Actueel
Toekomst The Masked Singer: Dit wordt de vervanger van Loretta Schrijver
Toekomst van The Masked Singer: hoe verder zonder Loretta Schrijver?
Loretta Schrijver was jarenlang een onmisbare kracht binnen het vaste panel van het razend populaire tv-programma The Masked Singer. Haar unieke blik, warme persoonlijkheid en sprankelende humor maakten haar tot een publiekslieveling. Loretta bracht niet alleen deskundigheid mee, maar vooral hart. Ze had het vermogen om door kostuums en maskers heen te kijken en met pure verwondering en enthousiasme elke aflevering kleur te geven.
Maar nu Loretta er niet meer is, hangt er een emotionele schaduw over het programma. En daarmee rijst een vraag die bij veel kijkers speelt: wat gebeurt er met haar stoel aan de jurytafel?
Een lege plek die meer is dan symbolisch
In de laatste finale van The Masked Singer zat Loretta nog stralend in het midden van het panel, tussen bekende gezichten als Carlo Boszhard, Gerard Joling, Monica Geuze en Buddy Vedder. Ze lachte, raadde, en genoot zichtbaar van de mysterieuze optredens op het podium.
Nu is die plek leeg. Niet alleen fysiek, maar ook gevoelsmatig. Loretta’s aanwezigheid was zo typerend en sterk, dat haar afwezigheid direct opvalt. De energie aan de tafel is veranderd. Carlo Boszhard, die jarenlang met haar samenwerkte, liet na haar overlijden weten:
“Het programma zal nooit meer hetzelfde zijn. Loretta was een ziel in het geheel.”
En die uitspraak raakt de kern.
Hoe vervang je iemand die onvervangbaar is?
De centrale vraag waar de programmamakers nu mee worstelen, is hoe het programma verder moet zonder Loretta. Moet er een nieuw panellid komen? Of verdient Loretta’s stoel een blijvende plek, leeg gelaten als eerbetoon aan haar bijdrage aan het programma?
In een uitzending van Shownieuws vroeg entertainmentdeskundige Eline de Ruig aan Carlo Boszhard hoe hij dat ziet:
“Of je nou wel of geen nieuw seizoen maakt, die lege stoel is zó confronterend.”
Carlo antwoordde zichtbaar aangedaan:
“Ik moet er eigenlijk nog even niet aan denken. Loretta… ze wás de ster van de show. Haar gevoel, haar verwondering — dat was zó puur. Ze keek écht.”
Loretta’s unieke kijk: van egel tot draak
Wat Loretta zo bijzonder maakte als jurylid in The Masked Singer, was haar vermogen om met oprechte nieuwsgierigheid en zonder cynisme naar de optredens te kijken. Terwijl anderen focusten op hints of zangtechniek, keek Loretta naar de verbeelding achter het masker.
Carlo Boszhard verwoordde dat als volgt:
“Ze zag dingen die wij niet zagen. De beweging van een pinguïn, het knikje van een kangoeroe. Ze haalde er betekenis uit. Ze voelde de magie van het programma op een manier die uniek was.”
Dat is ook waarom haar inzichten vaak raak waren. Niet omdat ze altijd de juiste naam raadde, maar omdat ze begreep waar het om draaide: plezier, verrassing en verbeelding.
De kracht van The Masked Singer als team
Een van de redenen waarom The Masked Singer in Nederland zo succesvol is, is de dynamiek tussen de panelleden. De chemie tussen Carlo, Gerard, Monica, Buddy en Loretta vormde een perfecte balans tussen kennis, humor en emotie. Het verlies van Loretta verandert die formule fundamenteel.
Toch geloven kenners dat het programma, hoewel nooit meer hetzelfde, met respect en creativiteit door kan groeien. Er zijn immers genoeg mooie manieren te bedenken waarop de erfenis van Loretta Schrijver kan blijven voortleven in het programma dat zij mede groot heeft gemaakt.
Wat zijn de opties voor de toekomst?
Hoewel er nog geen definitieve beslissing is genomen over hoe het programma verder zal gaan zonder Loretta, zijn er een paar scenario’s denkbaar:
1. Een lege stoel als eerbetoon
Een symbolische optie is het leeg laten van Loretta’s stoel aan het begin van een nieuw seizoen. Een subtiel eerbetoon dat laat zien dat ze wordt gemist, maar nog steeds onderdeel is van de show. Dit zou visueel krachtig zijn, vooral in de eerste afleveringen na haar overlijden.
2. Een terugkerend gastpanellid
Een andere mogelijkheid is om de stoel open te stellen voor wisselende gasten, waarbij bij elke aflevering een andere bekende Nederlander aanschuift. Dit houdt de plek dynamisch én eert Loretta’s veelzijdigheid. Het zou ook ruimte bieden om mensen uit te nodigen die iets met haar hadden, zoals Quinty Trustfull of Jeroen Pauw.
