Actueel
Verdrietig nieuws over Viktor Brand: ”Sterkte vanaf deze plek”

Viktor Brand onder vuur: kritiek, onzekerheid en isolatie na mediastorm
Viktor Brand, de bekende televisiepresentator en vaste sidekick van mr. Frank Visser, maakt momenteel een bijzonder moeilijke periode door. Wat begon als een scherpe column van tv-recensente Angela de Jong is inmiddels uitgegroeid tot een persoonlijke crisis voor Brand. Volgens berichten uit de media zou hij al wekenlang niet meer de deur uit durven.
De impact van de publieke kritiek blijkt groot, en collega’s uit de televisiewereld spreken zich inmiddels uit over de mentale toestand van de normaal zo opgewekte presentator. Wat is er precies gebeurd, en waarom raakt dit zoveel mensen?
De aanleiding: een kritische column van Angela de Jong
Het begon allemaal met een column van AD-columniste Angela de Jong. In haar stuk stelde zij dat Viktor Brand zich bezondigt aan wat zij noemt “beroepsmatige ophitserij”. Daarmee doelde ze op zijn rol in programma’s als Mr. Frank Visser Doet Uitspraak, waarin burenruzies worden uitgespeeld voor een miljoenenpubliek.
Volgens De Jong maakt Brand zich schuldig aan het exploiteren van ‘onschuldige’ mensen voor het vermaak van de kijker. Ze suggereerde dat hij meer bezig zou zijn met het opkloppen van emoties dan met het brengen van rechtvaardigheid of objectieve verslaggeving.
Haar woorden sloegen in als een bom.
De nasleep: Viktor Brand ‘volledig van de kaart’
De kritiek kwam hard aan bij Viktor. Showbizzkenner Evert Santegoeds liet in een reactie weten dat de presentator “volledig ondersteboven” is van de aantijgingen. “Hij heeft zich alles enorm aangetrokken,” aldus Santegoeds. “Viktor is een gevoelig mens, die zich heel verantwoordelijk voelt voor zijn werk en de mensen met wie hij werkt.”
De impact op zijn mentale gezondheid lijkt inmiddels groot. Tijdens een uitzending van Vandaag Inside meldde presentator Wilfred Genee dat Viktor zich al drie weken heeft teruggetrokken uit het openbare leven.
“Ik hoor dat die Viktor Brand al drie weken niet meer uit z’n huis gekomen is,” zei Genee. “Die doet zijn boodschappen niet meer zelf en is helemaal van slag.”
Reacties in de media: steun én kritiek
De onthulling over Viktor’s terugtrekking leidde tot uiteenlopende reacties. Johan Derksen, ook tafelgast bij Vandaag Inside, reageerde op kenmerkende wijze: “Dan zijn ze toch niet geschikt voor dit vak. Als wij wakker moeten liggen van kritiek, kom nou toch op zeg.”
Zijn woorden zorgden voor ophef, omdat ze haaks staan op de toenemende aandacht voor mentale gezondheid in de media-industrie. In een tijd waarin openheid over psychische klachten steeds meer wordt gewaardeerd, werd Derksen’s reactie door sommigen als ongepast en hardvochtig bestempeld.
Wilfred Genee probeerde het gesprek te verzachten met een teken van medeleven: “Sterkte Viktor, vanaf deze plek.”
Een groter debat: entertainment versus integriteit
De kritiek van Angela de Jong is niet uniek. Al langer wordt in de media gediscussieerd over het ethische gehalte van reality-achtige formats waarin mensen in kwetsbare situaties worden neergezet voor het oog van de camera. Programma’s als Mr. Frank Visser Doet Uitspraak zijn immens populair, maar roepen ook vragen op: waar ligt de grens tussen journalistiek, hulpverlening en puur entertainment?
