Mirjam Goudsmit, een 42-jarige vrouw, heeft online voor veel 0pschudding gezorgd door aan Libelle.nl te vertellen dat ze heeft besloten om haar vijfjarige dochtertje Noor te laten ster!liseren.

Deze opmerkelijke keuze heeft tot veel discussie geleid, omdat Mirjam van mening is dat Noor, vanwege haar syndroom van Kleefstra, nooit kinderen mag krijgen.

Noor, op haar jonge leeftijd van vijf jaar, l!jdt aan het syndr00m van Kleefstra, een ernst!ge verstandel!jke en fysieke bep*rking die vaak wordt vergeleken met het D0wnsyndroom.

Mirjam en haar echtgenoot hebben de keuze gemaakt om Noor te laten ster!liseren omdat ze van mening zijn dat Noor zich nooit verder zal ontwikkelen dan het niveau van een driejarige.

Hoewel Noor mentaal beperkt is, beseffen Mirjam en haar man dat Noor fysiek wel de puberteit zal doormaken en s*ksuele verlangens zal ervaren.

Mirjam voert aan dat er weinig openlijk wordt gesproken over dergelijke onderwerpen binnen de context van het opvoeden van een kind met een hand!cap.

Ze erkent dat mensen kritiek hebben geuit, waarbij sommigen beweren dat ze als het ware voor God speelt door te beslissen wie kinderen mag krijgen.

Mirjam daarentegen probeert het perspectief van Noor in acht te nemen en vraagt zich af hoe ze aan een kind met een IQ van 55 moet uitleggen wat weeën zijn en wat het moederschap inhoudt.

Het syndroom van Kleefstra werd bij Noor vastgesteld toen ze anderhalf jaar oud was, nadat er al vroeg signalen waren dat er iets niet klopte met haar ontwikkeling.

@meervanmir.eu

Antwoorden op @Jitseke #tiktokmama #schatjenoor #ontwikkelingsachterstand #meervoudigebeperkingen #syndroomvankleefstra

♬ origineel geluid – Miriam Goudsmit (MeerVanMir)

Mirjam deelt haar ervaring met het ontvangen van deze diagn0se en hoe het besef dat hun toekomst anders zou zijn dan verwacht hen diep raakte.

Mirjam hoopt dat Noor voor haar achttiende levensjaar gester!liseerd kan worden, maar beseft dat dit een controversiële beslissing is, omdat Noor zelf niet kan aangeven wat haar wensen zijn.

Ze benadrukt dat Noor waarschijnlijk nooit zal leren praten en niet begrijpt wat het betekent om kinderen te krijgen.

Mirjam erkent dat als Noor zich plotseling anders ontwikkelt en interesse toont in kinderlijke activiteiten, er een gesprek zal moeten plaatsvinden.

Mirjam hoopt echter dat Noor deze ontwikkeling niet doormaakt, omdat dit zou betekenen dat ze beseft wat het leven voor anderen inhoudt en wat zij nooit zal ervaren.

Ondanks de uitdagingen en emotionele beslissingen die dit met zich meebrengt, verzekert Mirjam dat Noors zussen begripvol zijn en dat Noor een geliefde tante zal worden voor haar eigen kinderen.