Actueel
Donald Trump kan uit het Witte Huis worden gezet als hij één onvoorspelbare stap zet, waarschuwen experts
Trump onder vuur vanuit eigen kring: dreigt interne afzetting?
Donald Trump keerde in januari 2025 met veel bombarie terug naar het Witte Huis voor een tweede termijn als president van de Verenigde Staten. Maar nog geen honderd dagen na zijn inauguratie lijken de eerste barsten al zichtbaar in zijn regeringscoalitie. Terwijl hij zich ogenschijnlijk richt op grote beleidswijzigingen, groeit achter de schermen de spanning binnen zijn eigen team. De nieuwste signalen? Uitgelekte berichten uit een besloten Signal-groep die gebruikt wordt door vertrouwelingen binnen het Witte Huis. Deze onthullen niet alleen ergernis, maar zelfs scenario’s waarin Trump mogelijk wordt vervangen door zijn eigen vicepresident: JD Vance.
Trump en zijn onvoorspelbaarheid: een tikkende tijdbom?
Dat Donald Trump een polariserende figuur is, zal niemand verbazen. Zijn stijl is onconventioneel, zijn uitspraken vaak explosief en zijn beleidskeuzes soms onverwacht. Maar waar zijn aanhangers hem bewonderen om die onorthodoxe aanpak, groeit bij zijn collega’s binnen de regering het ongemak. Politiek analist Adam Boulton waarschuwt voor de risico’s die de president zelf vormt voor zijn politieke overleving.
“Als Trump doorgaat met het nemen van impulsieve beslissingen – zoals het stopzetten van buitenlandse hulp of het opleggen van handelsbelemmeringen aan bondgenoten – kan zelfs zijn eigen partij besluiten dat hij een gevaar vormt voor de stabiliteit van het land,” aldus Boulton.
De recente beëindiging van militaire steun aan Oekraïne, het dreigen met importheffingen voor Canada en de vermeende interesse in het “terugkopen” van Groenland zijn voorbeelden van beleid dat zelfs binnen Republikeinse kringen wenkbrauwen doet fronsen. Sommige medewerkers spreken achter gesloten deuren van een “chaotische tweede ronde”, waarbij het presidentiële gedrag als problematisch wordt bestempeld.
De rol van JD Vance: loyale bondgenoot of mogelijke opvolger?
In het centrum van deze politieke draaikolk staat JD Vance, Trumps vicepresident. Een opvallende figuur, die ooit bekendstond als scherpe Trump-criticus. Zijn boek Hillbilly Elegy werd gezien als een openhartige kijk op het Amerikaanse arbeidersklasseleven, en Vance stond bekend om zijn afkeer van extremen. Maar politieke ambities veranderden zijn koers: in de aanloop naar de verkiezingen van 2024 transformeerde hij tot een loyale Trump-bondgenoot.
Toch blijkt die loyaliteit niet onvoorwaardelijk. In berichten die recent uitgelekt zijn via Signal, zou Vance twijfels hebben geuit over Trumps “inconsistent en impulsief gedrag”. Hoewel hij deze uitspraken niet publiekelijk heeft bevestigd, laat het zien dat zelfs de mensen die het dichtst bij Trump staan, bedenkingen hebben bij zijn functioneren.
Het 25e Amendement als stille dreiging
In de Verenigde Staten biedt de grondwet via het 25e Amendement een zeldzaam maar krachtig middel om een zittende president tijdelijk of permanent uit zijn functie te ontheffen. Dit kan gebeuren als het kabinet – met steun van de vicepresident – vaststelt dat de president niet langer in staat is om zijn taken uit te voeren.
Hoewel het nog nooit is ingezet om een president af te zetten wegens mentale instabiliteit of gedragsproblemen, wordt het in kringen binnen Washington steeds vaker als serieuze optie besproken. In het geval van Trump zou dit betekenen dat JD Vance tijdelijk het presidentschap overneemt.
Een dergelijke stap zou een politieke aardverschuiving betekenen – en zou het eerste echte signaal zijn dat de bedreiging voor Trump niet van buitenaf komt, maar van binnenuit.
Toenemende bezorgdheid over democratische waarden
Tara Setmayer, politiek commentator en voormalig Republikeins communicatieadviseur, luidt de noodklok. Ze noemt de huidige situatie “Defcon 1 voor onze democratie.” Haar zorgen betreffen niet alleen Trump zelf, maar ook de signalen dat zijn regering steeds autoritairder optreedt, zoals bij het weigeren van buitenlandse academici op basis van politieke voorkeur.
“Als zelfs wetenschappers op basis van hun politieke opvattingen worden geweigerd, zijn we echt gevaarlijk terrein aan het betreden,” aldus Setmayer.
De binnenlandse kritiek neemt toe. Ook internationale partners, waaronder de EU en Canada, uiten voorzichtig hun zorgen over de richting waarin Amerika zich beweegt onder Trump 2.0.