Viktor Brand speelt als presentator een centrale rol in dit format. Zijn betrokkenheid, empathische houding en charisma maken hem geliefd bij kijkers, maar leggen hem nu ook onder een vergrootglas. Voor sommigen is hij een bruggenbouwer; voor anderen een pion in een amusementsmachine die draait op menselijk leed.
Isolatie en kwetsbaarheid: wat we weten over Viktor’s situatie
Hoewel er vanuit het kamp van Viktor Brand zelf nog geen officiële verklaring is gekomen, geven de uitspraken van collega’s en insiders een zorgwekkend beeld. Dat hij zich al wekenlang thuis zou hebben opgesloten, boodschappen laat bezorgen en volledig is afgehaakt van zijn gebruikelijke werkzaamheden, wijst op een diep emotionele reactie op de publieke veroordeling.
Viktor stond jarenlang bekend als een toegankelijke, warme televisiepersoonlijkheid. Hij werd geroemd om zijn vermogen om mensen op hun gemak te stellen, ook in lastige situaties. Juist daarom raakt deze situatie zoveel mensen. Want als zelfs iemand als Viktor – ervaren, geliefd, professioneel – zo geraakt wordt door publieke opinie, wat zegt dat dan over de druk waaronder mensen in de mediawereld staan?
Een wake-up call voor de televisiewereld?
De situatie rondom Viktor Brand roept bredere vragen op over hoe we omgaan met kritiek, vooral op publieke figuren. In een tijdperk waarin sociale media, opiniemakers en tv-recensenten steeds sneller en harder oordelen, lijkt de tol die dat eist steeds zichtbaarder te worden.
De vraag is: waar ligt de grens tussen terechte kritiek en publieke afstraffing? En hoe gaan we als samenleving om met de kwetsbaarheid van mensen in de schijnwerpers?
Ook voor programmamakers zou de situatie aanleiding kunnen zijn om na te denken over de inhoud van hun formats. Hoe zorg je ervoor dat televisie vermakelijk is zonder te vervallen in het exploiteren van conflicten? En wat is de rol van presentatoren daarin?
Reacties van kijkers en fans
Op sociale media stromen reacties binnen van mensen die hun steun betuigen aan Viktor Brand. Veel kijkers spreken hun waardering uit voor zijn werk en laten weten dat zij hem niet als ‘ophitser’ zien, maar als iemand die het programma juist draaglijk maakt door zijn kalme, respectvolle benadering.
“Viktor is altijd vriendelijk en probeert juist de rust te bewaren,” schrijft een kijker op X. “Zonder hem zou het programma veel harder zijn. Hij verdient steun, geen veroordeling.”
Een ander reageert: “Het is makkelijk oordelen vanaf de zijlijn. Maar niemand weet hoeveel druk er op zo’n presentator ligt. Viktor doet zijn werk met hart en ziel.”
Hoe nu verder?
Of Viktor Brand binnenkort terug zal keren in de media, is op dit moment onzeker. Zijn afwezigheid wordt gevoeld, niet alleen in de uitzendingen van Mr. Frank Visser, maar ook in het bredere medialandschap waarin hij jarenlang een vertrouwde verschijning was.
Wat vaststaat, is dat de situatie laat zien hoe dun de lijn is tussen publieke figuur en privépersoon. Achter elke presentator, acteur of artiest schuilt een mens – met gevoelens, kwetsbaarheden en grenzen.
De hoop is dat Viktor de tijd en ruimte krijgt om te herstellen, en dat hij zich gesterkt voelt door de steun van zijn fans en collega’s. Want of je nu houdt van zijn programma’s of niet: niemand verdient het om zo publiekelijk gebroken te worden.
Conclusie: meer dan een mediastorm
Wat begon als een scherpe column is uitgegroeid tot een pijnlijk moment van bezinning voor de Nederlandse tv-wereld. De situatie van Viktor Brand benadrukt hoe groot de impact van publieke woorden kan zijn, en hoe kwetsbaar zelfs de meest ervaren mediafiguren kunnen zijn.