3. Een vaste vervanger – met een eigen stijl
Hoewel niemand Loretta kan vervangen, zou een nieuw vast panellid op termijn tóch kunnen helpen om de balans terug te vinden. Denk aan iemand die empathie, ervaring en humor combineert. Een naam die bij sommige fans valt is bijvoorbeeld Angela Groothuizen, die eveneens beschikt over warmte én tv-ervaring.
Maar ook iemand als Astrid Joosten, Sanne Wallis de Vries of Chantal Janzen zou in aanmerking kunnen komen. Belangrijk is dat de keuze in lijn ligt met de energie die Loretta bracht: oprecht, liefdevol en scherp zonder hard te zijn.
De kracht van erkenning: eerbetoon in de eerste aflevering?
Wat zeker is: de eerste aflevering van een nieuw seizoen zonder Loretta verdient aandacht voor haar rol in het programma. Een korte terugblik, een warm woord van haar collega’s, of een speciaal segment waarin haar mooiste momenten worden getoond, zou niet alleen recht doen aan haar nalatenschap, maar ook troost bieden aan kijkers.
Want Loretta was niet alleen een panellid. Ze was een vriendin aan tafel, een vertrouwd gezicht voor de kijker thuis, en bovenal een mens met een groot hart.
Wat vinden de kijkers?
Op social media is de discussie al losgebarsten. Velen laten weten dat ze zich niet kunnen voorstellen dat de show zonder Loretta doorgaat. Maar anderen geven ook aan dat het programma, met een zorgvuldig gekozen benadering, toch verder zou kunnen groeien.
“Laat haar stoel even leeg en neem de tijd,” schrijft een fan.
“Zorg dat haar warmte voelbaar blijft,” stelt een ander.
“Wie er ook komt — vergeet haar nooit,” is een veelgelezen oproep.https://www.youtube.com/watch?v=By8p8KaGyvE&ab_channel=BarLaat
Conclusie: The Masked Singer zal nooit meer hetzelfde zijn, en dat is oké
Loretta Schrijver’s overlijden is niet alleen een persoonlijk verlies voor haar vrienden en familie, maar ook een cultureel gemis voor televisiekijkend Nederland. Haar plek aan de paneltafel van The Masked Singer was uniek, warm en onvervangbaar.
Hoe de toekomst van het programma eruitziet, is nog onduidelijk. Misschien blijft haar stoel een tijdje leeg. Misschien komt er iemand die op eigen wijze iets toevoegt. Maar wat zeker is: de geest van Loretta blijft voortleven in elke aflevering waarin verwondering, plezier en empathie centraal staan.
En dat is precies waar The Masked Singer over gaat.
Verdriet bij opa Wim: “Ik mis mijn kleindochter Sieneke in deze laatste fase van mijn leven”
Voor veel mensen is de band met een kleindochter iets om te koesteren, zeker in kwetsbare tijden. Zo ook voor Wim, de opa van zangeres Sieneke Peeters. Hij kampt met ernstige gezondheidsproblemen en leeft met de wetenschap dat zijn tijd beperkt is. In alle openheid vertelt hij over zijn verdriet in deze laatste levensfase: het gemis van contact met zijn dierbare kleindochter, met wie hij ooit zo’n hechte band had.
Een moeilijke diagnose, een moeilijke periode
Wim lijdt aan uitgezaaide slokdarmk*nker, en de prognose is weinig hoopgevend. De behandelingen bieden mogelijk geen uitkomst meer, en hij voelt zijn krachten afnemen. “De afgelopen twee maanden ben ik voor mijn gevoel met vijftig procent achteruit gegaan,” vertelt hij in een interview met het weekblad Story.
In deze periode van onzekerheid en fysieke achteruitgang snakt Wim naar nabijheid van zijn dierbaren. Zijn grootste wens? Tijd doorbrengen met zijn familie, en in het bijzonder met Sieneke, zijn oudste kleindochter.
Een stille afstand
Wat Wim het meest raakt, is het uitblijven van contact. “Ik heb tot op heden niets van Sieneke of haar ouders vernomen,” vertelt hij. “Ze zijn niet langs geweest. Dat doet ontzettend veel pijn. Sieneke is mijn eerste kleinkind, en ik heb haar altijd gesteund. Ik ben zo trots op haar carrière geweest, op hoe ze zich als zangeres heeft ontwikkeld.”
De pijn in zijn stem is voelbaar. Wim zoekt niet naar schuldigen, maar spreekt uit wat hem raakt: het gevoel dat hij er op dit kwetsbare moment alleen voor staat, zonder een simpel berichtje of bezoekje van een van de mensen die hem het meest dierbaar zijn.
Een breuk in de familieband?
In het interview geeft Wim aan dat er in het verleden spanningen zijn geweest binnen de familie, met name tussen hem en Sienekes vader. “Kijk, ik snap dat kinderen vaak de kant van hun ouders kiezen. Dat is menselijk. Maar nu ik in deze situatie zit… dan hoop je toch dat er iets van menselijk contact overblijft.”
