquarium waarin ze waren opgegroeid. Pacu’s kunnen een lengte van maximaal 3,5 voet en een gewicht van 88 pond bereiken.”
Hoewel deze lelijke vissen over het algemeen ongevaarlijk zijn voor mensen, hebben de pacu’s een verontrustende bijnaam verdiend, “de ballensnijders.” In 2011 werd een waarschuwing uitgevaardigd voor skinnydippende Zweden toen er een pacu werd gevonden in de Sont van Öresund.
“Er zijn incidenten geweest in andere landen zoals Papoea-Nieuw-Guinea, waar sommige mannen hun testikels zijn afgebeten,” zei visexpert Henrik Carl, die eraan toevoegde dat vissers naar verluidt zijn doodgebloed nadat hun testikels waren afgebeten. Carl ging verder: “Ze bijten omdat ze honger hebben, en testikels zitten lekker in hun mond…” Hij voegde eraan toe: “Normaal gesproken eten ze noten, fruit en kleine vissen, maar menselijke testikels zijn gewoon een natuurlijk doelwit.”
Ondertussen is Charlie in Oklahoma achter de pacu bij de vijver aan het jagen, hopend het nog een keer te kunnen lokken.
Dear, whoever released an entire Pacu (a South American fish closely related to Piranha) into a NEIGHBORHOOD pond;
how dare you. pic.twitter.com/WwQqJ9REAz
— Oklahoma Department of Wildlife Conservation (@OKWildlifeDept) July 18, 2023
“Hij is behoorlijk laat bij de vijvers gebleven die avond en heeft geprobeerd om hem opnieuw te vangen,” zei Janna over haar zoon, die, in de hoop op een gewilde vangst, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat aan het vissen is. “Als hij hem opnieuw vangt, gaan we hem laten opzetten voor hem. Ik denk dat dat een geweldige prijs is en hij verdient het… Ik vertelde hem dat we ervoor zouden zorgen dat de vis glimlacht zodat je zijn tanden kunt zien.”
-
Actueel6 maanden geleden
Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel5 maanden geleden
Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel5 maanden geleden
Martijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel5 maanden geleden
Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel6 maanden geleden
André Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel5 maanden geleden
Volgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel5 maanden geleden
Ophef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel5 maanden geleden
Zangeres Maan laat op podium zien wat ze in huis heeft tijdens optreden. Daar kunnen de mannen wel van genieten