Actueel
Onverwacht: Martijn Krabbé (56) neemt afscheid

Martijn Krabbé schrijft emotionele brief aan ex-geliefde Noi Pakon
Martijn Krabbé heeft een persoonlijke brief gestuurd aan zijn ex-vriendin Noi Pakon. Dit nieuws werd onthuld in de nieuwste uitzending van Strikt Privé, waar Jan Uriot en Karlijn Bernoster de inhoud en betekenis van deze bijzondere boodschap bespraken. Ook weekblad Privé heeft uitgebreid aandacht besteed aan de brief van de bekende presentator, die hiermee terugblikt op een belangrijke periode in zijn leven.
De brief kwam als een verrassing, vooral omdat Krabbé zich de laatste tijd richt op zijn gezondheid en carrière, ondanks de zware omstandigheden waarin hij zich bevindt. Zijn openhartige boodschap aan een oude liefde roept dan ook veel vragen en emoties op.
Ongeneeslijke z!ekte: Martijn Krabbé’s strijd tegen longk*nker
Aan het begin van dit jaar maakte Martijn Krabbé bekend dat hij ongeneeslijk z!ek is. De geliefde presentator lijdt aan uitgezaaide longk*nker, en hoewel hij verschillende behandelingen ondergaat om zijn leven zo veel mogelijk te verlengen, zal hij niet meer beter worden. De exacte prognose is onbekend, maar het is duidelijk dat hij in een intensieve en moeilijke fase van zijn leven zit.
Desondanks blijft hij actief in de televisiewereld. Hij heeft onlangs nog de voice-over ingesproken voor het populaire programma Kopen Zonder Kijken. In seizoen 8 is hij nog fysiek te zien, maar in seizoen 9 zal alleen zijn stem te horen zijn. RTL heeft aangekondigd dat verschillende presentatoren zijn rol zullen overnemen, maar Krabbé blijft op de achtergrond betrokken bij het programma.
Zijn werk is altijd een belangrijk deel van zijn leven geweest, en hij lijkt vastberaden om zijn passie voor televisie niet zomaar op te geven. Zijn doorzettingsvermogen en toewijding worden door fans en collega’s bewonderd.
Een onverwachte onthulling op televisie
Tijdens het zappen kwam Strikt Privé-journalist Jan Uriot een uitzending van Het Mooiste Meisje van de Klas tegen. Tot zijn verbazing zag hij daar een bekende naam voorbijkomen: Noi Pakon, een van de hoofdpersonen in de aflevering. Hij herkende haar meteen, maar wist in eerste instantie niet waarvan.
”En toen viel me een dame op die ik lichtelijk herkende. Noi Pakon heet zij. En toen dacht ik: waar ken ik dat mens nou toch van?” aldus Uriot in de uitzending van Strikt Privé.
Het duurde niet lang voordat het mysterie werd opgelost. Noi Pakon bleek in het verleden een relatie te hebben gehad met Martijn Krabbé. Dit kwam aan het licht toen presentator Jaap Jongbloed haar vroeg naar een vroegere relatie met een bekende Nederlander.
Tijdens het interview bevestigde Noi dat ze kort na Martijns scheiding van Amanda Beekman een tijdlang een relatie met hem had gehad. De onthulling was verrassend, aangezien Krabbé zijn privéleven meestal uit de schijnwerpers houdt. Maar het meest opmerkelijke moment kwam nog: Jaap Jongbloed had namelijk een brief van Martijn Krabbé zelf bij zich.
”En toen zegt Jaap opeens in die aflevering, die deze week wordt uitgezonden: ‘Ik heb een brief van Martijn’,” vertelde Uriot.
De inhoud van de brief
De brief was een verrassing voor Noi en voor de kijkers van het programma. Maar wat stond erin? Hoewel de exacte inhoud niet volledig bekend is, hebben Uriot en Bernoster in Strikt Privé gespeculeerd over de toon en betekenis van de boodschap.
Karlijn Bernoster vroeg zich af: “Is het een liefdesbrief? Een soort van liefdesbrief?”
