Actueel
Het Holland Huis vroegtijdig van de buis gehaald en dit is de reden
Zorgen om kijkcijfers: dreigt Het Holland Huis van Roxeanne Hazes vroegtijdig geschrapt te worden?
Wat een sprankelend televisiedebuut had moeten worden, lijkt voor Roxeanne Hazes uit te draaien op een pijnlijke tegenslag. Het muziekprogramma Het Holland Huis, waarin de dochter van de legendarische André Hazes haar eerste stappen als presentatrice zet, kampt met drastisch tegenvallende kijkcijfers. Volgens tv-analist Tina Nijkamp zijn de cijfers inmiddels zo laag, dat het programma binnenkort mogelijk van de buis verdwijnt.
De teleurstelling is groot, zeker omdat het format veelbelovend oogde: bekende Nederlandse artiesten, een gezellige kroegsfeer en Roxeanne als gastvrouw. Toch lijkt de magie te ontbreken bij het grote publiek.
Roxeanne Hazes: veelbelovend debuut krijgt geen kans
Voor Roxeanne Hazes betekende Het Holland Huis meer dan zomaar een televisieklus. Na jaren in de schaduw van haar beroemde familie te hebben gestaan, was dit haar kans om zich als authentiek en veelzijdig presentatietalent te bewijzen. De verwachtingen waren hooggespannen, zowel bij haarzelf als bij haar fans.
Hoewel er op sociale media veel positieve reacties waren op Roxeanne’s presentatie — ze zou het “oprecht”, “nuchter” en “aansprekend” doen — is het grote publiek tot nu toe uitgebleven. En dat is funest voor een programma dat primetime wordt uitgezonden én geld moet opleveren voor de zender.
De harde cijfers: dramatische daling
De zorgen van tv-kenners worden onderbouwd door harde cijfers. In de eerste week wist Het Holland Huis nog ongeveer 400.000 kijkers te trekken. Geen enorm succes, maar ook geen complete ramp. Inmiddels zijn de cijfers echter verder gedaald tot een zorgwekkend dieptepunt van slechts 296.000 kijkers — een absoluut dieptepunt voor een muziekprogramma op een commerciële zender in het voorjaar.
Volgens Tina Nijkamp, voormalig programmadirecteur bij SBS 6 en veelgevraagd tv-analist, zijn dit ‘afschuwelijke cijfers’. Ze stelt in duidelijke bewoordingen dat het format “compleet is gecrasht” en dat de kans groot is dat het vroegtijdig van de zender gehaald zal worden.
“Met zulke cijfers moet er te veel worden gecompenseerd aan adverteerders. En dat is in deze tijd van het jaar — vlak voor Pasen — echt funest,” aldus Nijkamp.
Concurrentie van Gerard Joling: een tv-knaller
Tot overmaat van ramp moest Het Holland Huis het afgelopen vrijdag opnemen tegen Gerard Joling, die met zijn eigen realityserie een ware kijkcijferhit bleek. De zanger trok maar liefst 1,11 miljoen kijkers, goed voor een marktaandeel van 32,1 procent in de commerciële doelgroep (25–54 jaar).
Met die cijfers wist Gerard zelfs gevestigde titels als Flikken Maastricht te verslaan. Volgens Nijkamp is hij daarmee “de grote winnaar van de avond”, en een ware publiekstrekker voor de zender. Zijn programma scoorde meer dan drie keer zoveel kijkers als dat van Roxeanne, een verschil dat nauwelijks te compenseren valt.
“Gerard doet het zelfs beter dan Gordon, die ook al met zijn realityprogramma worstelde,” merkt Nijkamp op. De eerste aflevering van Gordon’s show trok slechts 460.000 kijkers — maar dat is alsnog fors meer dan de laatste cijfers van Het Holland Huis.
Wat is het probleem met Het Holland Huis?
Hoewel Roxeanne Hazes zelf sympathiek en toegankelijk overkomt op beeld, lijkt het programma als geheel niet de snaar te raken bij het grote publiek. Critici noemen het format “inwisselbaar” en wijzen erop dat het niet voldoende onderscheidend is in een overvolle tv-avond.
Ook de keuze van gasten en de opbouw van het programma zouden niet sterk genoeg zijn om kijkers structureel aan zich te binden. De “kroegsfeer” komt bij sommige kijkers over als gemaakt of geforceerd, en de mix van muziek, quiz en praatsegmenten zou niet altijd goed in balans zijn.
De timing van het programma – op vrijdagavond primetime – maakt het extra lastig. Het moet concurreren met populaire shows op andere zenders én met on-demand kijkgedrag via streamingsdiensten.
Dreigt het programma geschrapt te worden?
Volgens Tina Nijkamp wel. In haar analyse stelt ze dat Het Holland Huis een serieus financieel probleem is geworden voor de zender. Met een marktaandeel van slechts 3,9 procent in de commerciële doelgroep is er simpelweg geen gezonde verhouding meer tussen kosten en inkomsten. En dat, in een periode waarin veel adverteerders juist hun grote campagnes draaien richting Pasen, maakt de situatie extra nijpend.