Hopelijk ontstaat er ruimte voor een genuanceerder gesprek – niet alleen over het type televisie dat we maken, maar ook over hoe we omgaan met de mensen die voor en achter de schermen werken. Tot die tijd rest ons maar één ding: Viktor Brand steun en respect tonen voor alles wat hij de afgelopen jaren heeft betekend voor de Nederlandse televisie.

Actueel
Zangeres Sieneke doet walgelijke uitspraken over Suzan & Freek

Verdriet bij opa Wim: “Ik mis mijn kleindochter Sieneke in deze laatste fase van mijn leven”
Voor veel mensen is de band met een kleindochter iets om te koesteren, zeker in kwetsbare tijden. Zo ook voor Wim, de opa van zangeres Sieneke Peeters. Hij kampt met ernstige gezondheidsproblemen en leeft met de wetenschap dat zijn tijd beperkt is. In alle openheid vertelt hij over zijn verdriet in deze laatste levensfase: het gemis van contact met zijn dierbare kleindochter, met wie hij ooit zo’n hechte band had.
Een moeilijke diagnose, een moeilijke periode
Wim lijdt aan uitgezaaide slokdarmk*nker, en de prognose is weinig hoopgevend. De behandelingen bieden mogelijk geen uitkomst meer, en hij voelt zijn krachten afnemen. “De afgelopen twee maanden ben ik voor mijn gevoel met vijftig procent achteruit gegaan,” vertelt hij in een interview met het weekblad Story.
In deze periode van onzekerheid en fysieke achteruitgang snakt Wim naar nabijheid van zijn dierbaren. Zijn grootste wens? Tijd doorbrengen met zijn familie, en in het bijzonder met Sieneke, zijn oudste kleindochter.
Een stille afstand
Wat Wim het meest raakt, is het uitblijven van contact. “Ik heb tot op heden niets van Sieneke of haar ouders vernomen,” vertelt hij. “Ze zijn niet langs geweest. Dat doet ontzettend veel pijn. Sieneke is mijn eerste kleinkind, en ik heb haar altijd gesteund. Ik ben zo trots op haar carrière geweest, op hoe ze zich als zangeres heeft ontwikkeld.”
De pijn in zijn stem is voelbaar. Wim zoekt niet naar schuldigen, maar spreekt uit wat hem raakt: het gevoel dat hij er op dit kwetsbare moment alleen voor staat, zonder een simpel berichtje of bezoekje van een van de mensen die hem het meest dierbaar zijn.
Een breuk in de familieband?
In het interview geeft Wim aan dat er in het verleden spanningen zijn geweest binnen de familie, met name tussen hem en Sienekes vader. “Kijk, ik snap dat kinderen vaak de kant van hun ouders kiezen. Dat is menselijk. Maar nu ik in deze situatie zit… dan hoop je toch dat er iets van menselijk contact overblijft.”
Hij spreekt zijn verdriet uit zonder harde woorden, maar wel met duidelijk gemis. “Het gaat me niet om het verleden. Het gaat me om nu. Om het moment. Om de verbinding.”
Steun aan anderen, gemis dichtbij
Wat het voor Wim extra verwarrend maakt, is het feit dat hij ziet hoe Sieneke zich wel betrokken toont bij anderen in soortgelijke situaties. Zo liet ze onlangs via Instagram weten mee te leven met het nieuws over Freek Rikkerink van het muzikale duo Suzan & Freek, bij wie uitgezaaide longk*nker is vastgesteld.
“Ze schreef onder een post van Freek hoe erg ze het vond, en wenste hen kracht en sterkte toe. En dat siert haar,” zegt Wim. “Het is mooi dat ze zo meevoelt. Maar ik begrijp dan niet waarom ze mij niet even een berichtje stuurt. Ik ben toch haar opa?”