Wat als JD Vance president wordt?
De hamvraag is: wat verandert er als Trump daadwerkelijk het veld moet ruimen en Vance het stokje overneemt? In stijl zou het verschil waarschijnlijk groot zijn. Vance staat bekend om zijn weloverwogen retoriek, bedachtzame houding en rustige voorkomen. Maar inhoudelijk is hij in veel opzichten een voortzetting van Trumps beleid.
Zo steunt Vance Trumps visie op immigratie, economische bescherming van Amerikaanse industrieën, en het herzien van internationale verdragen. Hij is voorstander van een America First-benadering, al brengt hij die op een minder bombastische manier over. Voor velen zou Vance dan ook geen radicale koerswijziging betekenen, maar eerder een stabielere uitvoering van dezelfde politieke agenda.
De komende maanden: een sleutelperiode in Trumps presidentschap
Wat de komende maanden gaan brengen, is moeilijk te voorspellen. Trump staat nog altijd stevig in de peilingen bij zijn achterban, maar de spanningen binnen zijn eigen team nemen toe. Uit het Signal-lek blijkt dat er steeds meer strategische gesprekken plaatsvinden over een mogelijke machtswisseling binnen de Republikeinse top.
Of het daadwerkelijk zover komt, zal afhangen van Trumps gedrag, de publieke opinie en de mate waarin Vance bereid is zijn rol als “reserve-president” te accepteren. Tot nu toe houdt hij zich op de vlakte, maar achter gesloten deuren groeit zijn invloed.
Conclusie: interne druk vormt de grootste bedreiging
Wat begon als een triomfantelijke terugkeer van Donald Trump naar het Witte Huis, dreigt uit te monden in een intern machtsspel dat zijn presidentschap op losse schroeven kan zetten. Niet zijn tegenstanders uit de Democratische Partij, maar zijn eigen vicepresident en kabinetsleden zouden weleens de drijvende krachten kunnen zijn achter een historische machtswisseling.
JD Vance is strategisch gepositioneerd en heeft zowel de politieke legitimiteit als de persoonlijke kalmte om als opvolger naar voren te treden. De komende weken zullen cruciaal zijn. Of Trump zich weet te herpakken of onder druk bezwijkt, hangt grotendeels af van zijn eigen gedrag – en het geduld van de mensen om hem heen.
Verdriet bij opa Wim: “Ik mis mijn kleindochter Sieneke in deze laatste fase van mijn leven”
Voor veel mensen is de band met een kleindochter iets om te koesteren, zeker in kwetsbare tijden. Zo ook voor Wim, de opa van zangeres Sieneke Peeters. Hij kampt met ernstige gezondheidsproblemen en leeft met de wetenschap dat zijn tijd beperkt is. In alle openheid vertelt hij over zijn verdriet in deze laatste levensfase: het gemis van contact met zijn dierbare kleindochter, met wie hij ooit zo’n hechte band had.
Een moeilijke diagnose, een moeilijke periode
Wim lijdt aan uitgezaaide slokdarmk*nker, en de prognose is weinig hoopgevend. De behandelingen bieden mogelijk geen uitkomst meer, en hij voelt zijn krachten afnemen. “De afgelopen twee maanden ben ik voor mijn gevoel met vijftig procent achteruit gegaan,” vertelt hij in een interview met het weekblad Story.
In deze periode van onzekerheid en fysieke achteruitgang snakt Wim naar nabijheid van zijn dierbaren. Zijn grootste wens? Tijd doorbrengen met zijn familie, en in het bijzonder met Sieneke, zijn oudste kleindochter.
Een stille afstand
Wat Wim het meest raakt, is het uitblijven van contact. “Ik heb tot op heden niets van Sieneke of haar ouders vernomen,” vertelt hij. “Ze zijn niet langs geweest. Dat doet ontzettend veel pijn. Sieneke is mijn eerste kleinkind, en ik heb haar altijd gesteund. Ik ben zo trots op haar carrière geweest, op hoe ze zich als zangeres heeft ontwikkeld.”
De pijn in zijn stem is voelbaar. Wim zoekt niet naar schuldigen, maar spreekt uit wat hem raakt: het gevoel dat hij er op dit kwetsbare moment alleen voor staat, zonder een simpel berichtje of bezoekje van een van de mensen die hem het meest dierbaar zijn.
Een breuk in de familieband?
In het interview geeft Wim aan dat er in het verleden spanningen zijn geweest binnen de familie, met name tussen hem en Sienekes vader. “Kijk, ik snap dat kinderen vaak de kant van hun ouders kiezen. Dat is menselijk. Maar nu ik in deze situatie zit… dan hoop je toch dat er iets van menselijk contact overblijft.”