Jan Uriot had echter al snel een antwoord: “Nee, het is gewoon een brief waarin hij terugblikt op hun verleden. Ze hebben elkaar lang niet gezien, en het leest als een soort afscheidsbrief. Het is een hele mooie brief, zo van: ‘We hebben het toch wel heel leuk met elkaar gehad.’”
De boodschap lijkt niet alleen een blijk van waardering te zijn voor de tijd die ze samen hebben doorgebracht, maar ook een manier voor Krabbé om terug te kijken op zijn leven en oude relaties af te sluiten. Gezien de fase waarin hij zich nu bevindt, is het begrijpelijk dat hij behoefte heeft om bepaalde hoofdstukken af te ronden en zijn gevoelens op papier te zetten.
Een symbolisch afscheid?
De brief roept veel vragen op. Waarom koos Martijn ervoor om Noi nu, na al die jaren, een boodschap te sturen? En wat betekent het voor hem? Sommige mensen speculeren dat het een manier is om vrede te sluiten met het verleden, nu hij geconfronteerd wordt met zijn eigen sterfelijkheid.
Een belangrijk detail is dat de brief openbaar is gemaakt in een televisieprogramma. Dit suggereert dat Krabbé niet alleen Noi wilde bereiken, maar ook de buitenwereld iets wilde laten zien over zijn manier van omgaan met herinneringen en belangrijke momenten uit zijn leven.
Volgens Uriot is de volledige brief binnenkort te lezen in weekblad Privé. Dit betekent dat er binnenkort meer details naar buiten zullen komen over de exacte inhoud en boodschap van de brief.
Een periode van reflectie
Martijn Krabbé heeft altijd een bewogen leven gehad. Van zijn successen als televisiepresentator tot zijn turbulente liefdesleven, zijn naam is altijd een vast onderdeel geweest van de Nederlandse showbizz. Nu hij openlijk spreekt over zijn z!ekte en terugblikt op zijn verleden, laat hij een kwetsbare kant van zichzelf zien die veel mensen raakt.
Zijn brief aan Noi Pakon laat zien hoe belangrijk het is om waardering te tonen aan mensen die een rol in je leven hebben gespeeld. Ongeacht hoe lang geleden het was of hoe een relatie is geëindigd, herinneringen blijven bestaan en kunnen betekenisvol zijn, vooral in moeilijke tijden.
Het feit dat Krabbé deze brief schreef en openbaar liet maken, suggereert dat hij niet alleen vrede wil sluiten met het verleden, maar ook anderen wil inspireren om hetzelfde te doen.
Wat betekent dit voor Noi Pakon?
Voor Noi was het waarschijnlijk een emotioneel moment om de brief te ontvangen. Hoe zij precies reageerde op de boodschap van Martijn is nog niet volledig bekend, maar het is duidelijk dat het haar raakte. Het laat ook zien dat sommige relaties, hoe kort of lang ze ook duren, altijd een speciale plek in iemands hart kunnen blijven innemen.
Een eerbetoon aan het leven
Martijn Krabbé’s brief is meer dan zomaar een bericht aan een oude geliefde. Het is een eerbetoon aan de herinneringen, een manier om verbinding te maken met het verleden en een poging om alles op een rijtje te zetten in de tijd die hem nog rest.
Zijn openheid over zijn z!ekte, zijn werk en nu ook zijn persoonlijke leven, maken hem een van de meest bewonderde figuren in de Nederlandse televisiegeschiedenis. Hoe lang hij nog onder ons zal zijn, weet niemand, maar met deze brief laat hij een laatste, persoonlijke boodschap achter die zijn nalatenschap nog verder versterkt.
De komende tijd zal uitwijzen of hij nog meer brieven of boodschappen deelt met dierbaren en het publiek. Wat in ieder geval zeker is, is dat zijn woorden en daden een blijvende impact zullen hebben.