Zijn woorden zijn niet bedoeld als verwijt, maar als verwondering. Een zacht uitgesproken vraag die blijft hangen: hoe kan je wél meeleven met mensen die je van een afstand kent, maar zwijgen tegenover iemand uit je eigen familie?
De kracht van een knuffel
Wim benadrukt dat hij niet veel verlangt. Geen grote gebaren, geen eindeloze gesprekken. Alleen het gevoel dat hij er niet helemaal alleen voor staat. “Een bezoekje. Een knuffel. Een hand op mijn schouder. Dat is toch waar familie voor is?”
Hij hoopt dat er alsnog contact komt. Dat er een kans is op een moment van erkenning. “Ik zou het geweldig vinden als Sieneke gewoon even langs zou komen. Even zou laten weten dat ze aan me denkt.”
Geen dreiging, maar een grens
Op de vraag of hij er vrede mee zou hebben als het contact uitblijft tot het allerlaatste moment, klinkt hij verdrietig. “Ik weet hoe mijn vrouw en andere zoon erin staan. Als het stil blijft tot het moment dat ik écht stervende ben, dan zullen zij het moeilijk vinden als er dan ineens contact gezocht wordt.”
Het is geen dreigement, maar eerder een weergave van de kwetsbaarheid die zich opstapelt als relaties te lang onbeantwoord blijven. Als stilte te luid wordt.
Een verhaal dat verder reikt
Het verhaal van Wim is niet uniek. In veel families speelt er onuitgesproken spanning, zijn er oude wonden die het contact bemoeilijken. En toch, juist in tijden van z!ekte of afscheid, wordt de wens om verbinding vaak groter. Niet alleen bij de z!eke, maar ook bij familieleden die mogelijk met twijfels of ongemak zitten.
Sieneke heeft zich tot nu toe niet publiekelijk uitgelaten over de situatie met haar opa. Wat er aan haar kant speelt, weten we niet. Misschien is het verdriet, misschien is het complexer. Zoals dat in families vaak het geval is. Maar het is goed om ook het perspectief van iemand als Wim te horen: een man die weet dat zijn tijd beperkt is, en die vooral verlangt naar een paar momenten van nabijheid.
Liefde hoeft geen perfect verleden
Het verhaal van Wim herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om in het nu verbinding te zoeken. Ook als het verleden hobbelig was. Ook als het contact verwaterd is. Want de behoefte aan liefde, erkenning en aanwezigheid blijft bestaan — tot het allerlaatste moment.
Misschien leest Sieneke dit ooit. Misschien niet. Maar wat Wim in zijn woorden laat zien, is universeel: de wens om gehoord en gezien te worden door de mensen van wie je houdt.
Hoop op een brug
Of het contact nog hersteld wordt, is onzeker. Maar de deur lijkt van Wims kant nog altijd op een kier te staan. Niet voor een gesprek over het verleden, maar voor een knuffel in het nu. Voor het uitspreken van liefde, zonder voorwaarden.
Zijn verhaal roept op tot reflectie. Niet alleen voor Sieneke, maar voor iedereen die worstelt met familiebanden. Want soms zijn het juist de kleine gebaren die in de laatste hoofdstukken van iemands leven de meeste betekenis dragen.
Conclusie: kwetsbaarheid verdient nabijheid
In een periode waarin Wim afscheid moet nemen van zijn gezondheid en mogelijk van het leven zelf, is zijn grootste wens verrassend eenvoudig: verbinding met zijn kleindochter. Niet vanuit verwijt, maar vanuit liefde.
Zijn woorden zijn een zachte oproep aan ieder van ons: laat trots, verleden en misverstanden niet in de weg staan van menselijkheid. Want als de tijd schaars is, worden de momenten samen onbetaalbaar.
-
Actueel5 maanden geleden
Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel4 maanden geleden
Martijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel5 maanden geleden
Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel5 maanden geleden
Volgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel5 maanden geleden
André Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel4 maanden geleden
Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel4 maanden geleden
Ophef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel5 maanden geleden
😱 Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!