Actueel
Peter Gillis vertrekt definitief uit Nederland: Ontdek zijn redenen voor deze drastische stap!

Peter Gillis verkoopt al zijn vakantieparken: einde van een tijdperk, begin van een nieuw hoofdstuk
Peter Gillis, bekend van de realityserie Massa is Kassa en jarenlang het gezicht van de Oostappen Groep, heeft een drastisch besluit genomen. Na jaren van juridische problemen, mediastorms en bestuurlijke tegenwind heeft hij zijn volledige Nederlandse vakantieparkimperium van de hand gedaan. Daarmee sluit hij een hoofdstuk van bijna veertig jaar af. Wat dit betekent voor Gillis, zijn familie, zijn medewerkers én de vakantieganger? In dit artikel lees je het complete verhaal.
Einde verhaal: Gillis verkoopt al zijn vakantieparken
In een verklaring liet Peter Gillis weten dat hij geen andere keuze had dan de knoop door te hakken. “Het was niet langer vol te houden,” aldus de ondernemer. De afgelopen jaren zag hij zich geconfronteerd met talloze problemen: geschillen met gemeentes over vergunningen, klachten over woonomstandigheden op zijn parken, en onderzoeken van de Belastingdienst. Gillis probeerde het lang vol te houden, maar het bleek vechten tegen de bierkaai. De verkoop van de negen vakantieparken in Nederland moest rust en ruimte creëren om verder te kunnen.
Een familiebedrijf met historie
De Oostappen Groep werd in 1986 opgericht door Peter Gillis met de aankoop van vakantiepark Prinsenmeer. Wat begon als een klein familiebedrijf groeide uit tot een bekende naam binnen de budgetvakantiemarkt. Jarenlang stond het bedrijf symbool voor betaalbare vakanties voor gezinnen met een kleiner budget. Samen met zijn familie bouwde Peter aan een imperium van vakantieparken waar vooral de gemoedelijke sfeer en toegankelijkheid centraal stonden. Nu, bijna vier decennia later, valt het doek voor de Nederlandse tak van het bedrijf.
Volgens Peter en zijn familie is het afscheid pijnlijk. “We hebben er ons hele leven aan gewijd. Het was onze trots,” zegt hij. Toch overheerst ook opluchting: minder stress, minder juridische druk en hopelijk meer rust.
De mysterieuze koper
Wie de nieuwe eigenaar is van de vakantieparken, blijft vooralsnog geheim. De koper wordt door insiders omschreven als “een serieuze partij” met grote plannen. Er wordt volop gespeculeerd. Is het een bekende Nederlandse speler in de recreatiebranche? Of heeft een buitenlandse investeerder zich gemeld?
Wat wél duidelijk is: de nieuwe eigenaar heeft toegezegd dat het personeel mag blijven. Medewerkers, jarenlang loyaal aan de Oostappen Groep, kunnen dus opgelucht ademhalen. Zij hoeven zich geen zorgen te maken over hun baan.
Wat verandert er op de vakantieparken?
Hoewel de naam Oostappen binnenkort wellicht verdwijnt van de entreeborden, betekent dat niet dat de vakantieparken op de schop gaan. Integendeel: de nieuwe eigenaar heeft grote plannen. Volgens bronnen worden er investeringen gedaan in renovaties, modernisering van de huisjes en verbeterde faciliteiten. De verwachting is echter wel dat de prijzen iets zullen stijgen – iets wat trouwe gasten met gemengde gevoelens tegemoetzien.
Voor gezinnen die jarenlang genoten van een betaalbare vakantie bij Gillis, is het nog afwachten of het nieuwe beleid hen zal aanspreken. Voor anderen is het juist een kans op een luxere ervaring in een bekende omgeving.
Problemen blijven Gillis achtervolgen
Hoewel de verkoop een belangrijke stap is, betekent het niet dat alle zorgen van Peter Gillis als sneeuw voor de zon zijn verdwenen. Hij blijft verwikkeld in meerdere juridische procedures. Zo lopen er nog onderzoeken naar onder andere belastingzaken en vergunningstrajecten.