“De maanden maart en april zijn commercieel van groot belang. Als je dan zendtijd verspilt aan een programma dat onvoldoende scoort, moeten andere programma’s dat gaan compenseren,” aldus Nijkamp.
De kans dat Het Holland Huis zijn geplande seizoen volledig mag uitzenden, lijkt daarmee klein. Er gaan inmiddels geruchten dat zender SBS 6 al alternatieven onderzoekt, waaronder het versneld programmeren van het nieuwe seizoen van Peter Gillis.
Een pijnlijke klap voor Roxeanne Hazes
Mocht het programma vroegtijdig van de buis verdwijnen, dan is dat een gevoelige nederlaag voor Roxeanne Hazes. Haar presentatiecarrière leek net te beginnen, en ze had zich duidelijk voorbereid en ingezet om het programma te doen slagen.
Veel fans spreken op sociale media hun waardering voor haar inzet en charme uit, maar realiseren zich ook dat kijkcijfers uiteindelijk de doorslag geven in de televisiewereld.
De ironie is wrang: Roxeanne Hazes, jarenlang op de achtergrond gehouden in de schaduw van haar familie en publiekelijke familiedrama’s, probeert nu haar eigen pad te vinden — en wordt juist nu geconfronteerd met een professionele tegenslag.
Wat kan Roxeanne nu doen?
Hoewel het programma geen succes lijkt te worden, betekent dit niet dat Roxeanne’s carrière als presentatrice voorbij is. Televisie is grillig, en veel grote namen zijn ooit begonnen met een programma dat niet goed scoorde.
Roxeanne’s natuurlijke uitstraling, haar bekendheid bij een breed publiek, en haar groeiende zelfverzekerdheid op televisie zijn elementen die haar alsnog een toekomst kunnen bieden in de media. Met het juiste format, een passend tijdslot en een sterk team kan zij zich verder ontwikkelen als tv-persoonlijkheid.
Conclusie: nog geen einde verhaal, maar de druk is hoog
Het Holland Huis begon met hoopvolle verwachtingen en een bekende naam in de hoofdrol. Maar de harde realiteit van tegenvallende kijkcijfers en zware concurrentie van publiekslievelingen als Gerard Joling lijkt het programma de das om te doen. Volgens experts als Tina Nijkamp is het einde nabij, tenzij er snel een wonder gebeurt in de kijkcijfers.
Voor Roxeanne Hazes is dit ongetwijfeld een bittere pil. Maar ook uit tegenslagen kunnen mooie stappen volgen. Of ze nu op tv blijft of zich richt op andere creatieve projecten: één ding is zeker — Roxeanne is nog lang niet uitgespeeld.
Verdriet bij opa Wim: “Ik mis mijn kleindochter Sieneke in deze laatste fase van mijn leven”
Voor veel mensen is de band met een kleindochter iets om te koesteren, zeker in kwetsbare tijden. Zo ook voor Wim, de opa van zangeres Sieneke Peeters. Hij kampt met ernstige gezondheidsproblemen en leeft met de wetenschap dat zijn tijd beperkt is. In alle openheid vertelt hij over zijn verdriet in deze laatste levensfase: het gemis van contact met zijn dierbare kleindochter, met wie hij ooit zo’n hechte band had.
Een moeilijke diagnose, een moeilijke periode
Wim lijdt aan uitgezaaide slokdarmk*nker, en de prognose is weinig hoopgevend. De behandelingen bieden mogelijk geen uitkomst meer, en hij voelt zijn krachten afnemen. “De afgelopen twee maanden ben ik voor mijn gevoel met vijftig procent achteruit gegaan,” vertelt hij in een interview met het weekblad Story.
In deze periode van onzekerheid en fysieke achteruitgang snakt Wim naar nabijheid van zijn dierbaren. Zijn grootste wens? Tijd doorbrengen met zijn familie, en in het bijzonder met Sieneke, zijn oudste kleindochter.
Een stille afstand
Wat Wim het meest raakt, is het uitblijven van contact. “Ik heb tot op heden niets van Sieneke of haar ouders vernomen,” vertelt hij. “Ze zijn niet langs geweest. Dat doet ontzettend veel pijn. Sieneke is mijn eerste kleinkind, en ik heb haar altijd gesteund. Ik ben zo trots op haar carrière geweest, op hoe ze zich als zangeres heeft ontwikkeld.”
De pijn in zijn stem is voelbaar. Wim zoekt niet naar schuldigen, maar spreekt uit wat hem raakt: het gevoel dat hij er op dit kwetsbare moment alleen voor staat, zonder een simpel berichtje of bezoekje van een van de mensen die hem het meest dierbaar zijn.
Een breuk in de familieband?
In het interview geeft Wim aan dat er in het verleden spanningen zijn geweest binnen de familie, met name tussen hem en Sienekes vader. “Kijk, ik snap dat kinderen vaak de kant van hun ouders kiezen. Dat is menselijk. Maar nu ik in deze situatie zit… dan hoop je toch dat er iets van menselijk contact overblijft.”