Actueel
Zangeres Sieneke doet walgelijke uitspraken over Suzan & Freek

Verdriet bij opa Wim: “Ik mis mijn kleindochter Sieneke in deze laatste fase van mijn leven”
Voor veel mensen is de band met een kleindochter iets om te koesteren, zeker in kwetsbare tijden. Zo ook voor Wim, de opa van zangeres Sieneke Peeters. Hij kampt met ernstige gezondheidsproblemen en leeft met de wetenschap dat zijn tijd beperkt is. In alle openheid vertelt hij over zijn verdriet in deze laatste levensfase: het gemis van contact met zijn dierbare kleindochter, met wie hij ooit zo’n hechte band had.
Een moeilijke diagnose, een moeilijke periode
Wim lijdt aan uitgezaaide slokdarmk*nker, en de prognose is weinig hoopgevend. De behandelingen bieden mogelijk geen uitkomst meer, en hij voelt zijn krachten afnemen. “De afgelopen twee maanden ben ik voor mijn gevoel met vijftig procent achteruit gegaan,” vertelt hij in een interview met het weekblad Story.
In deze periode van onzekerheid en fysieke achteruitgang snakt Wim naar nabijheid van zijn dierbaren. Zijn grootste wens? Tijd doorbrengen met zijn familie, en in het bijzonder met Sieneke, zijn oudste kleindochter.
Een stille afstand
Wat Wim het meest raakt, is het uitblijven van contact. “Ik heb tot op heden niets van Sieneke of haar ouders vernomen,” vertelt hij. “Ze zijn niet langs geweest. Dat doet ontzettend veel pijn. Sieneke is mijn eerste kleinkind, en ik heb haar altijd gesteund. Ik ben zo trots op haar carrière geweest, op hoe ze zich als zangeres heeft ontwikkeld.”
De pijn in zijn stem is voelbaar. Wim zoekt niet naar schuldigen, maar spreekt uit wat hem raakt: het gevoel dat hij er op dit kwetsbare moment alleen voor staat, zonder een simpel berichtje of bezoekje van een van de mensen die hem het meest dierbaar zijn.
Een breuk in de familieband?
In het interview geeft Wim aan dat er in het verleden spanningen zijn geweest binnen de familie, met name tussen hem en Sienekes vader. “Kijk, ik snap dat kinderen vaak de kant van hun ouders kiezen. Dat is menselijk. Maar nu ik in deze situatie zit… dan hoop je toch dat er iets van menselijk contact overblijft.”
Hij spreekt zijn verdriet uit zonder harde woorden, maar wel met duidelijk gemis. “Het gaat me niet om het verleden. Het gaat me om nu. Om het moment. Om de verbinding.”
Steun aan anderen, gemis dichtbij
Wat het voor Wim extra verwarrend maakt, is het feit dat hij ziet hoe Sieneke zich wel betrokken toont bij anderen in soortgelijke situaties. Zo liet ze onlangs via Instagram weten mee te leven met het nieuws over Freek Rikkerink van het muzikale duo Suzan & Freek, bij wie uitgezaaide longk*nker is vastgesteld.
“Ze schreef onder een post van Freek hoe erg ze het vond, en wenste hen kracht en sterkte toe. En dat siert haar,” zegt Wim. “Het is mooi dat ze zo meevoelt. Maar ik begrijp dan niet waarom ze mij niet even een berichtje stuurt. Ik ben toch haar opa?”
Zijn woorden zijn niet bedoeld als verwijt, maar als verwondering. Een zacht uitgesproken vraag die blijft hangen: hoe kan je wél meeleven met mensen die je van een afstand kent, maar zwijgen tegenover iemand uit je eigen familie?
De kracht van een knuffel
Wim benadrukt dat hij niet veel verlangt. Geen grote gebaren, geen eindeloze gesprekken. Alleen het gevoel dat hij er niet helemaal alleen voor staat. “Een bezoekje. Een knuffel. Een hand op mijn schouder. Dat is toch waar familie voor is?”