Gillis zelf blijft positief: “Ik ben een vechter, ik geef niet op. Dit is geen einde, maar een nieuw begin.” Hij benadrukt dat hij zich richt op herstel, zakelijk herpositioneren én persoonlijke rust.
Een blik op de toekomst
De ondernemer richt zijn pijlen nu op het buitenland. Gillis heeft al activiteiten in België en overweegt uitbreiding naar populaire vakantiegebieden zoals de Spaanse Costa’s en Portugal. Ook sluit hij niet uit dat hij zich meer gaat verdiepen in entertainment. Geruchten doen de ronde over een nieuwe tv-show, waarin hij wellicht zijn buitenlandse avonturen zal delen met het publiek.
“Ik heb nog zoveel ideeën,” zegt Gillis. “Einde van de Oostappen Groep in Nederland betekent niet het einde van Peter Gillis als ondernemer.”
Gemengde reacties van vaste gasten
Veel trouwe bezoekers van de Oostappen-parken reageren verdeeld. Sommigen zijn verdrietig dat een bekend en geliefd vakantieadres gaat veranderen. Anderen zijn juist hoopvol dat de parken nu worden opgefrist. Wat ze allemaal hopen, is dat de kenmerkende gemoedelijke sfeer behouden blijft. Want dat, zeggen velen, was precies waarom ze elk jaar terugkwamen.
De verwachting is dat de nieuwe eigenaar niet alles overhoop gooit. De kracht van de parken – de sfeer, de toegankelijkheid en de locaties – zal waarschijnlijk behouden blijven, met daarbij extra comfort als bonus.
Wat betekent dit voor de recreatiesector?
Voor de rest van de Nederlandse recreatiebranche heeft deze ontwikkeling grote gevolgen. De Oostappen Groep was jarenlang een belangrijke speler in het segment van voordelige vakanties. Nu deze plek vrijkomt, zullen andere bedrijven ongetwijfeld hun kans grijpen om nieuwe klanten aan te trekken.
Volgens marktexperts kan dit leiden tot meer concurrentie, betere service en mogelijk zelfs aantrekkelijke prijsacties. Ook wordt verwacht dat grotere ketens hun aanwezigheid in Nederland zullen versterken.
De recreatiesector in beweging
Het vertrek van Peter Gillis uit de Nederlandse recreatiemarkt laat zien dat de sector volop in beweging is. Toeristen stellen steeds hogere eisen aan accommodatie, voorzieningen en service. Wie niet meebeweegt, raakt achterop. Tegelijkertijd groeit de markt voor vakanties in eigen land, zeker in tijden waarin verre reizen minder vanzelfsprekend zijn.
De transformatie van de Oostappen-parken is dan ook een voorbeeld van hoe de sector zichzelf blijft vernieuwen om toekomstbestendig te zijn.
Samenvatting: dit moet je weten
-
Verkoop: Peter Gillis heeft zijn negen Nederlandse vakantieparken verkocht.
-
Reden: Juridische problemen, klachten over vergunningen en leefomstandigheden, en belastingonderzoeken dwongen hem tot deze stap.
-
Familiebedrijf stopt: De Oostappen Groep begon in 1986 en eindigt nu in Nederland, na bijna 40 jaar.
-
Nieuwe eigenaar: De identiteit van de koper is nog niet bekend. Personeel behoudt zijn baan.
-
Toekomstplannen: Gillis richt zich nu op uitbreiding in het buitenland, met name België, Spanje en Portugal. Ook zijn er plannen voor nieuwe media-initiatieven.
-
Gasten: Trouwe bezoekers reageren verdeeld: sommige hopen op verbetering, anderen vrezen hogere prijzen.
-
Recreatiesector: De veranderingen zorgen voor opschudding binnen de branche, maar ook voor kansen.