Hij spreekt zijn verdriet uit zonder harde woorden, maar wel met duidelijk gemis. “Het gaat me niet om het verleden. Het gaat me om nu. Om het moment. Om de verbinding.”
Steun aan anderen, gemis dichtbij
Wat het voor Wim extra verwarrend maakt, is het feit dat hij ziet hoe Sieneke zich wel betrokken toont bij anderen in soortgelijke situaties. Zo liet ze onlangs via Instagram weten mee te leven met het nieuws over Freek Rikkerink van het muzikale duo Suzan & Freek, bij wie uitgezaaide longk*nker is vastgesteld.
“Ze schreef onder een post van Freek hoe erg ze het vond, en wenste hen kracht en sterkte toe. En dat siert haar,” zegt Wim. “Het is mooi dat ze zo meevoelt. Maar ik begrijp dan niet waarom ze mij niet even een berichtje stuurt. Ik ben toch haar opa?”
Zijn woorden zijn niet bedoeld als verwijt, maar als verwondering. Een zacht uitgesproken vraag die blijft hangen: hoe kan je wél meeleven met mensen die je van een afstand kent, maar zwijgen tegenover iemand uit je eigen familie?
De kracht van een knuffel
Wim benadrukt dat hij niet veel verlangt. Geen grote gebaren, geen eindeloze gesprekken. Alleen het gevoel dat hij er niet helemaal alleen voor staat. “Een bezoekje. Een knuffel. Een hand op mijn schouder. Dat is toch waar familie voor is?”
Hij hoopt dat er alsnog contact komt. Dat er een kans is op een moment van erkenning. “Ik zou het geweldig vinden als Sieneke gewoon even langs zou komen. Even zou laten weten dat ze aan me denkt.”
Geen dreiging, maar een grens
Op de vraag of hij er vrede mee zou hebben als het contact uitblijft tot het allerlaatste moment, klinkt hij verdrietig. “Ik weet hoe mijn vrouw en andere zoon erin staan. Als het stil blijft tot het moment dat ik écht stervende ben, dan zullen zij het moeilijk vinden als er dan ineens contact gezocht wordt.”
Het is geen dreigement, maar eerder een weergave van de kwetsbaarheid die zich opstapelt als relaties te lang onbeantwoord blijven. Als stilte te luid wordt.
Een verhaal dat verder reikt
Het verhaal van Wim is niet uniek. In veel families speelt er onuitgesproken spanning, zijn er oude wonden die het contact bemoeilijken. En toch, juist in tijden van z!ekte of afscheid, wordt de wens om verbinding vaak groter. Niet alleen bij de z!eke, maar ook bij familieleden die mogelijk met twijfels of ongemak zitten.
Sieneke heeft zich tot nu toe niet publiekelijk uitgelaten over de situatie met haar opa. Wat er aan haar kant speelt, weten we niet. Misschien is het verdriet, misschien is het complexer. Zoals dat in families vaak het geval is. Maar het is goed om ook het perspectief van iemand als Wim te horen: een man die weet dat zijn tijd beperkt is, en die vooral verlangt naar een paar momenten van nabijheid.
Liefde hoeft geen perfect verleden
Het verhaal van Wim herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om in het nu verbinding te zoeken. Ook als het verleden hobbelig was. Ook als het contact verwaterd is. Want de behoefte aan liefde, erkenning en aanwezigheid blijft bestaan — tot het allerlaatste moment.
Misschien leest Sieneke dit ooit. Misschien niet. Maar wat Wim in zijn woorden laat zien, is universeel: de wens om gehoord en gezien te worden door de mensen van wie je houdt.
Hoop op een brug
Of het contact nog hersteld wordt, is onzeker. Maar de deur lijkt van Wims kant nog altijd op een kier te staan. Niet voor een gesprek over het verleden, maar voor een knuffel in het nu. Voor het uitspreken van liefde, zonder voorwaarden.
Zijn verhaal roept op tot reflectie. Niet alleen voor Sieneke, maar voor iedereen die worstelt met familiebanden. Want soms zijn het juist de kleine gebaren die in de laatste hoofdstukken van iemands leven de meeste betekenis dragen.
Conclusie: kwetsbaarheid verdient nabijheid
In een periode waarin Wim afscheid moet nemen van zijn gezondheid en mogelijk van het leven zelf, is zijn grootste wens verrassend eenvoudig: verbinding met zijn kleindochter. Niet vanuit verwijt, maar vanuit liefde.
Zijn woorden zijn een zachte oproep aan ieder van ons: laat trots, verleden en misverstanden niet in de weg staan van menselijkheid. Want als de tijd schaars is, worden de momenten samen onbetaalbaar.
-
Actueel5 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel4 maanden geledenMartijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel5 maanden geledenJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel5 maanden geledenVolgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel5 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel4 maanden geledenKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel4 maanden geledenOphef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel5 maanden geleden😱 Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!