Hij spreekt zijn verdriet uit zonder harde woorden, maar wel met duidelijk gemis. “Het gaat me niet om het verleden. Het gaat me om nu. Om het moment. Om de verbinding.”
Steun aan anderen, gemis dichtbij
Wat het voor Wim extra verwarrend maakt, is het feit dat hij ziet hoe Sieneke zich wel betrokken toont bij anderen in soortgelijke situaties. Zo liet ze onlangs via Instagram weten mee te leven met het nieuws over Freek Rikkerink van het muzikale duo Suzan & Freek, bij wie uitgezaaide longk*nker is vastgesteld.
“Ze schreef onder een post van Freek hoe erg ze het vond, en wenste hen kracht en sterkte toe. En dat siert haar,” zegt Wim. “Het is mooi dat ze zo meevoelt. Maar ik begrijp dan niet waarom ze mij niet even een berichtje stuurt. Ik ben toch haar opa?”
Zijn woorden zijn niet bedoeld als verwijt, maar als verwondering. Een zacht uitgesproken vraag die blijft hangen: hoe kan je wél meeleven met mensen die je van een afstand kent, maar zwijgen tegenover iemand uit je eigen familie?
De kracht van een knuffel
Wim benadrukt dat hij niet veel verlangt. Geen grote gebaren, geen eindeloze gesprekken. Alleen het gevoel dat hij er niet helemaal alleen voor staat. “Een bezoekje. Een knuffel. Een hand op mijn schouder. Dat is toch waar familie voor is?”
Hij hoopt dat er alsnog contact komt. Dat er een kans is op een moment van erkenning. “Ik zou het geweldig vinden als Sieneke gewoon even langs zou komen. Even zou laten weten dat ze aan me denkt.”
Geen dreiging, maar een grens
Op de vraag of hij er vrede mee zou hebben als het contact uitblijft tot het allerlaatste moment, klinkt hij verdrietig. “Ik weet hoe mijn vrouw en andere zoon erin staan. Als het stil blijft tot het moment dat ik écht stervende ben, dan zullen zij het moeilijk vinden als er dan ineens contact gezocht wordt.”
Het is geen dreigement, maar eerder een weergave van de kwetsbaarheid die zich opstapelt als relaties te lang onbeantwoord blijven. Als stilte te luid wordt.
Een verhaal dat verder reikt
Het verhaal van Wim is niet uniek. In veel families speelt er onuitgesproken spanning, zijn er oude wonden die het contact bemoeilijken. En toch, juist in tijden van z!ekte of afscheid, wordt de wens om verbinding vaak groter. Niet alleen bij de z!eke, maar ook bij familieleden die mogelijk met twijfels of ongemak zitten.
Sieneke heeft zich tot nu toe niet publiekelijk uitgelaten over de situatie met haar opa. Wat er aan haar kant speelt, weten we niet. Misschien is het verdriet, misschien is het complexer. Zoals dat in families vaak het geval is. Maar het is goed om ook het perspectief van iemand als Wim te horen: een man die weet dat zijn tijd beperkt is, en die vooral verlangt naar een paar momenten van nabijheid.
Liefde hoeft geen perfect verleden
Het verhaal van Wim herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om in het nu verbinding te zoeken. Ook als het verleden hobbelig was. Ook als het contact verwaterd is. Want de behoefte aan liefde, erkenning en aanwezigheid blijft bestaan — tot het allerlaatste moment.
Misschien leest Sieneke dit ooit. Misschien niet. Maar wat Wim in zijn woorden laat zien, is universeel: de wens om gehoord en gezien te worden door de mensen van wie je houdt.
Hoop op een brug
Of het contact nog hersteld wordt, is onzeker. Maar de deur lijkt van Wims kant nog altijd op een kier te staan. Niet voor een gesprek over het verleden, maar voor een knuffel in het nu. Voor het uitspreken van liefde, zonder voorwaarden.
Zijn verhaal roept op tot reflectie. Niet alleen voor Sieneke, maar voor iedereen die worstelt met familiebanden. Want soms zijn het juist de kleine gebaren die in de laatste hoofdstukken van iemands leven de meeste betekenis dragen.
Conclusie: kwetsbaarheid verdient nabijheid
In een periode waarin Wim afscheid moet nemen van zijn gezondheid en mogelijk van het leven zelf, is zijn grootste wens verrassend eenvoudig: verbinding met zijn kleindochter. Niet vanuit verwijt, maar vanuit liefde.
Zijn woorden zijn een zachte oproep aan ieder van ons: laat trots, verleden en misverstanden niet in de weg staan van menselijkheid. Want als de tijd schaars is, worden de momenten samen onbetaalbaar.
-
Actueel5 maanden geledenHardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel4 maanden geledenMartijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel5 maanden geledenJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel5 maanden geledenVolgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel5 maanden geledenAndré Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel4 maanden geledenKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel4 maanden geledenOphef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel5 maanden geleden😱 Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!