Conclusie
Peter Gillis sluit een belangrijk hoofdstuk af in zijn leven én in de Nederlandse recreatiesector. Waar hij ooit begon met een klein vakantiepark in Brabant, groeide hij uit tot een mediapersoonlijkheid en vakantieparkenmagnaat. Nu, met zijn blik gericht op het buitenland, begint een nieuwe fase. Wat de toekomst ook brengt, duidelijk is dat Peter Gillis nog lang niet is uitgespeeld.

Actueel
Zangeres Sieneke doet walgelijke uitspraken over Suzan & Freek

Verdriet bij opa Wim: “Ik mis mijn kleindochter Sieneke in deze laatste fase van mijn leven”
Voor veel mensen is de band met een kleindochter iets om te koesteren, zeker in kwetsbare tijden. Zo ook voor Wim, de opa van zangeres Sieneke Peeters. Hij kampt met ernstige gezondheidsproblemen en leeft met de wetenschap dat zijn tijd beperkt is. In alle openheid vertelt hij over zijn verdriet in deze laatste levensfase: het gemis van contact met zijn dierbare kleindochter, met wie hij ooit zo’n hechte band had.
Een moeilijke diagnose, een moeilijke periode
Wim lijdt aan uitgezaaide slokdarmk*nker, en de prognose is weinig hoopgevend. De behandelingen bieden mogelijk geen uitkomst meer, en hij voelt zijn krachten afnemen. “De afgelopen twee maanden ben ik voor mijn gevoel met vijftig procent achteruit gegaan,” vertelt hij in een interview met het weekblad Story.
In deze periode van onzekerheid en fysieke achteruitgang snakt Wim naar nabijheid van zijn dierbaren. Zijn grootste wens? Tijd doorbrengen met zijn familie, en in het bijzonder met Sieneke, zijn oudste kleindochter.
Een stille afstand
Wat Wim het meest raakt, is het uitblijven van contact. “Ik heb tot op heden niets van Sieneke of haar ouders vernomen,” vertelt hij. “Ze zijn niet langs geweest. Dat doet ontzettend veel pijn. Sieneke is mijn eerste kleinkind, en ik heb haar altijd gesteund. Ik ben zo trots op haar carrière geweest, op hoe ze zich als zangeres heeft ontwikkeld.”
De pijn in zijn stem is voelbaar. Wim zoekt niet naar schuldigen, maar spreekt uit wat hem raakt: het gevoel dat hij er op dit kwetsbare moment alleen voor staat, zonder een simpel berichtje of bezoekje van een van de mensen die hem het meest dierbaar zijn.
Een breuk in de familieband?
In het interview geeft Wim aan dat er in het verleden spanningen zijn geweest binnen de familie, met name tussen hem en Sienekes vader. “Kijk, ik snap dat kinderen vaak de kant van hun ouders kiezen. Dat is menselijk. Maar nu ik in deze situatie zit… dan hoop je toch dat er iets van menselijk contact overblijft.”
Hij spreekt zijn verdriet uit zonder harde woorden, maar wel met duidelijk gemis. “Het gaat me niet om het verleden. Het gaat me om nu. Om het moment. Om de verbinding.”
Steun aan anderen, gemis dichtbij
Wat het voor Wim extra verwarrend maakt, is het feit dat hij ziet hoe Sieneke zich wel betrokken toont bij anderen in soortgelijke situaties. Zo liet ze onlangs via Instagram weten mee te leven met het nieuws over Freek Rikkerink van het muzikale duo Suzan & Freek, bij wie uitgezaaide longk*nker is vastgesteld.
“Ze schreef onder een post van Freek hoe erg ze het vond, en wenste hen kracht en sterkte toe. En dat siert haar,” zegt Wim. “Het is mooi dat ze zo meevoelt. Maar ik begrijp dan niet waarom ze mij niet even een berichtje stuurt. Ik ben toch haar opa?”