Hij spreekt zijn verdriet uit zonder harde woorden, maar wel met duidelijk gemis. “Het gaat me niet om het verleden. Het gaat me om nu. Om het moment. Om de verbinding.”
Steun aan anderen, gemis dichtbij
Wat het voor Wim extra verwarrend maakt, is het feit dat hij ziet hoe Sieneke zich wel betrokken toont bij anderen in soortgelijke situaties. Zo liet ze onlangs via Instagram weten mee te leven met het nieuws over Freek Rikkerink van het muzikale duo Suzan & Freek, bij wie uitgezaaide longk*nker is vastgesteld.
“Ze schreef onder een post van Freek hoe erg ze het vond, en wenste hen kracht en sterkte toe. En dat siert haar,” zegt Wim. “Het is mooi dat ze zo meevoelt. Maar ik begrijp dan niet waarom ze mij niet even een berichtje stuurt. Ik ben toch haar opa?”
Zijn woorden zijn niet bedoeld als verwijt, maar als verwondering. Een zacht uitgesproken vraag die blijft hangen: hoe kan je wél meeleven met mensen die je van een afstand kent, maar zwijgen tegenover iemand uit je eigen familie?
De kracht van een knuffel
Wim benadrukt dat hij niet veel verlangt. Geen grote gebaren, geen eindeloze gesprekken. Alleen het gevoel dat hij er niet helemaal alleen voor staat. “Een bezoekje. Een knuffel. Een hand op mijn schouder. Dat is toch waar familie voor is?”
Hij hoopt dat er alsnog contact komt. Dat er een kans is op een moment van erkenning. “Ik zou het geweldig vinden als Sieneke gewoon even langs zou komen. Even zou laten weten dat ze aan me denkt.”
Geen dreiging, maar een grens
Op de vraag of hij er vrede mee zou hebben als het contact uitblijft tot het allerlaatste moment, klinkt hij verdrietig. “Ik weet hoe mijn vrouw en andere zoon erin staan. Als het stil blijft tot het moment dat ik écht stervende ben, dan zullen zij het moeilijk vinden als er dan ineens contact gezocht wordt.”
Het is geen dreigement, maar eerder een weergave van de kwetsbaarheid die zich opstapelt als relaties te lang onbeantwoord blijven. Als stilte te luid wordt.
Een verhaal dat verder reikt
Het verhaal van Wim is niet uniek. In veel families speelt er onuitgesproken spanning, zijn er oude wonden die het contact bemoeilijken. En toch, juist in tijden van z!ekte of afscheid, wordt de wens om verbinding vaak groter. Niet alleen bij de z!eke, maar ook bij familieleden die mogelijk met twijfels of ongemak zitten.
Sieneke heeft zich tot nu toe niet publiekelijk uitgelaten over de situatie met haar opa. Wat er aan haar kant speelt, weten we niet. Misschien is het verdriet, misschien is het complexer. Zoals dat in families vaak het geval is. Maar het is goed om ook het perspectief van iemand als Wim te horen: een man die weet dat zijn tijd beperkt is, en die vooral verlangt naar een paar momenten van nabijheid.
Liefde hoeft geen perfect verleden
Het verhaal van Wim herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om in het nu verbinding te zoeken. Ook als het verleden hobbelig was. Ook als het contact verwaterd is. Want de behoefte aan liefde, erkenning en aanwezigheid blijft bestaan — tot het allerlaatste moment.
Misschien leest Sieneke dit ooit. Misschien niet. Maar wat Wim in zijn woorden laat zien, is universeel: de wens om gehoord en gezien te worden door de mensen van wie je houdt.
Hoop op een brug
Of het contact nog hersteld wordt, is onzeker. Maar de deur lijkt van Wims kant nog altijd op een kier te staan. Niet voor een gesprek over het verleden, maar voor een knuffel in het nu. Voor het uitspreken van liefde, zonder voorwaarden.
Zijn verhaal roept op tot reflectie. Niet alleen voor Sieneke, maar voor iedereen die worstelt met familiebanden. Want soms zijn het juist de kleine gebaren die in de laatste hoofdstukken van iemands leven de meeste betekenis dragen.
Conclusie: kwetsbaarheid verdient nabijheid
In een periode waarin Wim afscheid moet nemen van zijn gezondheid en mogelijk van het leven zelf, is zijn grootste wens verrassend eenvoudig: verbinding met zijn kleindochter. Niet vanuit verwijt, maar vanuit liefde.
Zijn woorden zijn een zachte oproep aan ieder van ons: laat trots, verleden en misverstanden niet in de weg staan van menselijkheid. Want als de tijd schaars is, worden de momenten samen onbetaalbaar.
-
Actueel5 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel4 maanden geledenMartijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel5 maanden geledenJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel5 maanden geledenVolgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel5 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel4 maanden geledenKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel4 maanden geledenOphef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel5 maanden geleden😱 Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!