Hij hoopt dat er alsnog contact komt. Dat er een kans is op een moment van erkenning. “Ik zou het geweldig vinden als Sieneke gewoon even langs zou komen. Even zou laten weten dat ze aan me denkt.”
Geen dreiging, maar een grens
Op de vraag of hij er vrede mee zou hebben als het contact uitblijft tot het allerlaatste moment, klinkt hij verdrietig. “Ik weet hoe mijn vrouw en andere zoon erin staan. Als het stil blijft tot het moment dat ik écht stervende ben, dan zullen zij het moeilijk vinden als er dan ineens contact gezocht wordt.”
Het is geen dreigement, maar eerder een weergave van de kwetsbaarheid die zich opstapelt als relaties te lang onbeantwoord blijven. Als stilte te luid wordt.
Een verhaal dat verder reikt
Het verhaal van Wim is niet uniek. In veel families speelt er onuitgesproken spanning, zijn er oude wonden die het contact bemoeilijken. En toch, juist in tijden van z!ekte of afscheid, wordt de wens om verbinding vaak groter. Niet alleen bij de z!eke, maar ook bij familieleden die mogelijk met twijfels of ongemak zitten.
Sieneke heeft zich tot nu toe niet publiekelijk uitgelaten over de situatie met haar opa. Wat er aan haar kant speelt, weten we niet. Misschien is het verdriet, misschien is het complexer. Zoals dat in families vaak het geval is. Maar het is goed om ook het perspectief van iemand als Wim te horen: een man die weet dat zijn tijd beperkt is, en die vooral verlangt naar een paar momenten van nabijheid.
Liefde hoeft geen perfect verleden
Het verhaal van Wim herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om in het nu verbinding te zoeken. Ook als het verleden hobbelig was. Ook als het contact verwaterd is. Want de behoefte aan liefde, erkenning en aanwezigheid blijft bestaan — tot het allerlaatste moment.
Misschien leest Sieneke dit ooit. Misschien niet. Maar wat Wim in zijn woorden laat zien, is universeel: de wens om gehoord en gezien te worden door de mensen van wie je houdt.
Hoop op een brug
Of het contact nog hersteld wordt, is onzeker. Maar de deur lijkt van Wims kant nog altijd op een kier te staan. Niet voor een gesprek over het verleden, maar voor een knuffel in het nu. Voor het uitspreken van liefde, zonder voorwaarden.
Zijn verhaal roept op tot reflectie. Niet alleen voor Sieneke, maar voor iedereen die worstelt met familiebanden. Want soms zijn het juist de kleine gebaren die in de laatste hoofdstukken van iemands leven de meeste betekenis dragen.
Conclusie: kwetsbaarheid verdient nabijheid
In een periode waarin Wim afscheid moet nemen van zijn gezondheid en mogelijk van het leven zelf, is zijn grootste wens verrassend eenvoudig: verbinding met zijn kleindochter. Niet vanuit verwijt, maar vanuit liefde.
Zijn woorden zijn een zachte oproep aan ieder van ons: laat trots, verleden en misverstanden niet in de weg staan van menselijkheid. Want als de tijd schaars is, worden de momenten samen onbetaalbaar.
-
Actueel5 maanden geleden
Hardnekkige gerucht blijkt tóch waar: ‘Dit heeft Marco Borsato allemaal met Maan gedaan!’
-
Actueel4 maanden geleden
Martijn Krabbé deelt verdrietig bericht: ‘Zo lang heb ik nog’
-
Actueel5 maanden geleden
Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien
-
Actueel5 maanden geleden
Volgers verdrietig door heftige post van Emma Heesters 😔
-
Actueel5 maanden geleden
André Hazes deelt per ongeluk beelden van vrij partijtje met Monique Westenberg
-
Actueel4 maanden geleden
Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald
-
Actueel4 maanden geleden
Ophef: Lang Leve de Liefde-deelnemers Laura en Duco liggen te wippen en geven volledige show weg
-
Actueel5 maanden geleden
😱 Nieuwe onthullingen in de zaak Marco Borsato: dit geloof je niet!