Zijn woorden zijn niet bedoeld als verwijt, maar als verwondering. Een zacht uitgesproken vraag die blijft hangen: hoe kan je wél meeleven met mensen die je van een afstand kent, maar zwijgen tegenover iemand uit je eigen familie?
De kracht van een knuffel
Wim benadrukt dat hij niet veel verlangt. Geen grote gebaren, geen eindeloze gesprekken. Alleen het gevoel dat hij er niet helemaal alleen voor staat. “Een bezoekje. Een knuffel. Een hand op mijn schouder. Dat is toch waar familie voor is?”
Hij hoopt dat er alsnog contact komt. Dat er een kans is op een moment van erkenning. “Ik zou het geweldig vinden als Sieneke gewoon even langs zou komen. Even zou laten weten dat ze aan me denkt.”
Geen dreiging, maar een grens
Op de vraag of hij er vrede mee zou hebben als het contact uitblijft tot het allerlaatste moment, klinkt hij verdrietig. “Ik weet hoe mijn vrouw en andere zoon erin staan. Als het stil blijft tot het moment dat ik écht stervende ben, dan zullen zij het moeilijk vinden als er dan ineens contact gezocht wordt.”
Het is geen dreigement, maar eerder een weergave van de kwetsbaarheid die zich opstapelt als relaties te lang onbeantwoord blijven. Als stilte te luid wordt.
Een verhaal dat verder reikt
Het verhaal van Wim is niet uniek. In veel families speelt er onuitgesproken spanning, zijn er oude wonden die het contact bemoeilijken. En toch, juist in tijden van z!ekte of afscheid, wordt de wens om verbinding vaak groter. Niet alleen bij de z!eke, maar ook bij familieleden die mogelijk met twijfels of ongemak zitten.
Sieneke heeft zich tot nu toe niet publiekelijk uitgelaten over de situatie met haar opa. Wat er aan haar kant speelt, weten we niet. Misschien is het verdriet, misschien is het complexer. Zoals dat in families vaak het geval is. Maar het is goed om ook het perspectief van iemand als Wim te horen: een man die weet dat zijn tijd beperkt is, en die vooral verlangt naar een paar momenten van nabijheid.
Liefde hoeft geen perfect verleden
Het verhaal van Wim herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om in het nu verbinding te zoeken. Ook als het verleden hobbelig was. Ook als het contact verwaterd is. Want de behoefte aan liefde, erkenning en aanwezigheid blijft bestaan — tot het allerlaatste moment.
Misschien leest Sieneke dit ooit. Misschien niet. Maar wat Wim in zijn woorden laat zien, is universeel: de wens om gehoord en gezien te worden door de mensen van wie je houdt.
Hoop op een brug
Of het contact nog hersteld wordt, is onzeker. Maar de deur lijkt van Wims kant nog altijd op een kier te staan. Niet voor een gesprek over het verleden, maar voor een knuffel in het nu. Voor het uitspreken van liefde, zonder voorwaarden.
Zijn verhaal roept op tot reflectie. Niet alleen voor Sieneke, maar voor iedereen die worstelt met familiebanden. Want soms zijn het juist de kleine gebaren die in de laatste hoofdstukken van iemands leven de meeste betekenis dragen.
Conclusie: kwetsbaarheid verdient nabijheid
In een periode waarin Wim afscheid moet nemen van zijn gezondheid en mogelijk van het leven zelf, is zijn grootste wens verrassend eenvoudig: verbinding met zijn kleindochter. Niet vanuit verwijt, maar vanuit liefde.
Zijn woorden zijn een zachte oproep aan ieder van ons: laat trots, verleden en misverstanden niet in de weg staan van menselijkheid. Want als de tijd schaars is, worden de momenten samen onbetaalbaar.
-
Actueel5 maanden geleden
Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel4 maanden geleden
Martijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel5 maanden geleden
Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel5 maanden geleden
Volgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel5 maanden geleden
André Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel4 maanden geleden
Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel4 maanden geleden
Ophef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel5 maanden geleden
😱 Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!